ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 209

บทที่ 209 กำลังเสริม

จูไห่นั้นลังเลอย่างมากที่จะเดินไปหาฉิงเทียน เขารู้ว่าเซียะเกาเทียนนั้นคิดจะหลอกใช้เขา แต่ทว่าในฐานะของผู้กำกับสถานีตำรวจประจำอำเภอแล้ว เขาจำต้องทำตามคำสั่งของเซียะเกาเทียนที่เป็นถึงเลขาธิการพรรคประจำอำเภออย่างช่วยไม่ได้

เซียะเกาเทียนมองไปที่จูไห่อย่างเย็นชาก่อนที่จะหันไปหาฉิงเทียน และคิดดูถูกเขาในใจ ช่างเป็นแผนการที่เยี่ยมยอดอะไรอย่างนี้ ยิ่งปืนนัดเดียวได้นกถึง 2 ตัว!

ฉิงเทียนขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยเมื่อเห็นจูไห่เดินมาหาเขาพร้อมกับกุญแจมือในมือของเขา เขารู้สึกยุ่งยากใจขึ้นมาเพราะเขาไม่สามารถทำอะไรจูไห่ได้ เขาเป็นถึงพ่อของเพื่อนที่ดีของเขาจูเฟย แล้วเขาจะไปลงมือกับจูไห่ได้อย่างไร!

ความคิดของเซียะเกาเทียนชั่วร้ายมาก เขาน่าจะรู้ถึงความสัมพันธ์ของเขากับจูไห่แล้วแน่ๆ ถึงได้รู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรจูไห่ได้ จึงได้ส่งจูไห่ให้มาจับเขา!

แล้วต่อให้เขาลงมือกับจูไห่เหมือนที่เขาทำกับเฝิงเกา เซียะเกาเทียนก็ยังได้เปรียบอยู่ดี การมีจูไห่เป็นคู่ต่อสู้นั้นถ้าเกิดเขาทำร้ายจูไห่ไป ก็เท่ากับเขาตัดแขนตัวเองทิ้ง

ถึงแม้ฉิงเทียนจะรู้ถึงแผนของเซียะเกาเทียนก็ตาม แต่เขาก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี มีเพียงสองหนทางให้เขาเลือกเท่านั้น นั่นคือต่อต้านไม่ก็ยอมถูกจับ

มองไปที่จูไห่ที่มีท่าทีที่อึดอัดใจแล้ว เขาก็ได้เดินมาตรงหน้าเขาด้วยความคิดที่ว่าจะจับหรือไม่จับ ฉิงเทียนไม่อยากที่จะทำให้เขาลำบากใจ นอกจากนี้เขาเองก็ไม่มีอะไรต้องเสียหากต้องไปอยู่ในคุก แล้วเขาจะปล่อยให้จูไห่ลำบากใจไปทำไม และถ้าเขาถูกจับไป ค่าความนับถือในตัวของจูไห่ในสถานีตำรวจก็จะสูงขึ้นมากด้วย!

ดังนั้นฉิงเทียนจึงได้อาศัยโอกาสนี้ยื่นมือออกไปแล้วเปิดปากของเขา เผยรอยยิ้มยิงฟันขาวสองแถวอย่างไม่สนใจอะไร “ลุงจูจับผมเถอะครับ มันก็แค่งานของคุณลุงในวันนึงเท่านั้น”

จูไห่ไม่คิดว่าฉิงเทียนนั้นจะยอมให้เขาจับด้วยตัวเอง ความสามารถของฉิงเทียนนั้นได้แสดงให้เห็นแล้วว่าเขานั้นไม่ใช่คนธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ได้ขัดขืนการจับกุมมาตลอดด้วย เมื่อคิดเช่นนี้แล้วจูไห่ก็รู้สึกตื้นตันใจ เขารู้ว่าฉิงเทียนนั้นไม่อยากให้เขานั้นลำบากใจ ในขณะที่เขาทำไปเพื่อปกป้องตัวเอง

ถ้าเขาไม่จับฉิงเทียนแล้วปล่อยเขาไปล่ะก็ ชื่อเสียงของเขาคงได้ถูกทำลายป่นปี้แน่ แล้วที่สำคัญเรื่องนี้จะกลายมาเป็นเหตุผลให้เซียะเกาเทียนจิกกัดเขาด้วย

จูไห่จึงต้องจับฉิงเทียนใส่กุญแจมืออย่างช่วยไม่ได้ แล้วฉิงเทียนก็ได้พูดออกมาด้วยเสียงเบาๆ “คุณฉิง ผมขอโทษด้วย ทั้งๆที่ผมบอกจะช่วยคุณแล้วแท้ๆ”

แต่ฉิงเทียนก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก ก็แค่ติดคุกไม่กี่วันเท่านั้น? ยังไงเสียเขาก็ไม่มีงานทำอยู่แล้ว!

“ลุงจูไม่เป็นอะไรหรอกครับ ก็แค่ถูกสอบปากคำอีกครั้งเท่านั้น นี่ไม่ใช่ครั้งแรกของผมหรอกครับ”

เซียะเกาเทียนมองดูฉิงเทียนที่ยอมให้ใส่กุญแจมือแต่โดยดี สีหน้าของเขาแสดงถึงความไม่พอใจเล็กน้อย แต่อย่างไรเสียฉิงเทียนก็ถูกจับแล้ว ตอนนี้ก็ไม่มีใครหยุดเขาได้แล้ว และแฟนสาวสุดเซ็กซี่ของฉิงเทียนต่างหากที่เป็นอาหารจานหลักของเขา

“นี่ผู้กำกับจู ดูเหมือนคุณจะลืมใส่กุญแจมือใครบางคนไปนะ” เซียะเกาเทียนก็หันหน้าไปทางหลิวตัน

จูไห่คิ้วขมวดอยู่สักพักใหญ่ และคิดว่าเซียะเกาเทียนกำลังคิดที่จะทำอะไรกันแน่ หลิวตันนั้นไม่ใช่คนที่ผู้กำกับธรรมดาๆประจำสถานีตำรวจอำเภอจับได้หรอกนะ ตัวเขาได้เป็นที่รู้กันไปทั่ววงการนักลงทุนจีนแน่ถ้าเกิดเรื่องนี้หลุดออกไป

แต่จากนั้นเขาก็คิดว่า ทำไมเขาไม่คอยดูการแสดงดีๆสักหน่อยล่ะ เมื่อคิดได้เช่นนี้เขาก็ได้พูดออกไป “ท่านเลขาธิการเซียะ หญิงสาวคนนี้ไม่ได้มีส่วมร่วมในคดีทะเลาะวิวาทนะครับ เธอแค่จะมาพาตัวฉิงเทียนออกจากคุกเท่านั้น ผมไม่มีเหตุผลที่จะไปจับเธอหรอกครับ”

เซียะเกาเทียนไม่คิดว่าจูไห่นั้นจะขัดคำสั่งของเขา และรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาอย่างมาก ในขณะที่เขากำลังคิดจะดุจูไห่นั้นเอง เฝิงเกาที่นอนอยู่ข้างๆก็ได้รู้ถึงเป้าหมายของพี่เขยของเขา

เซียะเกาเทียนเดินมาเผชิญหน้ากับจูไห่ทันทีและพูดอย่างเย่อหยิ่ง “ผู้กำกับจู แกกล้าขัดคำสั่งของเลขาธิการเซียะอย่างนั้นเรอะ?”

จูไห่จึงได้ตอบกลับอย่างถูกต้อง “ผมไม่กล้าขัดคำสั่งของเลขาธิการเซียะหรอกครับ แต่ผมก็ต้องปฏิบัติหน้าที่ตามความเป็นจริง ฉิงเทียนนั้นทำร้ายเจ้าหน้าที่ผมจึงต้องจับเขา แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย ผมจึงไม่มีเหตุผลที่จะต้องจับเธอครับ”

เฝิงเกาไม่คิดว่าจูไห่นั้นจะกล้าขัดคำสั่งของพี่เขยเขาอย่างเปิดเผยเช่นนี้ แต่จากที่เขาว่ามามันก็ถูก เขาไม่มีเหตุผลเพียงพอที่จะจับเธอ ดังนั้นจึงต้องปล่อยเธอเอาไว้อย่างนั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน