ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 306

บทที่ 306 ศาสตร์ปรุงยา (7)

คุณไม่รู้เรื่องของแอพถาวเป่าสวรรค์อย่างนั้นเหรอ?” ฉิงเทียนมองไปที่สีหน้าที่สงสัยของไป๋กงหยางแล้วถาม

“ถาวเป่าสวรรค์ มันคืออะไร? ทำไมข้าถึงไม่เคยได้ยินมาก่อน?” คิ้วทั้งสองข้างของไป๋กงหยางนั้นมาบรรจบกันแล้วถามด้วยความสงสัย เขาไม่เคยได้ยินเรื่องของของสิ่งนี้มาก่อนในตอนที่เขาอยู่ที่โลกเซียน!

ฉิงเทียนที่เห็นไป๋กงหยางยังมีสีหน้าสับสนอยู่ ก็แสดงว่าเขานั้นไม่รู้จักจริงๆ จึงได้อธิบาย “ถาวเป่าสวรรค์นั้นคือร้านที่เราใช้ซื้อของออนไลน์น่ะ” แล้วฉิงเทียนก็ได้สาธยายระบบของถาวเป่าสวรรค์ในโลกเซียนให้ไป๋กงหยางฟัง

สำหรับเซียนอย่างไป๋กงหยางแล้ว สามารถที่จะเข้าใจได้ทันทีเพียงแค่สาธยายแค่รอบเดียว แล้วในเวลานี้สายตาของเขาก็ได้จับจ้องไปที่โทรศัพท์ของฉิงเทียน ร่างวิญญาณของเขาได้สั่นขึ้นมา แสดงให้เห็นถึงความตื่นเต้นในใจของเขา

ฉิงเทียนจึงที่เห็นไป๋กงหยางกำลังตื่นเต้นจึงได้ถาม “หลานไป๋ ทำไมจู่ๆเจ้าถึงได้ดูตื่นเต้นขึ้นมา?”

“ฮ่าๆ ใช่แล้วข้ากำลังตื่นเต้นมาก!” ไป๋กงหยางหัวเราะ แล้วจากนั้นสายตาของเขาก็ได้สว่างวาบขึ้นมาและจับจ้องไปที่ฉิงเทียนราวกับเห็นสมบัติกองมหึมา

ฉิงเทียนจึงได้ถอยหลังออกมา และคิดว่าไป๋กงหยางจ้องมองเขาเช่นนี้ จะต้องไม่ดีแน่ๆ

ไป๋กงหยางที่เห็นว่าฉิงเทียนนั้นถอยออกไป เขาจึงได้เดินเข้าไปหาฉิงเทียนด้วยสีหน้าที่ประจบประแจงแล้วพูด “ท่านอาจารย์อาฉิง น้องชายของท่านกับข้านั้นอีกไม่นานก็จะเป็นศิษย์พี่ศิษย์น้องกัน นอกจากนี้ท่านก็ยังเป็นผู้อาวุโสของข้าอีกด้วย ถ้าผู้เยาว์ของท่านมีปัญหาอะไร ท่านก็ยินดีจะช่วยใช่ไหม?”

นี่มันจะต้องมีอะไรแอบแฝงอยู่แน่ๆ “มะ มีอะไรรึหลานไป๋?” ฉิงเทียนถามกลับไป

“ก็แค่เรื่องเล็กน้อยน่ะครับ!” ไป๋กงหยางถูมือของตัวเอง แล้วมองไปที่ฉิงเทียนด้วยรอยยิ้ม

“ก็ถ้าแค่เรื่องเล็กน้อย ทำไมคุณถึงได้จ้องมาที่ผมแบบนี้ด้วย?” แล้วฉิงเทียนก็คิดในใจ ตอนแรกหมอนี่ยังไม่อยากจะเรียกเขาว่าอาจารย์อาแท้ๆ แต่ตอนนี้กลับยินดีที่จะเรียก มันจะแหม่งๆไปแล้วโว้ย

แต่เอาเถอะยังไงอีกเดี๋ยวเขาก็เป็นศิษย์พี่ของเสี่ยวหยู และตัวเขาเองก็ขอให้เขาสอนวิชาปรุงยาให้ด้วย ฉิงเทียนจึงได้พูดพร้อมกับยิ้ม “ถ้าผมสามารถช่วยได้ ผมจะช่วยคุณเองหลานไป๋!”

เมื่อเห็นฉิงเทียนตอบตกลงแล้ว ไป๋กงหยางก็รู้สึกยินดีขึ้นมา “อาจารย์อาฉิงครับ, ท่านช่วยมองหาร้านยากงหยางในนั้นให้ข้าหน่อยสิ?”

“เรื่องง่ายๆเช่นนี้เอง!” ฉิงเทียนพูดพร้อมกับบุ้ยปากตัวเอง ที่แท้ก็เรื่องแค่นี้เอง แต่กลับทำให้เขากลัวเสียตั้งนาน ว่าแล้วฉิงเทียนก็ได้พิมพ์ลงไปในช่องค้นหาในโทรศัพท์ทันที: ร้านขายยากงหยาง

เสียใจด้วยค่ะ เราไม่พบหน้าเพจนี้

แล้วฉิงเทียนก็ได้แสดงหน้าจอนั้นให้ไป๋กงหยางดู เมื่อเห็นหน้าจอแล้วสีหน้าของไป๋กงหยางก็ได้มืดมนขึ้นมาแล้วจากนั้นเขาก็กล่าว “เฮ้อ สงสัยข้าจะคิดมากเกินไป”

“นี่คือชื่อร้านของคุณเหรอ?” ฉิงเทียนมองไปที่ไป๋กงหยางซึ่งกำลังเต็มไปด้วยความผิดหวัง แล้วถามถึงชื่อนี้

“ใช่ขอรับ ข้าเคยเปิดร้านในโลกเซียนมาก่อน ข้านั้นยังหลงคิดไปว่าร้านของข้าอาจจะอยู่ในนั้นบ้าง แต่ดูเหมือนว่าข้าจะแค่คิดไปเอง” ไป๋กงหยางพูดด้วยเสียงอ่อยๆ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน