ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 325

บทที่ 325 ช่วยเหลือ (7)

พลังวัตรของหานต้งนั้นเหนือกว่าฉิงเทียนแค่ขั้นเดียวเท่านั้น ดังนั้นหานต้งไม่สามารถเอาชนะเขาได้ง่ายๆแน่

“ดี! ข้าจะคุ้มกันเจ้าหนุ่มนั่นให้เอง” ไป๋กงหยางตกปากรับคำ การที่ฉิงเทียนปฏิเสธเขานั้น เขาก็ได้ผงกหัวรับอย่างพึงพอใจ

มันไม่ใช่เรื่องแย่ ที่คนคนหนึ่งอยากจะสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่า สิ่งที่แย่จริงๆคือการคิดหนีทันทีที่เผชิญกับคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่ง ต่อให้คนคนนั้นจะเป็นคนโชคดีเพียงใดก็ตาม ก็ไม่อาจที่จะประสบความสำเร็จในอนาคตได้

การที่ฉิงเทียนปฏิเสธการช่วยเหลือของเขานั้น ก็ได้แสดงให้เห็นว่าฉิงเทียนนั้นมีจิตใจที่เข้มแข็งนัก

ไป๋กงหยางคิดและลงมือ แล้วตัวของจ้าวก่างนั้นจู่ๆก็มีแสงสีทองห้อมล้อมเขาเอาไว้ และลอยอยู่ขึ้นไปในอากาศ และสามารถป้องกันผลกระทบทั้งหมดที่อยู่รอบๆได้

จ้าวก่างที่อยู่ข้างในเอง จู่ๆก็รู้สึกว่าตัวเองปลอดภัยอย่างมาก และพูดอย่างประหลาดใจ “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย?” แล้วเอามือไปจับกำแพงแสงนั้น

“นั่นมันอะไรกัน?” หานต้งเองก็รู้สึกประหลาดใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า แสงนั่นมันอะไรกันแน่

ส่วนฉิงเทียนที่เห็นว่าจ้าวก่างไม่เป็นไรแล้ว ก็ได้ตะโกนไปที่หานต้งอย่างกล้าหาญ “เฮ้ยตาแก่, ลงมาเล่นกับปู่ของแกนี่มา!”

เมื่อหานต้งได้ยินคำด่าของฉิงเทียน สีหน้าของเขาก็มืดและบูดเบี้ยวขึ้นมา แล้วตอบกลับไป “แกรนหาที่ตายนะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน”

“พวกเจ้าไปจับเจ้าเด็กนั่นลงมาให้ข้าที!” หานต้งออกคำสั่งกับคนของสำนักอัคคีที่อยู่ข้างล่าง

“ครับผม” แล้วกลุ่มคนก็ได้พากันวิ่งเข้าไปหาจ้าวก่างที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศราวกับหมาป่ากระหาย

“หึ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน ข้าคิดที่ปล่อยพวกเจ้ารอดแล้วแท้ๆ แต่เจ้ากลับกล้าพูดด่าข้าก็อย่าหวังจะมีชีวิตรอดกลับไปเลย!” หานต้งพูดอย่างโกรธเกรี้ยว

“มัวพูดบ้าอะไรไร้สาระอยู่ได้ตาแก่!” ฉิงเทียนถือกระบี่อัสนีสวรรค์ก็ได้เรืองแสงออกมาแล้วพุ่งไปที่หานต้ง

“ฮึ่ม!” หานต้งเองก็ได้เข้าไปปะทะกับฉิงเทียนเช่นกันโดยไม่ลังเล แล้วแสงไฟทั้งสองดวงที่ต่างสีกันก็ได้ปะทะกันกลางอากาศ ราวกับดอกไม้ไฟที่สวยงาม ท่ามกลางท้องฟ้าเปิด

“ความสามารถของเจ้าเฒ่านั้นก็เพิ่มขึ้นมาในหลายปีมานี้” ชายชราในชุดนักพรตก็ได้ลูบหนวดของเขาและพูดกับตัวเอง

ด้วยการปะทะกันอย่างรุนแรง ทั้งสองคนก็ได้ถอยหลังออกมาหลายสิบเมตร

ฉิงเทียนจ้องไปมองหานต้งที่ยังคงดูรักษามาดของตัวเองไว้ได้ อย่างที่คิดมันยังมีช่องว่างระหว่างตัวเขากับหานต้งที่มีพลังวัตรอยู่ในชั้นกลางแล้วจริงๆ

ส่วนหานต้งเองก็รู้สึกประหลาดใจเช่นเดียวกันที่พลังวัตรของเจ้าหนูนั่นทรงพลังถึงเพียงนี้ เขาประเมินฉิงเทียนต่ำไป

“มาอีกรอบตาแก่!” ฉิงเทียนคำรามแล้วพุ่งเข้าหาหานต้งอีกครั้ง

หานต้งไม่ได้พูดตอบอะไรกลับมา และไม่ได้ผลีผลามเหมือนตอนแรกด้วย แต่เขากลับถือดาบยาวเล่มนั้นแล้วฟันลงไปยังฉิงเทียน

“หึ คราวนี้ไม่ง่ายหน่อยนะเจ้าเด็กเมื่อวานซืน” หานต้งกล่าว หลังจากที่เขาปล่อยพลังดาบไปแล้ว ร่างกายของเขาก็ได้หายไปราวกับล่องหน

แล้วทั้งหมดที่เกิดขึ้นนี้ก็เป็นราวกับแสงไฟของแคลเซี่ยมคาร์ไบด์ จนกระทั่งฉิงเทียนทำลายแสงไฟนั้น ก็พบว่าหานต้งนั้นได้หายไปแล้ว

แล้วหัวใจของฉิงเทียนบีบแน่นขึ้นมาและคิดในใจว่าแย่แล้ว และอย่างที่เขาคิดเอาไว้ ในตอนที่ฉิงเทียนคิดในใจว่าแย่แล้วอยู่นั้นเอง ก็รู้สึกได้ถึงรังสีสังหารที่แผ่มาจากข้างหลังเขา

“ไปลงนรกซะเจ้าหนู!” หานต้งตะโกนเสียงดัง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน