ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 248

บทที่ 248 มาเยือน

เมื่อเห็นผู้นำตระกูลมีสีหน้าโกรธ ถึงแม้ว่าเหล่ารปภ.จะลังเล แต่ก็ยังคงล้อมฉิงเทียนกับเฉียงเวยเอาไว้ และคนกลุ่มนี้ต่างถือแท่งโลหะขนาดพอๆกับตะบองเอาไว้ในมือ! แต่ต่างตรงที่แท่งยื่นออกมาเป็นสีขาวโปร่งใส!

เฉียงเวยไม่คิดว่าพ่อของเธอนั้นจะไม่ยอมให้เธอออกไปได้ แล้วน้ำตาของเธอก็ไหลพรั่งพรูออกมาเรื่อยๆ จากนั้นเธอก็ได้เงยหน้าหันมามองฉิงเทียนด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ เสียงของเธอนั้นแผ่วเบาแล้วพูดขึ้นมา “ฉิงเทียน ฉันทำให้คุณต้องลำบากซะแล้ว ฉันไม่คิดว่าท่านพ่…ไม่สิ เขาจะหัวแข็งขนาดนี้”

ฉิงเทียนมองไปที่เฉียงเวยที่มีสีหน้าราวกับอกหัก และอดใจที่จะบอกความจริงกับเธอแทบไม่ไหว แต่ฉิงเทียนก็ได้อดทนเอาไว้ไม่ยอมทำแผนล่มง่ายๆ!

เขาจึงได้ก้มหัวของเขาลงแล้วแตะกับหน้าผากของเธอแล้วพูดขึ้น “เฉียงเวยไม่ต้องกังวลนะ ผมจะพาคุณออกไปจากที่นี่ แล้วจะจัดงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ให้กับคุณให้ได้” เมื่อพูดจบฉิงเทียนก็ได้หันหน้าไปองค์เง็กเซียนด้วยสีหน้าที่โกรธ “คุณต้องการที่จะหยุดผมจริงๆเหรอ?”

“หึ, พวกชนชั้นต่ำไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดกับข้า เอาตัวพวกเขามา” องค์เง็กเซียนแกล้งทำเป็นพูดดูถูกเขา แล้วโบกมือสั่งให้ลูกน้องของเขาลงมือ

หลังจากที่องค์เง็กเซียนโบกมือของเขาแล้ว กลุ่มคนก็ได้พากันหันมามองดูเขา จนในที่สุดก็ได้มีคนคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าใครได้นำทีมบุกเข้ามาหาฉิงเทียน

“เข้ามาเลย!”

เหล่ากลุ่มคนพร้อมแท่งไม้ในมือก็ได้บุกเข้าหาฉิงเทียน ที่กำลังอุ้มเฉียงเวยอยู่ โดยไม่มีการเปลี่ยนสีหน้าบนใบหน้าของเขา และเขาก็ได้กวาดสายตามองไปยังรอบๆด้วยสายตาที่เย็นชาของเขา

แล้วก็เตะเข้าไปที่คนแรกที่เข้ามาใกล้เขา

ด้วยเสียงดัง “ผลั่ก” ชายคนนั้นก็ได้ลงไปกองกับพื้นอย่างรุนแรง แล้วกลิ้งไปมาด้วยความเจ็บปวด

เมื่อทุกคนเห็นที่ฉิงเทียนเตะแล้วก็ได้มีสีหน้าแย่ขึ้นมา ความกล้าที่จะบุกเมื่อสักครู่นั้นได้หายไปทันที และทุกคนต่างพากันถอยหลังออกมา

องค์เง็กเซียนก็ได้มองไปที่ลูกเตะของฉิงเทียนแล้วก็ยิ้มออกมาอย่างฝืนๆ: เจ้าเด็กนี่ไม่รู้จักยั้งมือเลยวุ้ย แรงหมอนั่นมันหนักจริงๆ ทำเอาลูกน้องเรากลัวหัวหดหมดแล้ว ดูเหมือนเราคงจะต้องกระตุ้นสักหน่อยแล้ว, แล้วองค์เง็กเซียนก็ได้ทำสีหน้าเย็นชาขึ้นมาแล้วพูดขึ้น “ใครก็ตามที่จับฉิงเทียนกับเฉียงเวยได้ข้าจะตกรางวัลให้ 400,000 ชั่วโมง” ทันทีที่พูดประโยคนี้จบ กลุ่มคนเหล่านี้ก็ไร้ซึ่งความกลัวอีก แต่ละคนต่างก็จ้องมาที่ฉิงเทียนราวกับหมาป่า

“ลุยกันเลยพี่น้อง จำนวนของพวกเรามีมากขนาดนี้เขาไม่สามารถสู้กับพวกเราด้วยตัวคนเดียวได้แน่ 400,000 ชั่วโมงเนี่ยเงินเดือนพวกเรา 10 ปีเลยนะ!” แต่ละคนต่างก็ลูกขึ้นสู้มากขั้นเรื่อยๆ

อย่างที่คิดคนพวกนี้เมื่อถูกจูงใจแล้ว ก็จะใจสู้ขึ้นมาทันที ในตอนนี้ไม่รู้ว่าใครได้นำทีมบุกเข้ามาหาฉิงเทียนอีกครั้ง

เงินนั้นช่างดึงดูดใจคนได้จริงๆ ฉิงเทียนส่ายหัวเล็กน้อยขณะที่คิดอยู่ ส่วนเฉียงเวยที่อยู่ในอ้อมแขนของเขานั้นก็ได้มองไปที่ผู้คนที่บุกเข้าอีกครั้งมาอย่างเป็นกังวล เมื่อสักครู่เธอคิดว่าคนเหล่านี้ไม่กล้าที่จะทำอะไรเพราะเธอเป็นถึงคุณหนูใหญ่ แต่ในตอนนี้พวกเขากลับดูเหมือนหมาป่าแล้ว เฉียงเวยเองก็อดไม่ได้ที่จะเป็นกังวล “ฉิงเทียน ปล่อยฉันไปแล้วหนีไปคนเดียวเถอะ ไม่ว่าจะยังไงเขาก็เป็นพ่อของฉันอยู่ดีเขาไม่ทำอะไรฉันแน่ แต่ถ้าเขาจับคุณได้เขาฆ่าคุณแน่”

ฉิงเทียนส่ายหัวแล้วพูดขึ้น “ไม่เป็นไร ผมไม่ยอมทิ้งคุณไปแน่ๆ นอกจากนี้ผมไม่สนใจคนพวกนี้หรอก พวกเราจะต้องอยู่ด้วยกันตายด้วยกัน!”

ฉิงเทียนได้พูดประโยครักนี้ออกมากับเฉียงเวย และเมื่อเฉียงเวยได้ยินที่ฉิงเทียนพูดแล้วเธอก็มองไปที่ฉิงเทียนอย่างมีอารมณ์ร่วม: หรือว่าเขาจะเป็นเจ้าชายของเราจริงๆนะ?, แล้วสายตาของทั้งคู่ก็ประสานกันราวกับว่าโลกนี้มีเพียงแค่พวกเขาไม่มีใครอื่น

แต่บรรยากาศแสนอบอุ่นนี้อยู่ได้เพียงไม่นิดเดียวไม่ถึงนาที ฉิงเทียนก็รู้สึกได้ถึงแท่งไม้ที่มาจากทางซ้ายมือของเขากำลังฟาดลงมาอย่างรุนแรง

ฉิงเทียนจึงได้โยกตัวหลบ แล้วจากนั้นก็ทำการควบคุมทำให้สภาพแวดล้อมรอบๆเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น แล้วทันใดนั้นจู่ๆก็มีขอนไม้โผล่ขึ้นมาที่เท้าของคนเหล่านั้น และจู่ๆหลอดไฟบนบ้านก็ได้หล่นลงมาใส่ผู้คน ด้วยพลังการควบคุมภาพลวงตาของฉิงเทียนนี้ทำให้เหล่ารปภ.ไม่สามารถแตะต้องเขาและเฉียงเวยได้เลย กลับกันพวกเขามีรอยช้ำและใบหน้าที่บวมเป่งแทน

ฉิงเทียนหันไปมองนาฬิกาและคิดว่าน่าจะได้เวลาแล้ว ที่เจ้าปีศาจจะได้รับข่าวนี้ไป จากนั้นก็ผงกหัวให้กับองค์เง็กเซียนขณะที่ไม่มีใครสนใจ!

องค์เง็กเซียนก็เข้าใจได้ทันทีว่าฉิงเทียนหมายถึงอะไร และแกล้งทำเป็นพูดเสียงดัง “ไอ้หนู แกสามารถควบคุมสิ่งแวดล้อมรอบๆได้เช่นนั้นรึ?”

ในสวนนั้น มีคนสวนคนหนึ่งได้ยินที่องค์เง็กเซียนตะโกนออกมา และด้วยสายตาที่ตกใจของเขาที่กำลังมองดูอยู่ก็ได้คิดในใจทันที: ความสามารถในการควบคุมสภาพแวดล้อมนั้นน่าจะทำได้แค่ท่านประธานของเขาแค่คนเดียวสิ ทำไมเจ้าหนูนี่ถึงสามารถทำได้นะ? ไม่แปลกใจเลยที่ท่านประธานถึงได้ให้ความสนใจกับการค้นหาเขามากขนาดนี้!

ส่วนฉิงเทียนก็ได้แอบชมองค์เง็กเซียนอยู่อย่างเงียบๆ การร่วมมือของเขาสุดยอดมาก ตอนนี้ก็ได้เวลาที่เขาจะแสดงบ้างแล้ว ฉิงเทียนก็ได้แสดงสีหน้าที่ยากลำบากออกมา และไม่สามารถควบคุมสภาพแวดล้อมรอบๆได้อีก และสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปเมื่อสักครู่ก็ได้เริ่มกลับคืนสภาพเดิม!

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน