ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 302

บทที่ 302 ศาสตร์ปรุงยา (3)

แต่ทว่าเขาก็ได้ฉุกคิดขึ้นมาได้ในใจ ฉิงเทียนนั้นสามารถทำให้คนในระดับเทพเซียนออกมาได้ ซึ่งเรื่องนี้ได้ทำให้ไป๋กงหยางนั้นตกใจมาก! หรือว่าเขาจะเป็นศิษย์ของเทพเซียน เมื่อคิดเช่นนี้ไป๋กงหยางก็ได้หันหน้ามาที่ฉิงเทียนที่กำลังมองเขาด้วยความมั่นหน้า ทำให้เขารู้อยากด่าเขาในใจ ทำไมคนที่หน้าหนาอย่างเขานั้น ถึงได้เป็นลูกศิษย์ของผู้ที่มีความสามารถในระดับเทพเซียนได้ ทำให้เขารู้สึกต่อต้านขึ้นมาเล็กน้อย

ซึ่งเขาไม่รู้เลยว่าเทพเซียนตนไหนที่รับเขาเป็นศิษย์กัน ไท่ชิง, อวี้ชิง, ซั่งชิง หรือว่าจะเป็นพระยูไล? ในใจของไป๋กงหยางนั้นเต็มไปด้วยความสงสัย

แน่นอนว่าก่อนที่ไป๋กงหยางจะคิดออก ฉิงเทียนก็ได้พูดขึ้นมาอย่างหมดความอดทนก่อน “หลานไป๋ บอกผมทีสิว่าผมจะปรุงยาได้อย่างไร?”

ไป๋กงหยางก็ได้เก็บความสงสัยของเขาเอาไว้ในใจก่อนแล้วก็มองไปที่ฉิงเทียนที่กำลังตื่นเต้น ฉิงเทียนนั้นกำลังถือเอาสมุนไพรเอาไว้ในมือของเขา และหวังที่จะปรุงยาทันที ไป๋กงหยางจึงได้พูดห้ามเขา “อาจารย์อาใจเย็นก่อน อย่าเพิ่งรีบร้อนปรุงยา ขอข้ารู้บางอย่างเกี่ยวกับตัวท่านเสียก่อน แล้วข้าถึงจะวางแผนที่เหมาะสมกับท่านได้” จากนั้นเขาก็ดึงเอาฝอยดาวออกมาจากมือของฉิงเทียน

ฉิงเทียนที่เห็นว่าไป๋กงหยางนั้นจะช่วยวางแผนให้เขาในการปรุงยาให้ เขาจึงได้เปลี่ยนความประทับใจในตัวของไป๋กงหยางขึ้นมา “อื้ม ถ้ามีอะไรที่คุณอยากจะรู้ก็ถามผมมาได้เลย!”

เมื่อเห็นว่าฉิงเทียนนั้นไม่ได้ดื้อรั้นแล้วและกระตือรือร้นที่จะปรุงยา ไป๋กงหยางก็รู้สึกผ่อนคลายขึ้นมา “ท่านรู้ไหมว่าอะไรคือพื้นฐานที่จำเป็นที่สุดของนักปรุงยา?” เขาถามด้วยสีหน้าที่จริงจัง

ฉิงเทียนก็ได้มองไปที่ไป๋กงหยางที่มีสีหน้าที่จริงจังมากในตอนนี้ และเขาเองก็ยังเป็นถึงนักปรุงยาในโลกเซียน เมื่อคิดเช่นนี้แล้วฉิงเทียนก็ได้ตั้งใจที่จะตอบคำถามของเขา

ดังนั้นฉิงเทียนจึงได้ตอบไปตามที่เขารู้เกี่ยวกับสิ่งที่จำเป็นของนักปรุงยา “นักปรุงยานั้นอย่างน้อยจะต้องมีร่างกายที่มีพลังธาตุไฟ”

“ดีมาก” ไป๋กงหยางก็ได้มองไปที่ฉิงเทียนและผงกหัวอย่างพึงพอใจ เขาเองก็ได้เปลี่ยนความประทับใจที่มีต่อฉิงเทียนเล็กน้อย ใช่ว่าเจ้าหนูนี่จะไม่รู้อะไรเลย

“ซึ่งข้อนี้ท่านน่าจะผ่านอยู่แล้ว เพราะร่างกายของผู้มีหยางบริสุทธิ์นั้นมักจะเป็นธาตุไฟอยู่แล้ว ดังนั้นทุกคนในสำนักหยางพิสุทธิ์ของเราจึงล้วนเป็นนักปรุงยา” ไป๋กงหยางพูดอย่างภูมิใจ

ในเวลานี้ ฉิงเทียนก็ได้ทำสีหน้าอึ้งๆ จากที่ไป๋กงหยางอธิบายแล้ว เขานั้นมีร่างกายแบบหยางบริสุทธิ์ดังนั้นร่างกายของเขาก็น่าจะต้องเป็นธาตุไฟ แต่เขานั้นรู้ดีอยู่แล้วว่าพลังของเขานั้นเป็นธาตุสายฟ้า

“นี่มันยังไงกันแน่?” ฉิงเทียนได้ถามเพ่าฝูที่อยู่ในทะเลความรู้ด้วยความสงสัย

“นายท่านไม่ต้องกังวลไปหรอกเจ้าค่ะ เดี๋ยวนายท่านก็จะทราบเอง ตอนนี้ข้าขอตัวก่อนนะเจ้าคะ”

เมื่อเห็นว่าเพ่าฝูนั้นไม่ยอมตอบคำถามของเขา ฉิงเทียนจึงได้ตั้งใจฟังการบรรยายไม่รู้จบของไป๋กงหยางต่อ “แต่ไม่ใช่ว่าผู้ที่มีธาตุไฟทุกคนจะสามารถเป็นนักปรุงยาได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการฝึกฝนพลังธาตุไฟของตัวเองให้มีไฟสำหรับปรุงยาที่เรียกว่าไฟโอสถเสียก่อน มีเพียงผู้ที่มีไฟโอสถเท่านั้นถึงจะกลายมาเป็นนักปรุงยาที่แท้จริงได้ และนักปรุงยาที่ดีจะต้องมีพลังจิตศักดิ์สิทธิ์ที่เข้มแข็งด้วย

เขาเองก็มีไฟโอสถแล้วเหมือนกัน! ฉิงเทียนลองเปรียบเทียบตัวเองกับสิ่งจำเป็นที่ไป๋กงหยางอธิบาย ยกเว้นร่างกายของเขาที่เป็นพลังธาตุสายฟ้าแล้ว สิ่งจำเป็นพื้นฐานอื่นๆของเขาก็ตรงกันหมด

ไป๋กงหยางนั้นรู้สึกพึงพอใจอย่างมากกับการตั้งใจฟังของฉิงเทียน จากนั้นเขาก็ได้เปิดปากอย่างช้าๆแล้วกล่าว “อาจารย์อาฉิง ตอนนี้คุณก็อยู่ในระดับหยวนยิงแล้ว คุณลองเรียกพลังไฟโอสถของคุณออกมาให้ข้าดูหน่อยแล้วข้าจะดูให้ว่ามีคุณภาพเป็นเช่นไร

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน