ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 162

บทที่ 162 ทรมานหั่วเอี๋ยน

ก่อนที่หั่วเอี๋ยนจะได้ตอบโต้อะไร ฉิงเทียนก็ได้ชี้ไปที่เทพน้อยที่บอกว่าหั่วเอี๋ยนคือหั่วหวาแล้วพูดขึ้น “คุณมาทางนี้”

เมื่อเห็นว่าฉิงเทียนได้ชี้มาที่เขา เทพน้อยก็ได้หดตัวลงอย่างช่วยไม่ได้และพูดอย่างลังเลใจ “เป็นข้าเหรอขอรับนายท่าน?”

มองไปที่เทพน้อยที่มีท่าทีเงอะงะ ฉิงเทียนก็ผงกหัวแล้วพูดขึ้น “ใช่, คุณนั่นแหละ” ไม่ใช่ว่าเมื่อสักครู่ยังมีท่าทีเกรี้ยวกราดอยู่เลยไม่ใช่เรอะ? แล้วทำไมตอนนี้ถึงได้ห่อเหี่ยวนักล่ะ?

ในขณะนั้นเอง เทพน้อยก็รู้สึกตัวเบาขึ้นมาและรู้ตัวว่าเขาไม่สามารถหลบต่อไปได้อีก จึงได้ลุกขึ้นยืนและวิ่งไปหาฉิงเทียนที่อยู่ข้างหน้าเขาแล้วพูดอย่างประจบประแจง “นายท่านเรียกข้าทำไมรึขอรับ?”

ฉิงเทียนก็ยิ้มขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ตอนที่เห็นเขาเข้ามาประจบประแจงตัวเขาเช่นนี้ และได้คิดว่าจะจัดการกับเขายังไงดี เพราะเมื่อสักครู่ฉิงเทียนพบว่าเทพน้อยตนนี้เป็นคนที่พูดว่าเขาอย่างไม่ปรานีที่สุด แต่พอตอนนี้เขาหยิบเอาตราประทับออกมาก็เปลี่ยนท่าทีแบบ 180 องศา ฉิงเทียนจึงได้พูดด้วยสีหน้าที่สงบ “คุณเป็นเทพรับใช้ของใครรึ?”

เทพน้อยตนนั้นก็ยิ้มและรีบตอบกลับไป “ข้าคือเด็กรับใช้ของเทพฉุ่ยเต๋อซิงจวินที่มีชื่อเสียงชื่อฉุ่ยอว๋าขอรับ”

ฉุ่ยเต๋อซิงจวินคือผู้ที่คอยดูแลเรื่องของน้ำทุกอย่างในโลก แต่แน่นอนว่ายกเว้นเรื่องของน้ำที่พิเศษบางอย่าง และฉุ่ยเต๋อซิงจวินกับหั่วเต๋อซิงจวินนั้นคือผู้ที่คอยดูแลเรื่องของน้ำและไฟบนโลกนั่นเอง

“นายท่านเจ้าคะ ฉุ่ยเต๋อซิงจวินกับหั่วเต๋อซิงจวินนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันในสวรรค์เจ้าค่ะ ทั้งสองคนนั้นสามารถจัดได้เป็นกลุ่มเล็กๆกลุ่มหนึ่งในสวรรค์เจ้าค่ะ นายท่านเจ้าคะคุณได้ไปล่วงเกินหั่วเต๋อซิงจวินและมันอาจหมายถึงไปล่วงเกินฉุ่ยเต๋อซิงจวินด้วยก็ได้นะเจ้าค่ะ” เพ่าฝูที่อยู่ในทะเลความรู้ได้พูดเตือนเขา

เดิมที ฉิงเทียนได้คิดที่จะให้ฉุ่ยอว๋าบอกเขาว่าจะทำโทษอย่างไรดี แต่พอรู้ว่าฉุ่ยอว๋านั้นมีความสัมพันธ์กับหั่วเต๋อซิงจวินเช่นนี้ เขาจึงคิดว่าแบบนี้ก็ดีเหมือนกัน

“คุณไปทำโทษโบยเขา 30 ครั้ง!”

เมื่อฉิงเทียนได้บอกให้เขาไปโบยหั่วหวา สีหน้าของฉุ่ยอว๋าก็มีสีหน้าที่ฝืนๆขึ้นมา และได้รีบขอความเมตตาจากเขา “นายท่านขอรับ ข้าไม่ได้มีความแค้นหรือเกลียดหั่วหวานะขอรับ ข้าทำไม่ได้หรอกขอรับ” แต่จริงๆแล้วคือ เขานั้นคิดถึงความสัมพันธ์ของนายท่านของเขาและหั่วเต๋อซิงจวินที่ดีต่อกัน และเขาอาจจะถูกลงโทษจากนายท่านของเขาได้หลังจากที่เขากลับไป

ในเวลานี้ถ้าเขาโบยหั่วหวาด้วยไม้ของเขา เขาก็อาจจะไม่สามารถหลีกเลี่ยงที่จะล่วงเกินหั่วหวาได้

เมื่อเห็นฉุ่ยอว๋าที่ปฏิเสธเขาอย่างต่อเนื่อง ฉิงเทียนจึงได้ก้มหน้าลงมาแล้วพูดขึ้น “เทพรับใช้ตนนี้ได้ทำลายชื่อเสียงของหั่วเต๋อซิงจวิน และยังไม่เคารพต่อกฎของสวรรค์อีก ในเวลานี้นายท่านคนนี้ต้องการให้คุณลงโทษแต่คุณกลับปฏิเสธ คุณคิดที่จะขัดขืนคำสั่งของผมงั้นเหรอ?”

ฉิงเทียนพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวด และได้ใช้ตราประทับในมือของเขาเพิ่มแรงกดดันขึ้นมา ทำให้ฉุ่ยอว๋ารู้สึกหวาดกลัว

“ไม่ขอรับ ไม่นายท่าน ข้าจะลงมือเดี๋ยวนี้แหละขอรับ”

แล้วก็มีแสงสีขาวปรากฏขึ้นมาในมือของเขา ซึ่งมีลักษณะคล้ายกระดานความยาวขนาด 2 เมตร กว้าง 50 ซม.ในมือของเขา

“ข้าขอโทษด้วย ลูกพี่!” เขาเดินไปหาหั่วเอี๋ยน

“แกกล้าตีข้าเรอะ แกกล้าตีข้าเรอะ แล้วเราจะได้เห็นดีกันฉุ่ยอว๋า” หั่วเอี๋ยนจ้องไปที่ฉิงเทียนด้วยความโกรธแค้น ถ้าไม่ใช่เพราะแรงกดดันจากตราประทับของฉิงเทียนล่ะก็ ตอนนี้เหมือนมีอะไรที่หนักมากมาทับตัวของหั่วเอี๋ยนเอาไว้

ไม่อย่างนั้นหั่วเอี๋ยนคงได้พุ่งตัวไปฆ่าฉิงเทียนแล้ว

ฉุ่ยอว๋าได้ยกไม้กระดานขึ้นอย่างช้าๆและยังไม่ฟาดลงมาอยู่สักพักใหญ่ เขามองไปที่หั่วหวาที่อยู่ตรงหน้าเขาแล้วคิด นี่คือหั่วหวา ไม่ใช่นายน้อยหั่วเอี๋ยนแน่ๆ

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่เคยเจอนายน้อยหั่วเอี๋ยนมาก่อน แต่เขาไม่มีทางที่จะเป็นเทพน้อยแน่ๆ แต่เขาเองก็เชื่อว่าหั่วหวานั้นไม่มีทางที่แกล้งปลอมตัวเป็นหั่วเอี๋ยนแน่ๆ!

ในขณะที่ฉุ่ยอว๋ากำลังลังเลอยู่นั้นเอง “ฉุ่ยอว๋า หากเจ้าช่วยข้าพ้นจากตรงนี้ไปได้ ข้าจะให้พ่อของข้าช่วยให้เจ้าได้เป็นพลเมืองสวรรค์แน่นอน” หั่วเอี๋ยนเกลี้ยกล่อมฉุ่ยอว๋า ผู้ที่ยังไม่เริ่มลงมือ

เมื่อเขาได้ยินว่าเขาจะได้เป็นพลเมืองสวรรค์นั้น ฉิงเทียนก็เห็นได้ชัดว่ามีแสงปรากฏขึ้นมาที่ตาของฉุ่ยอว๋า และสีหน้าของเขาก็ยินดีขึ้นมา

“ยังไม่ลงมืออีกเรอะ!” ฉิงเทียนพูดตวาดขึ้นมา

เมื่อฉิงเทียนพูดสั่ง ฉุ่ยอว๋าก็ได้ฟาดไม้กระดานของเขาลงมาโดยไม่ได้ตั้งใจทันที

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน