ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 269

บทที่ 269 ตระกูลจู

จิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนฉิงเทียนได้ดำดิ่งลงไปก็พบเสียงที่ดังกังวานขึ้นมา “จุดหลักๆของศาสตร์ปรุงยานั้นคือการควบคุมไฟ และอุณหภูมิของไฟนั้นจะเป็นตัวบ่งชี้ว่ายานั้นจะสมบูรณ์ดีหรือไม่ ดังนั้นฉิงเทียนสิ่งแรกที่เจ้าจะต้องเรียนรู้คือการควบคุมอุณหภูมิของไฟให้ได้เสียก่อน”

แล้วจากนั้นเสียงในม้วนหยกก็ได้เงียบไป ฉิงเทียนนั้นยังอยากที่จะได้ข้อมูลอื่นต่อ แต่ดูเหมือนว่าจะมีกำแพงบางอย่างขวางเอาไว้อยู่ทำให้จิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนไม่สามารถที่จะผ่านไปได้

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย?” ฉิงเทียนอดไม่ได้ที่จะสงสัย มันเหมือนกับมีสมบัติอยู่ตรงหน้า แต่ไม่สามารถเข้าไปเอาออกมาได้จึงทำได้แค่ดูอย่างกระหาย

เพ่าฝูมองดูจิตของนายท่านที่ออกมาจากม้วนหยกอย่างรวดเร็วผิดคาด เธอจึงได้ถามออกไป “เกิดอะไรขึ้นเหรอเจ้าคะ นายท่าน?”

ฉิงเทียนจึงได้เล่าให้เพ่าฝูฟังเรื่องของกำแพงที่เขาพบในม้วนหยก เพ่าฝูก็ได้คิ้วขมวดอยู่ในทะเลความรู้แล้วกล่าว “นายท่านเจ้าคะ นี่อาจจะเป็นบททดสอบที่ท่านอาจารย์มอบให้แก่ท่านก็เป็นได้เจ้าค่ะ ถ้านายท่านสามารถควบคุมสายฟ้าอัคคีได้ถึงระดับหนึ่งเมื่อไรมันก็น่าจะเปิดเองเจ้าค่ะ”

ฉิงเทียนก็ได้ผงกหัวตอบ และคิดในใจ ดูเหมือนว่าเราน่าจะยังไม่สามารถเรียกศาสตร์ปรุงยาได้ในตอนนี้ล่ะนะ

“เอาเป็นว่าเรามาทำยารักษาสามีจางชุ่ยฉิงกันก่อนดีกว่า” ฉิงเทียนครุ่นคิดถึงเรื่องนี้ “เพ่าฝู เธอช่วยจัดตัวยาที่จำเป็นให้ผมในถาวเป่าสวรรค์ให้ทีนะ”

“รับทราบเจ้านายท่าน ว่าแต่เราจำเป็นจะต้องหาตัวยาคุณภาพต่ำๆเสียหน่อยนะเจ้าคะ” เพ่าฝูกล่าว สำหรับมนุษย์แล้วตัวยาคุณภาพต่ำของโลกเซียนก็เพียงพอที่จะรักษาโรคต่างๆของมนุษย์ได้แล้ว ส่วนฉิงเทียนก็อาศัยโอกาสที่เพ่าฝูทำการค้นหาตัวยาอยู่นั้นเดินออกมาข้างนอก ซึ่งพบว่าด้านนอกแดดออกเปรี้ยงๆแล้ว

ในเวลานี้ฉิงหยูนั้นกำลังนอนอาบแดดอยู่ที่หน้าบ้านและกำลังเล่นโทรศัพท์มือถือของเขาอยู่ เมื่อเห็นฉิงเทียนเดินออกมาเขาก็ได้ถาม “กลับมาตั้งแต่เมื่อไรล่ะพี่?”

“กลับมาตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว!” ฉิงเทียนตอบแล้วจากนั้นก็ถามกลับ “จะว่าฝานหลินได้มาที่บ้านเราบ้างรึเปล่า?”

“ไม่นี่ครับ พี่ถามหาเขาทำไมเหรอครับ?” ฉิงหยูถามอย่างสงสัย ไม่ใช่ว่าพี่กับฝานหลินไม่ถูกกันหรอกเหรอ? เขาไม่เคยเห็นพี่ชายถามหาฝานหลินเช่นนี้มาก่อน?

มองไปที่ฉิงหยูที่ทำหน้าสงสัย ฉิงเทียนจึงรู้ว่าน้องชายของเขานั้นคงไม่ได้รู้เรื่องที่เกิดขึ้นที่อำเภอเมื่อวานนี้ ดังนั้นเขาจึงได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวานให้ฉิงหยูฟัง

ทันทีที่ฉิงหยูได้ยินเรื่องนี้ เขาก็ได้พูดด่าขึ้นมา “เจ้าฝานหลินนี่มันแย่จริงๆ เขาอิจฉาพี่มาตั้งแต่ตอนยังเล็กแล้ว แต่ก็ไม่คิดว่าเขาจะใช้วิธีแบบนี้จนกระทั่งเดี๋ยวนี้! พี่ครับเราไปหาฝานหลินแล้วไปทำให้มันทรมานซักคืนกันเถอะครับ” สำหรับฉิงหยูในเวลานี้ เขาอยากที่จะทำให้ฝานหลินต้องทรมานเอาให้หายซ่าเลย

ฉิงเทียนก็ได้โบกมือขึ้นมาแล้วกล่าว “เขาได้รับบทเรียนจากพี่ไปเมื่อคืนแล้ว ตอนนี้พวกเรามาสนใจเจ้าเซียะเกาเทียนก่อนดีกว่า”

แล้วฉิงหยูก็ได้ถามขึ้นมาอย่างสงสัย “ใครคือเซียะเกาเทียนครับพี่?”

แล้วฉิงเทียนก็ได้เล่าให้ฉิงหยูฟังในเรื่องที่เขาคาดการณ์เอาไว้ว่าเซียะเกาเทียนนั้นจะต้องมีส่วนรู้เห็นการตายของพ่อแม่พวกเขาเป็นแน่

“อะไรนะเซียะเกาเทียนมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้! พี่ครับเราไปฆ่าเขากันเถอะครับ!” ฉิงหยูพูดด้วยสายตาที่ร้อนแรงและชิงชัง

เมื่อเห็นน้องชายของเขาที่ดูตื่นเต้นมาก เขาเองก็เข้าใจดีว่าเขานั้นชิงชังศัตรูของพ่อแม่ของพวกเขามากเพียงใด แต่ทว่าเรื่องนี้ยังไม่ชัดเจนเลย เพราะนี่เป็นข้อมูลที่เขาหามาได้อย่างลวกๆเท่านั้น บางทีศัตรูตัวจริงอาจจะไม่ใช่เซียะเกาเทียนก็ได้

“เสี่ยวหยูอย่าเพิ่งรีบร้อนไป ในเวลานี้พี่แค่คาดเดาเท่านั้น และน่าจะมีผู้มีอำนาจคอยหนุนหลังเขาอยู่แน่” ฉิงเทียนตบไหล่ของฉิงหยูเป็นเชิงบอกว่าอย่าเพิ่งรีบร้อนนัก

ฉิงหยูกำหมัดของเขาแน่น หลังจากที่เวลาผ่านไปพักใหญ่เขาก็ได้ระงับความโกรธลงและพูดด้วยเสียงเบาๆ “พี่ครับไม่ต้องกังวลผมหรอกครับ ผมรู้ดีว่าจะต้องทำเช่นไร”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน