ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 307

บทที่ 307 ยารักษากระดูก

แล้วไป๋กงหยางก็ได้กลับกลายเป็นควันสีเขียวแล้วลอยกลับเข้าไปในกระถางกำยานวิญญาณอีกครั้ง ในความคิดของเขานั้นฉิงเทียนคงจะพลาดแล้ว หมดหวังที่จะทำได้สำเร็จ!

แน่นอนว่า ฉิงเทียนนั้นไม่ทราบถึงความยากในการที่ต้องมาปรุงยาระดับสองตั้งแต่ครั้งแรกเช่นนี้ เขาต้องใช้จิตศักดิ์สิทธิ์ในการควบคุมอุณหภูมิสายฟ้าอัคคี แล้วยังต้องคอยดูให้สมุนไพรทั้งหมดละลายพร้อมกันอีก

อุณหภูมินี้ก็ไม่ได้ อันนั้นก็ไม่ได้ โว้ย! ฉิงเทียนพยายามรักษาอุณหภูมิเอาไว้ ซึ่งทำให้เขาสูญเสียพลังไปกับจิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาเป็นอย่างมาก ฉิงเทียนรู้สึกได้ว่าเขาคงไม่สามารถทำได้แน่ถ้าเกิดว่าจิตศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่ได้อยู่ในขั้นตู้จีแล้ว

ถึงว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะเป็นนักปรุงยาได้! ฉิงเทียนคิดขณะที่จิตศักดิ์สิทธิ์เข้าควบคุมอุณหภูมิของสายฟ้าอัคคีอย่างต่อเนื่อง

หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมง ฉิงเทียนยังคงไร้การเคลื่อนไหว อุณหภูมิในเตานั้นสูงมาก แต่อุณหภูมินอกเตากลับเย็น! นี่คือข้อดีของหม้อปรุงยาแพลเลเดียมที่ผลิตในโลกเซียน อุณหภูมินั้นจะถูกกักเก็บอยู่ภายในหม้อโดยไม่มีการรั่วไหลของพลังออกมา!

“อุณหภูมิ อุณหภูมินี้แหละ!” ฉิงเทียนพูดออกมาอย่างตื่นเต้น สมุนไพรทั้งหมดที่อยู่ในหม้อปรุงยาเริ่มถูกความร้อนที่ฉิงเทียนควบคุมอยู่ทำให้ละลายอย่างช้าๆ และในขณะเดียวกันก็ไร้ซึ่งความต่างของเวลา

“ได้การล่ะ!” ฉิงเทียนคิดอย่างตื่นเต้นในใจ ขั้นตอนแรกผ่านไปได้ด้วยดี ตอนนี้ก็เหลือแต่ต้องหาสัดส่วนที่ถูกต้องของตัวยาเหล่านี้

ในหม้อปรุงยาจิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนก็ได้มีรูปร่างเหมือนมีด และทำการแบ่งตัวยาของสมุนไพรแต่ละชนิดให้แยกกันอยู่ แล้วรอจนกระทั่งสมุนไพรทั้งหมดละลายกลายเป็นตัวยา

แล้วจิตศักดิ์สิทธิ์ของฉิงเทียนได้ก็ได้ทำการนำพาตัวยาที่หลอมเหลวแล้วของสมุนไพรแต่ละชนิดมาอย่างละนิดหน่อยให้ไหลมาตรงกลางหม้อ

เมื่อสมุนไพรทั้งหมดได้ไหลมารวมกันตรงกลางแล้ว ก็เกิดเสียงดังปุ้ง! แล้วตัวยาทั้งหมดก็ได้กลายเป็นควันแล้วไม่เหลืออะไรเลย

พลาด! พลาด! พลาด! พลาด! เขาทำพลาดอีกหลายครั้งจำนวนนับไม่ถ้วน เขานั้นยังหาสัดส่วนที่ถูกต้องไม่พบเสียที

“ไม่อยากจะเชื่อหรอกว่าอย่างเราจะไม่สามารถหาส่วนผสมที่ถูกต้องได้!” จิตวิญญาณที่ไม่ยอมแพ้ของฉิงเทียนก็ได้ถูกปลุกขึ้นมา ฉิงเทียนยังคงนั่งนิ่งไม่ไหวติงอยู่ตรงหน้าหม้อปรุงยานั้น!

“เขายังไม่ล้มเหลวอีกเหรอ?” ไป๋กงหยางพูดขึ้นอย่างประหลาดใจแล้วก็ออกมาจากกระถางกำยาน!

“เขาทำขั้นตอนแรกสำเร็จละลายสมุนไพรทั้งหมดได้สำเร็จหรือนี่?” ไป๋กงหยางจ้องไปที่หม้อปรุงอย่างตกใจ ด้วยจิตศักดิ์สิทธิ์ของระดับจินเซียนอย่างไป๋กงหยาง ทุกสิ่งทุกอย่างในหม้อไม่อาจหลุดรอดสายตาของเขาไปได้

ยิ่งไป๋กงหยางมองมากขึ้นเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกสะพรึงมากขึ้นเท่านั้น ด้วยเวลาที่ผ่านไปฉิงเทียนได้ทำการทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตัวยาที่ไหลมาตรงกลางก็ได้เริ่มกลายเป็นเม็ดยาขึ้นมา

“นี่มัน เขาสามารถทำได้!” ไป๋กงหยางรู้สึกได้ว่ามุมมองของเขาที่มีต่อฉิงเทียนได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง เขามองไปที่ฉิงเทียนด้วยสีหน้าแปลกๆ นี่มันสัตว์ประหลาดชัดๆ!

ในเวลานี้ จิตใจของฉิงเทียนนั้นเริ่มสงบมากขึ้นเรื่อยๆ ข้อสำคัญที่สุดของการปรุงยาก็คือการสงบนิ่ง มีเพียงการสงบนิ่งเท่านั้นที่จะทำให้เขาสามารถควบคุมจิตศักดิ์สิทธิ์ได้ดีขึ้น

ถึงแม้ยาจะเริ่มเป็นรูปร่างแล้ว แต่ถ้าอุณหภูมิเกิดเปลี่ยนไปแม้แต่เพียงเล็กน้อย มันก็จะล้มเหลวทันที ฉิงเทียนนั้นไม่กล้าที่จะว่อกแว่กเลยแม้แต่น้อย ภายใต้การควบคุมของจิตศักดิ์สิทธิ์ ตัวยาค่อยๆไหลมารวมกันที่ตรงกลางกลายเป็นเม็ดยาสีฟ้าขนาดเท่าเล็บ

ด้วยการไหลของตัวยาอย่างต่อเนื่อง เม็ดยาในหม้อปรุงยาก็ได้เริ่มขยายใหญ่ขึ้นอย่างช้าๆ จนในที่สุดก็มีขนาดเท่าๆกับลูกแก้ว แล้วหลังจากนั้นไม่ว่าจะผ่านไปเท่าไรขนาดก็เม็ดยาก็ไม่เปลี่ยนแปลงแล้ว กลับกันก็ได้มีเม็ดยาขนาดเท่าเล็บเม็ดใหม่โผล่ขึ้นมาอยู่ข้างๆเม็ดเก่าแทน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน