บทที่ 250 การแต่งงาน (1)
ในเวลานี้บาร์กุหลาบเปลี่ยนไปจากเดิมอย่างมาก ทั้งโต๊ะและเก้าอี้ได้ทำความสะอาดจนสะอาดสะอ้าน ที่พื้นก็ปูด้วยพรมสีแดง และกำแพงรอบๆก็ถูกติดด้วยตัวหนังสืออวยพรสีแดงขนาดใหญ่ ส่วนสถานที่ที่ใช้สำหรับเต้นก็ได้ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นเวทีสำหรับจัดงานแต่ง และทั้งสองด้านของเวทีก็ได้มีผู้คนที่กำลังรอคอยเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้ามาในวันนี้!
“ทำไมคุณเจ้าของร้านถึงต้องแต่งงานด้วย? เจ้าผู้ชายคนไหนกันที่โชคดีได้แต่งกับคุณเจ้าของร้านเนี่ย” ชายหนุ่มอายุ 20 มองไปที่บนเวทีอย่างอิจฉา
“จะเป็นคนแบบไหนกันนะ?” ผู้คนที่อยู่ใกล้ๆต่างก็พากันเดา แต่ไม่มีใครที่ทราบว่าผู้ที่กำลังจะแต่งงานกับเฉียงเวยนั้นก็คือฉิงเทียนนั่นเอง
เพราะเพิ่งจะเมื่อวานนี้เอง ที่เฉียงเวยจู่ๆก็ประกาศออกมาว่าเธอกำลังจะแต่งงาน ซึ่งทำให้ชายหนุ่มหลายคนในย่านนี้ต้องอกหัก
เฉียงเวยนั้นเปรียบได้กับเทพธิดาของย่านนี้ ซึ่งมีผู้ชายจำนวนนับไม่ถ้วนที่ชอบเธอไม่ว่าจะทั้งแบบลับๆและแบบเปิดเผย แต่ก็ไม่เคยมีใครเป็นที่ชอบพอของเธอเลยในหลายปีมานี้
ในสายตาของพวกเขาแล้ว เฉียงเวยจะต้องตั้งสเปคไว้สูงมากแน่ๆ ดังนั้นทุกคนจึงสงสัยเรื่องเจ้าบ่าวของเธอมากขึ้นไปอีก
และในฝูงชนนี้ก็มีกลุ่มผู้ไม่หวังดีอยู่ด้วย ซึ่งผู้นำกลุ่มนี้ผอมแห้งเหมือนลิงที่เป็นคน ซึ่งคือผู้ที่เคยมาเก็บค่าเช่าของเฉียงเวยในคราวก่อนนั่นเอง!
“เด็กๆ เฉียงเวยที่ไม่เคยสนใจลูกพี่ของพวกเรามาก่อนเลย แต่ตอนนี้กลับมาแต่งงานกับชายคนอื่นแบบนี้ เจ้าว่าข้าควรจะทำอย่างไรดี?” ชายที่ผอมเหมือนลิงนั้นก็ได้กระซิบกระซาบกับลูกน้องของเขา
เมื่อเหล่าลูกน้องได้ยินที่เขาพูด ลูกน้องคนหนึ่งก็ได้ลุกขึ้นยืนแล้วตอบ “งั้นก็ลักพาตัวเธอไปให้ลูกพี่ของเรา เพื่อไปเป็นนายหญิงให้กับตระกูลของเรากันเถอะครับ”
แล้วชายผอมก็ได้ตบหัวลูกน้องของเขา “นี่มันยุคไหนแล้ว, ไม่มีที่เรียกว่านายหญิงแล้ว พวกเราถูกสั่งให้พาตัวเธอกลับไปเป็นอาซ้อต่างหาก เข้าใจไหม?”
แล้วหัวของลูกน้องของเขาแต่ละคนก็ได้พากันอ้าปากค้างราวกับถั่วปากอ้า
มองไปที่ลูกน้องของเขาแต่ละคน ชายผอมก็ได้ผงกหัวอย่างพอใจแล้วพูดขึ้น “ลูกพี่ของพวกเราได้บอกเอาไว้แล้ว หากงานนี้เรียบร้อยดี จะได้คนละ 500 ชั่วโมง!”
หลังจากที่ได้ยินเรื่องของรางวัลจากชายผอมแล้ว ลูกน้องของเขาแต่ละคนต่างก็กระตือรือร้นขึ้นมา เมื่อมองไปที่ท่าทีของลูกน้องของเขาแต่ละคนแล้ว ชายผอมก็ได้พูดต่อ “เมื่อเฉียงเวยออกมาแล้ว พวกแกก็เตรียมตัวไปจัดการทำให้เธอสลบแล้วพาลงจากเวที แล้วจากนั้นเราก็พอเธอไปไว้ที่ห้องของลูกพี่ใหญ่ ส่วนเรื่องของเจ้าบ่าวข้าจะจัดการเอง” พูดจบชายผอมก็ได้สีหน้าดุดันขึ้นมา!
เมื่อเห็นสีหน้าดุดันของชายผอมแล้วลูกน้องของเขาต่างก็ก้มหัวให้กับเขาแล้วพูดด้วยความกลัว “ลูกพี่ครับ จะไม่โหดเกินไปหน่อยเหรอครับ?”
ชายผอมก็ทำสีหน้าดูถูกแล้วพูดขึ้น “ใครใช้ให้ไอ้เจ้าบ่าวนั่นมาบังอาจขโมยผู้หญิงของลูกพี่ใหญ่ของพวกเราไปล่ะ? ข้าไม่ฆ่าเขาให้ตายนี่ก็ถือว่าปรานีมากแล้วนะ พวกแกก็ทำงานของพวกแกให้เรียบร้อยล่ะ!”
เมื่อเห็นว่าลูกพี่ของพวกเขาพูดด้วยน้ำเสียงอาฆาตแล้ว ทุกคนต่างก็ไม่กล้าพูดอะไรกับเขาอีก แล้วรอให้เฉียงเวยกับเจ้าบ่าวปรากฏตัวออกมา!
ที่บนเวที ท่ามกลางสายตาของผู้คน ชุดกระโปรงขาวบางๆชุดแบบเกาะอก ประดับด้วยดอกกุหลาบสีแดง ที่ทำมาอย่างประณีตและสวยงาม เย็บริมกระโปรงนั้นมีลายคลื่นที่ปักด้วยด้ายสีแดง ร้อยด้วยไข่มุกที่หรูหราและเตะตาใครต่อใคร ส่วนด้านบนประดับด้วยริบบิ้นสีดำที่หน้าอกและผูกเข้ากับโบว์ที่อยู่ตรงปลาย สร้อยไข่มุกที่ดูหรูหราห้อยอยู่ที่คอของเธอ โชว์ให้เห็นถึงความเรียวสวยของคอของเธอ ผมของเธอมัดรวมเป็นก้อนไว้ที่ด้านบนแล้วประดับด้วยมงกุฏเล็กๆ ที่ใบหูประดับด้วยต่างหูเพชรที่ห้อยด้วยพู่เงิน
ที่แขนสวมถุงมือยาวลายลูกไม้ถือช่อดอกลิลลี่สีขาวและกุหลาบชมพู แล้วตกแต่งด้วยไม้เถาสีเขียว รวมเข้ากับใบหน้าที่สวยงามของเฉียงเวยแล้ว ทันทีที่เธอออกมาสายตาของทุกคนต่างก็จับจ้องไปที่เธอโดยไม่สามารถละสายตาไปจากเธอได้เลย
ใกล้ๆกับเธอนั้น ฉิงเทียนสวมชุดทักซิโด้สีดำและแต่งหน้ามาเป็นพิเศษ ใบหน้าที่หล่อเหลาและมุมหน้าที่แสดงให้เห็นถึงความมาดแมนของเขา
ทำให้ผู้คนที่ชมอยู่ด้านล่างของเวทีต้องถอนหายใจออกมา “ช่างเหมาะสมกันดั่งกิ่งทองใบหยกจริงๆ”
เฉียงเวยจับมือของฉิงเทียนด้วยรอยยิ้มที่ยินดีบนใบหน้าของเธอ ฉิงเทียนเองก็ได้มองไปที่เฉียงเวยด้วยสีหน้าที่น่าหลงใหล!
แต่ฉิงเทียนนั้นหาได้ผ่อนคลายแม้แต่น้อย เพราะเขารู้ดีว่าต่อไปจะมีอะไรเกิดขึ้นในวันที่สำคัญที่สุดวันนี้!
ทั้งสองคนเดินไปตามเวทีเล็กๆทีละก้าว และมองไปที่ผู้คนด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้ม!
มีเสียงปรบมืออย่างอบอุ่นจากผู้คนและส่วนใหญ่ก็ได้มองมาที่พวกเขาด้วยสายตาที่อวยพร แต่ก็มีกลุ่มลูกน้องของชายผอมที่กำลังรอคำสั่งของลูกพี่ให้ไปจับตัวคน
บนเวที ฉิงเทียนกับเฉียงเวยก็ได้ทำการแลกเปลี่ยนสวมแหวนให้กัน แล้วก็รอช่วงประกาศสักขีพยาน “คุณฉิงเทียนและคุณจางเฉียงเวยจะแต่งงานเป็นสามีภรรยากันในวันนี้ มีใครที่จะคัดค้านหรือไม่?”
แล้วจู่ๆก็มีเสียงแทรกขึ้นมาท่ามกลางฝูงชน! “ข้าไม่เห็นด้วย!” ซึ่งเป็นชายผอมที่กระโดดขึ้นมากลางเวทีพร้อมด้วยกลุ่มลูกน้องของเขาที่ขึ้นมาอย่างอุกอาจ!
ส่วนเจ้าปีศาจจิตใจที่อยู่ในมุมมืดก็ตกใจขึ้นมากับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้านี้แล้วพูดขึ้น “คนพวกนี้ไม่ใช้คนจากตระกูลจางนี่นา ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มอันธพาล!” ตัวเขานั้นกำลังรอให้ตระกูลจางพาคนจากสมาพันธ์เวลามาเพื่อสู้ชี้เป็นชี้ตายกับฉิงเทียน แล้วเขาก็จะได้จัดการตัดหัวของพวกเขาด้วยตัวเอง! แต่สถานการณ์ในตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย