บทที่ 223 ส่องประกาย (2)
เง็กเซียนฮ่องเต้หน้านิ่วคิ้วขมวด มองไปที่ฉิงเทียนอย่างประหลาดใจ เขาไม่สามารถหาคำตอบจากคำพูดของไท่ไป๋จินซิงได้ แต่ที่ไท่ไป๋จินซิงบอกเองก็ดูจะสมเหตุสมผลอยู่ แต่ก็ไม่ได้ซักไซ้ถามต่อ เขารู้ว่าถ้าไท่ไป๋อยากที่จะบอกให้เขารู้ เขาจะบอกเอง ถ้าหากไม่ต้องการให้เขารู้เขาก็จะไม่พูดออกมาซึ่งไม่ว่าจะถามย้ำยังไงก็ตาม ซึ่งรังแต่จะยิ่งทำให้เขาไม่พอใจเสียเปล่าๆ
“การแสดงต่อไปใช่การเต้นรำของลูกแปดใช่ไหม?” เจ้าแม่หวังหมู่ที่อยู่ใกล้ๆถามขัดขึ้นมา นางเห็นสายตาที่เง็กเซียนมองฉิงเทียนด้วยสายตาแปลกๆจึงได้รีบเปลี่ยนเรื่องคุย
ไท่ไป๋จินซิงก็พยักหน้าและกล่าว “กราบเรียนเจ้าแม่หวังหมู่ รายการต่อไปคือการแสดงเต้นฮิป-ฮอปขององค์หญิงที่แปดพ่ะย่ะค่ะ”
“ฮิปฮอป, เป็นการเต้นรำแบบไหนกัน?” เจ้าแม่หวังหมู่ถามอย่างสงสัย เง็กเซียนฮ่องเต้ที่อยู่ข้างๆเองก็สงสัยเช่นกันและรอคำตอบจากไท่ไป๋จินซิง
“เจ้าแม่หวังหมู่เหนียงเนียง ที่จริงแล้วเจ้าหน้าที่เฒ่าคนนี้เองก็ไม่ได้เห็นการเต้นขององค์หญิงแปดเช่นกัน นางนั้นได้ไปเรียนรู้มาจากฉิงเทียน จากนั้นนางก็ไม่ได้แสดงต่อหน้าเจ้าหน้าที่เฒ่าคนนี้ดูเลย เพราะนางบอกว่าอยากจะให้เป็นที่เซอร์ไพรส์ในงานชุมนุมลูกท้อนี้ “ไท่ไป๋จินซิงพูดเบาๆ
คิ้วของเจ้าแม่หวังหมู่ขมวดขึ้นมาและพูดดุเขาทันที “ท่านไม่เคยเห็นการเต้นรำของลูกแปดมาก่อนแต่ท่านกลับก็ปล่อยให้นางออกมาเต้น ท่านไท่ไป๋ท่านจะมั่นใจเกินไปหน่อยหรือเปล่า?”
ไท่ไป๋จินซิงรู้สึกได้ถึงความไม่พอใจจากคำพูดของเจ้าแม่หวังหมู่จึงได้รีบพูดออกไปด้วยความรู้สึกผิด “กราบเรียนเจ้าแม่หวังหมู่เป็นเจ้าหน้าที่เฒ่าคนนี้ไม่ดูแลให้ดีเอง ขอให้เจ้าแม่หวังหมู่ได้โปรดลงโทษด้วย”
ไท่ไป๋จินซิงรู้ดีกว่าเจ้าแม่หวังหมู่นั้นเป็นห่วงองค์หญิงแปดและกลัวว่านางจะเต้นท่าพิสดารออกมา แล้วในที่สุดก็จะไม่ได้รับการยอมรับและถูกหัวเราะเยาะจากเหล่าเซียนทั้งหลาย ด้วยนิสัยขององค์หญิงแปดแล้วเจ้าแม่จึงกลัวว่านางอาจจะรับไม่ได้ เรื่องนี้เป็นความผิดของไท่ไป๋จินซิง และไท่ไป๋จินซิงเองก็ละเลยเรื่องนี้ไป
ข้าน่าจะดูการเต้นของนางเสียหน่อย ไท่ไป๋จินซิงรู้สึกผิดขึ้นมา
แต่เง็กเซียนฮ่องเต้ที่อยู่ข้างๆ ก็ได้กล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม “อย่ากังวลไปเลยเมียจ๋า ถึงลูกแปดจะออกติดเล่นมากไปหน่อย แต่นางก็เป็นคนรอบคอบมาก ในเมื่อนางสามารถที่จะยืนอยู่กลางงานชุมนุมลูกท้อนี้ด้วยความมั่นใจได้ ไม่มีทางที่จะมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นหรอก เรามารอดูการแสดงของนางดีกว่า ไท่ไป๋เจ้าไปประกาศการแสดงต่อไปได้เลย!”
“ขอรับ” ไท่ไป๋จินซิงรู้ว่าเง็กเซียนฮ่องเต้ช่วยพูดให้เขา แล้วเขาก็ได้หันกลับมาทางเวทีก่อนจะตะโกนขึ้นมา “ เซียนทุกท่าน และการแสดงต่อไปคือการแสดงเต้นฮิป-ฮอปขอรับ”
“อะไรคือฮิปฮอปน่ะ?”
“เหวินชวี่ซิง เจ้าเป็นผู้รอบรู้ใช่มั้ย รู้รึเปล่าว่าการเต้นฮิป-ฮอปคืออะไร?” ชายกล้ามโตแต่งกายเปลือยครึ่งท่อนถามเหวินชวี่ซิง ที่กำลังง่วนอยู่กับหนังสือ
เหวินชวี่ซิงส่ายหัวอย่างไม่เข้าใจ เขาได้ยินการเต้นรำหลากหลายแบบอย่าง “ ผีเสื้อ “ “จันทร์วารี” “สตรีเมา” “โผบินบนท้องฟ้า” แต่เขาไม่เคยได้ยิน “การเต้นฮิปฮอป” มาก่อนเลย อะไรคือการเต้นฮิป-ฮอปกันนะ? แล้วเขาก็ได้มองไปที่คนที่อยู่บนเวทีด้วยความสงสัย
ฉิงเทียนที่อยู่บนก้อนเมฆเองก็มองดูฮ่าวอวิ๋นที่อยู่บนเวที เขาเลือกซื้อชุดเต้นฮิปฮอปให้กับเขาเองกับมือ มันต้องสร้างความแตกตื่นให้กับเหล่าเซียนบนสวรรค์ โดยเฉพาะผู้ที่ชื่นชอบการเต้นรำแน่ๆ
โดยเฉพาะเวลานี้ที่ผู้เชี่ยวชาญวรรณคดีและศิลปกรรมอย่างเหวินชวี่ซิงและหลี่ต้งปิน ที่ตอนนี้ พวกเขาล้วนมีคำถามในใจว่า “การเต้นฮิปฮอป” นี้เป็นการเต้นแบบใหม่ที่ใครก็เต้นได้หรือไม่
ถึงเวลานี้ องค์หญิงทั้งเจ็ดที่อยู่โซนแรกนั้นต่างก็รอดูการแสดงของน้องสาวของพวกนางอยู่
“น้องแปดนี่นะ เราขอนางตั้งหลายรอบให้แสดงให้ดูหน่อยก็ไม่ได้ บอกแต่ว่าต้องคอยดูในงานชุมนุมลูกท้ออย่างเดียว” องค์หญิงสี่ในชุดสีเขียวบ่นพึมพำ แม้จะมีน้ำเสียงไม่พอใจแต่สีหน้านั้นคอยเฝ้าดูอย่างใจจดใจจ่อ
“ก็ไม่ใช่ว่าน้องแปดก็เป็นแบบนี้มาตลอดไม่ใช่รึไง? มาดูดีกว่าว่าน้องแปดจะมีอะไรมาเซอร์ไพรส์พวกเรากัน” องค์หญิงหนึ่งในชุดสีแดงกล่าวพลางยิ้มแย้ม
ฮ่าวอวิ๋นค่อยๆ เดินลงมาบนเวที แม้จะไม่มีความงามเหมือนฉางเอ๋อ หรือความเป็นธรรมชาติอย่างเทพเอ้อหลาง แต่การแต่งกายของนางนั้นต่างจากพวกเขาโดยสิ้นเชิง รองเท้าผ้าใบและกางเกงยีนเน้นเรียวขา และชุดแจ็กเกตที่เป็นชุดแฟชั่นผู้ชาย รวมถึงหมวกคาวบอยบนศีรษะ แสดงถึงความเป็นคนทันสมัย!
“แต่งตัวแบบนี้ใช้ได้ไหม?” ฮ่าวอวิ๋นที่ใจเต้นตูมตามในเวลานี้ ชุดพวกนี้นอกจากจะใส่สบายตัวแล้ว ก็ยังดูดีอีกด้วย
VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย