บทที่ 318 ระดับเฟิงเฉิน
ถ้าจะบอกว่าการอดทนต่อความเจ็บปวดของการแบ่งหยวนยิงออกจากกันว่ายากแล้ว การจะหลอมรวมหยวนยิงทั้งสองนั้นจำเป็นต้องควบคุมหยวนยิงทั้งสองและจิตศักดิ์สิทธิ์ให้ได้พร้อมกัน ซึ่งเรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับฉิงเทียนเลย
ภายใน 10 ชั่วโมงต่อมา ฉิงเทียนได้ทำการควบคุมทารกหยวนยิงทั้งสองตัวให้รวมเข้าด้วยกันอย่างระมัดระวัง ฉิงเทียนน้อยทั้งสองตัวนั้น ราวกับเด็กที่เพิ่งเกิดใหม่ และกำลังเต็มไปด้วยความสนใจในโลกใบนี้ เจ้าทารกหยวนยิงทั้งสองตัวนี้จึงได้ขัดขืนเป็นอย่างมาก ในเวลานี้ฉิงเทียนทำได้แค่อดทนหลอมรวมพวกเขาอย่างช้าๆเท่านั้น
ทางด้านของบ้านสกุลเฉิน
ที่ห้องที่ดูโอ่อ่าของบ้านสกุลเฉิน มีเพียงท่านผู้นำประจำตระกูลที่กำลังนั่งอยู่ที่บัลลังก์และลูกชายของเขาทั้งสามคนที่อยู่ข้างๆเขา
มีชายร่างใหญ่ที่เปลือยท่อนบนและเต็มไปด้วยกล้ามซึ่งนั่งอยู่ด้านหน้าก็ได้ถามอย่างหงุดหงิด “ท่านพ่อ ผู้อาวุโสหานทำแบบนี้หมายความว่าอย่างไร? พวกเราจับตัวน้องชายและผู้หญิงของฉิงเทียนมาได้แล้วแต่แทนที่จะไปขู่เขาเลย แต่กลับให้ท่านไปยุ่งอยู่กับเรื่องของการซื้อตลาดมืดเมืองโม๋ตูซะอย่างนั้น”
หลังจากที่พูดจบ ผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ข้างๆเขาที่สวมชุดสีชมพูและทำนิ้วแบบจับจีบ ถึงแม้ว่าเขาจะมีหน้าเป็นผู้ชาย แต่เขากลับมีท่าทีตุ้งติ้งมาก
ใบหน้าของเขาก็มีการทารองพื้น และหันนิ้วที่จับจีบมาหาตัวเองแล้วพูดด้วยเสียงแหลมสูง “ท่านพี่ใหญ่ ท่านคิดตื้นๆเกินไป แน่นอนอยู่แล้วว่าผู้อาวุโสหานย่อมมีเหตุผลของท่านอยู่” พูดจบเขาก็ได้เป่าไปที่นิ้วที่จับจีบของเขา
“ทำไมรึ?” เฉินชี่จับหัวของเขาแล้วถาม เขานั้นเป็นพวกที่หงุดหงิดกับเรื่องที่ใช้หัวเช่นนี้ มันง่ายสำหรับเขากว่าที่จะเข้าไปต่อยกับใครสักคน การใช้ความคิดเช่นนี้มันทำให้เขาเหนื่อยยิ่งกว่าการชกต่อยเสียอีก
“จากการคาดเดาของผม มันเป็นไปไม่ได้ที่สำนักอัคคีจะไม่ทราบเรื่องของการเชื่อมโยงกันระหว่างฉิงเทียนและตลาดมืด แต่ทว่าที่สำนักอัคคียังไม่ลงมือทำอะไร และยังไม่ใช่ผู้หญิงและน้องชายของฉิงเทียนเป็นเหยื่อล่อเขาออกมานั้น ก็อธิบายได้แค่สองเหตุผลเท่านั้น หนึ่งคือผู้หญิงและน้องชายของฉิงเทียนนั้นยังมีประโยชน์อย่างมากอยู่ และสองพวกเขาไม่มั่นใจว่าจะสามารถเอาชนะได้ 100% จากระดับพลังวัตรของฉิงเทียน พวกเขาจึงจำเป็นต้องวางแผนเสียก่อน” เฉินหยางที่เป็นน้องสามพูดอย่างวิเคราะห์
เมื่อได้ยินที่น้องสามอธิบายแล้ว เฉินชี่ก็ได้พูดอย่างประหลาดใจด้วยปากใหญ่ๆของขา “อย่างผู้อาวุโสหานเนี่ยนะจะไม่มั่นใจว่าจะจับเขาได้ พลังวัตรของผู้อาวุโสหานอยู่ในระดับหยวนยิงชั้นปลายเลยนะ”
ในเวลานี้ เฉินเสี่ยวที่เป็นน้องสองก็ได้มีท่าทีเคร่งขรึมขึ้นมา ตัวตนแบบไหนกันที่ตระกูลของเขาไปยั่วโมโหเข้าให้เนี่ย แล้วในห้องนั้นก็ได้เงียบสงัดในทันที และบรรยากาศในห้องก็เต็มไปด้วยความหนักอึ้ง
เฉินกั๋วที่นั่งอยู่ที่บัลลังก์ก็ได้กระแอมขึ้นมาท่ามกลางบรรยากาศที่หนักอึ้งนั้น “ไม่ต้องกังวลให้มากนักหรอก ถึงสิ่งที่ลูกคนเล็กพูดจะมีเหตุผล แต่มันก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมดทีเดียว ผู้อาวุโสหานเองก็ได้บอกกับข้าเมื่อสักครู่ด้วยว่า ผู้อาวุโสใหญ่หานเองก็จะมาที่นี่ด้วย พวกเจ้าไม่ต้องกังวลไป”
“ผู้อาวุโสใหญ่หานก็จะมาที่นี่งั้นเหรอ?” น้องสองเฉินเสี่ยวพูดอย่างตกใจ
ในเวลานี้เฉินหยางก็ได้พูดออกมาด้วยสีหน้าที่ผ่อนคลาย “ถ้าเป็นผู้อาวุโสใหญ่หานมาเองเช่นนี้ ก็ไม่มีทางที่จะจับเจ้าฉิงเทียนไม่ได้แล้ว!”
“ฮ่าๆ ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็รอรับของตอบแทนจากสำนักอัคคีกันเถอะ!”
“ใช่แล้ว ใช่แล้ว…….”
แล้วพ่อลูกตระกูลเฉินที่อยู่ในห้องต่างก็พากันคิดถึงของรางวัลต่างๆที่พวกเขาจะได้ในคราวนี้ ส่วนทางด้านของสำนักอัคคีสาขาโม๋ตูนั้น
หานต้งกำลังนั่งอยู่ที่บัลลังก์ แล้วหานซี่ก็ได้พูดขึ้นมา “เรื่องที่ท่านลุงสั่งไปเรียบร้อยแล้วครับ ข้าได้ไปจับตัวผู้หญิงและน้องชายของฉิงเทียนเรียบร้อยแล้วครับ”
“ดี เจ้าทำได้ดีมาก!” หานต้งผงกหัวอย่างพึงพอใจมาก ใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ยินดีออกมา
ทางด้านของหานซี่ที่เห็นว่าท่านลุงของเขานั้นมีท่าทียินดีมากมาย ด้วยความไม่เข้าใจเขาจึงได้ถามออกไป “ท่านลุงครับ ทำไมท่านลุงถึงได้มีท่าทางยินดีมากนักล่ะครับ”
“จะไม่ให้ข้าไม่ยินดีได้อย่างไร พวกเราพบสมบัติล้ำค่าเข้าให้แล้วน่ะสิ!” หานต้งพูดอย่างตื่นเต้น



VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย