ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 192

บทที่ 192 แกล้งทำเป็นคู่รัก

“ฉันคิดว่าเมื่อสักครู่ฉันได้ยินพวกคุณคุยกันถึงเรื่องงานเลี้ยงรุ่นกันอยู่นะ” หลิวตันก็ได้ถามด้วยท่าเหมือนกับเด็กขี้สงสัย

“ใช่แล้ว” มองไปที่ท่าทีที่ขี้สงสัยของหลิวตันแล้ว ฉิงเทียนก็คิดว่าถ้าเขาจะต้องไปงานเลี้ยงรุ่นในวันนี้ แล้วเขาจะเอายังไงกับเธอดี?

และในขณะที่ฉิงเทียนกำลังจะถามเธอนั้นเอง หลิวตันก็ได้พูดขึ้นมาก่อน “ไปด้วยสิ ฉันขอไปด้วยนะ”

ส่วนฉิงหยูที่อยู่ใกล้ๆ เมื่อเห็นฉากนี้ก็ได้ส่งเสียง “ฟุ่บ” และแอบหัวเราะทันที เขาเห็นได้ทันทีว่าหลิวตันนั้นกำลังคิดไม่ซื่อกับพี่ชายของเขาอยู่แน่ๆ ทำให้นึกขำขึ้นมา

“มามัวหัวเราะอะไรอยู่ มีอะไรต้องทำก็ไปทำไปเสีย!” ฉิงเทียนวางท่าราวกับเป็นพี่ใหญ่แล้วพูดไล่ฉิงหยูไป

“นี่สินะที่เขาว่าพอได้แฟนก็ลืมเพื่อน ไม่ผิดเลยจริงๆพอเจอสาวก็ลืมน้องชายตัวเอง” ฉิงหยูบ่นพึมพำๆด้วยเสียงเบาๆ เขานั้นไม่กล้าที่จะพูดออกไปดังๆ ถ้าเกิดเขาทำแบบนั้นละก็คืนนี้เขาได้โชคไม่ดีแน่ๆ

ตากลมโตทั้งสองข้างของหลิวตันก็ได้จ้องไปที่ฉิงเทียน และรอคอยฉิงเทียนตอบกลับมาอย่างกระตือรือร้น

“ผมกำลังจะไปงานเลี้ยงรุ่นเพื่อนร่วมชั้นเก่าของผมนะ คุณจะไปด้วยได้ยังไง?” ฉิงเทียนพูดออกมาอย่างช่วยไม่ได้ จะให้จู่ๆพาสาวสวยอย่างเธอเขาไปในงานนั้นได้อย่างไร? แถมยังไม่ใช่แฟนของเขาด้วย

“ก็ไม่ใช่ว่าคนเมื่อสักครู่บอกว่าสามารถพาคนในครอบครัวไปด้วยก็ได้ไม่ใช่เหรอ? ฉันก็แกล้งทำเป็นแฟนของคุณก็น่าจะไม่มีปัญหาอะไรแล้วนี่ “หลิวตันพูดออกมาอย่างคาดหวัง จริงแล้วเธอคิดว่าหากเธอสามารถกลายเป็นแฟนของเขาในครั้งนี้ได้ ต่อจากนี้ไปก็จะง่ายแล้ว ส่วนเรื่องของแฟนที่แท้จริงอย่างซูเสวี่ยนั้นเธอไม่สนใจหรอก ความรักมันเป็นเรื่องของความพยายาม นี่คือหลักปรัชญาที่หลิวตันนั้นเชื่อมาโดยตลอด

“แต่ผมมีแฟนอยู่แล้วนะ?” ฉิงเทียนกล่าวปฏิเสธ จากนั้นก็ได้เดินหลบเข้าไปในบ้านและทำเป็นไม่สนใจหลิวตัน

เมื่อเห็นฉิงเทียนหันหลังกลับแล้วเดินไปอีกทาง หลิวตันก็ได้รีบเดินตามเขาไป แล้วเธอก็ได้มากางแขนขวางตรงหน้าแล้วถามเขา “คนเมื่อสักครู่ดูท่าทางจะไม่ถูกกับคุณสักเท่าไรเลยนะ ฉันดูออกเลยว่าคนคนนั้นต้องการคิดจะทำให้คุณเสียหน้าในงานเลี้ยงร่วมรุ่นอะไรของคุณนั่นแน่ๆเลยค่ะ”

ฉิงเทียนที่หยุดเดินเมื่อได้ยินที่เธอพูดแล้วตอบกลับไป “ใช่ ผมไม่รู้ว่าจะจัดการกับเขาอย่างไรดีเหมือนกัน”

“ถ้าอย่างนั้นก็ให้ผู้หญิงที่สวยอย่างฉันไปในงานกับคุณด้วยซะสิ คุณก็เห็นแล้วนี่ทั้งรูปร่างและหน้าตาของฉัน ฉันสามารถช่วยคุณรักษาหน้าและจัดการกับชายคนนั้นได้แน่นอน”

หลิวตันพูดพร้อมกับบิดตัวของเธอเป็นรูปตัว S ในตอนนั้นเองที่ชุดนอนของเธอก็ไม่อาจหยุดยั้งรูปร่างที่สวยของเธอไว้ได้ ฉิงเทียนเองก็รู้สึกได้ความอุ่นที่อยู่ใต้จมูกของเขา เขาจึงได้รีบยกมือของตัวเองขึ้นมาเช็ดจมูกของเขาเพื่อหยุดกำเดาไหลแล้วพูดขึ้น “ประธานหลิว คุณเลิกทำเป็นเล่นจะได้ไหม? คุณกำลังล่อลวงให้ผมทำผิดนะรู้ไหม?”

หลิวตันก็ได้เดินไปหาฉิงเทียนอย่างช้าๆ มือของเธอก็ค่อยๆจับไปที่ไหล่ของฉิงเทียนอย่างช้าๆ แล้วพ่นลมอุ่นๆใส่หูของเขา “คุณกล้าทำรึเปล่าล่ะ?”

คำถามเช่นนี้ถือเป็นคำถามต้องห้ามของผู้ชายอย่างเขา เมื่อถามมาเช่นนี้มีหรือว่าผู้ชายอย่างเขาจะไม่กล้า

ในเมื่อเธอยากที่จะเล่นกับไฟก่อน ฉิงเทียนจึงได้คิดที่จะจัดการกับเธอ

มือใหญ่ๆของเขาจับที่เอวบางๆของหลิวตัน แล้วก็ดึงหลิวตันเข้าหาตัวของเขา ตาของเขาก็ส่องแสงขึ้นมาแล้วพูดขึ้น “คุณจะลองดูก็ได้นะ ว่าผมกล้าหรือไม่?”

หลิวตันรู้สึกกลัวขึ้นมากับท่าทีที่รุนแรงของฉิงเทียน เธอไม่คิดว่าฉิงเทียนจะทำอะไรที่รุนแรงเช่นนี้ ด้วยหัวใจที่หวาดกลัวของเธอจึงได้ถอยออกมาเล็กน้อย แต่ก็กลับคิดว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอหวังเอาไว้หรอกเหรอ

เมื่อคิดได้เช่นนี้ หลิวตันก็ได้ปล่อยตัวไปตามฉิงเทียนแล้วพูดขึ้น “ฉันเองก็อยากจะลองเหมือนกัน”

ในขณะที่เธอกำลังพูดอยู่มือของเธอก็ได้จับที่มือที่คิดไม่ซื่อของฉิงเทียน ฉิงเทียนจึงได้รู้สึกผงะกับท่าทีของหลิวตัน

จึงได้ผลักหลิวตันออกมาแล้วคิดอย่างฝืนๆในใจ: นี่มันแม่เสือสาวชัดๆ!

“นี่ฉิงเทียน ฉันรู้อยู่แล้วว่าคุณน่ะไม่กล้าหรอก แล้วเรื่องของวันนี้คุณพาฉันไปด้วยนะ ต่อให้คุณไม่พาฉันไป ฉันก็จะตามคุณไปอยู่ดี” หลิวตันพูดขณะที่ใช้ทั้งสองข้างจับไปที่เอวของเขา

ไม่ใช่ว่าคนเขาพูดกันเหรอว่าการที่ผู้หญิงไล่ตามจีบผู้ชายน่ะง่ายเหมือนข้ามกระดาษน่ะ แต่เขากลับไม่สนใจที่เธอไล่ตามจีบเขาเลย ตอนนี้เธอเริ่มโมโหขึ้นมาแล้ว และเธอคิดที่จะจัดการกับเขาให้ได้ในวันหยุดยาวนี้ ก่อนที่จะกลับไปที่เมืองโม๋ตู จะต้องมีโอกาสมาอีกแน่ๆ หลิวตันคิดกับตัวเอง

ฉิงเทียนก็ได้มองไปที่หลิวตันอย่างช่วยไม่ได้ เขาไม่รู้จะทำอย่างไรกับเธอดีเลย แถมเธอนั้นยังเป็นสาวใหญ่อีกต่างหาก จะเล่นบทร้ายหรือบทโหดก็คงจะไม่ได้ผล เธอนั้นไม่ใช่คนที่หลอกได้ง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้นเธอก็พูดถูกด้วย ฝานหลินนั้นคิดที่จะลงมือบางอย่างกับเขาในงานเลี้ยงรุ่นวันนี้แน่ๆ และเขาเองก็จะดูหน่อยว่าใครกันแน่ที่จะต้องเสียหน้า

“ก็ได้, ถ้าคุณอยากจะไป ก็ไปกัน!” ฉิงเทียนพูดอย่างรวดเร็ว

เมื่อได้ยินที่ฉิงเทียนยอมตกลงแล้ว หลิวตันก็กระโดดดีใจแล้วตะโกนออกมา “เย้!” แล้วเธอก็ได้รีบวิ่งไปที่รถคันแดงของเธอ แล้วสักพักฉิงเทียนก็ต้องมองด้วยสายตาที่ประหลาดใจเมื่อเห็นเธอเอาชุดเครื่องสำอางชุดใหญ่ออกมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน