ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 33

บทที่ 33 เข้าสู่เกม

ใครจะไปคิดว่าฉิงเทียนจะสามารถจับตัวเขาได้เร็วขนาดนี้ ถ้าเขารู้ว่าจะเป็นแบบนี้เขาน่าจะหนีรีบออกไปแล้ว หลิวไห่รู้สึกคิดผิดขึ้นมา! ฉิงเทียนก็ได้เดินไปช้าๆและมองไปที่หลิวไห่ หลิวไห่มองไปที่สายตาของฉิงเทียนที่กำลังมองเขาด้วยแววตาที่ดุดัน ราวกับว่าเขากำลังถูกจ้องมองด้วยสัตว์ร้าย ทำให้ตัวของเขาต้องสั่นกลัว

ฉิงเทียนเดินไปที่ด้านหน้าของหลิวไห่ต่อยลงไปที่ขาของหลิวไห่จนต้องร้อง “อ๊าก” ออกมา ถึงแม้ว่าฉิงเทียนนั้นจะอยากฆ่าเขามาเพียงใดก็ตาม แต่เขาไม่สามารถที่จะทำในตอนกลางวันแสกๆได้ มันจะกลายเป็นปัญหาใหญ่สำหรับเขา แต่แล้วเขาก็ได้ยินเสียงของซูเสวี่ยที่บอกให้หยุด ฉิงเทียนจึงได้ผงกหัวและระงับความโกรธของเขาเอาไว้ในใจ จากนั้นเขาก็เดินจูงมือของซูเสวี่ยออกไปที่นอกประตู

แต่ในขณะที่กำลังจะออกจากห้องไปนั้นเอง ก็ได้มีตำรวจจำนวนมากเข้ามาทางประตู

แล้วคนที่เหมือนจะเป็นหัวหน้าตำรวจจับตามองดูทุกการเคลื่อนไหวของฉิงเทียนและส่งสายตามาราวกับว่าเขานั้นเจอปัญหาเข้าแล้ว แต่ก็แกล้งทำเป็นถามขึ้นมา “ใครคนไหนที่เป็นคนแจ้งเข้ามาว่ามีการทำร้ายร่างกายกันขึ้นที่นี่ครับ”

แล้วผู้หญิงคนเมื่อสักครู่ที่ได้เปลี่ยนสีหน้าจากสีหน้าที่ดูเย่อหยิ่งกลายเป็นสีหน้าหวาดกลัวแล้วชี้มาทางฉิงเทียนแล้วพูดขึ้น “คุณตำรวจคะจับเขาเลยค่ะ คนคนนั้นเข้ามาในงานที่บริษัทเทียนเสี่ยของเราเป็นคนจัดและทำร้ายร่างกายผู้คนค่ะ”

“ดูนี่สิคะนายน้อยหลิวเองก็ถูกทำร้ายจนเป็นเช่นนี้ด้วยค่ะ” หลังจากที่พูดจบเธอก็ได้กะพริบตาส่งสัญญาณให้หลิวไห่ที่นอนอยู่ที่พื้น

หลิวไห่ก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาเมื่อเห็นตำรวจมาถึงทันพอดี แล้วเขาก็พูดขึ้น “ดูที่ขาของผมนี่สิครับ วันนี้คุณจะต้องจับเขาให้ได้นะครับ”

หัวหน้าตำรวจเมื่อเห็นสภาพของหลิวไห่ก็ได้รีบทำเป็นนอบน้อมและถามขึ้นทันที “คุณหลิวครับ คุณต้องการที่จะไปที่โรงพยาบาลไหมครับ เสี่ยวเสี่ย ผมจะพาคุณหลิวไปที่โรงพยาบาล คุณไปจับกุมชายคนนั้นแล้วพาเขาไปที่โรงพัก” จากนั้นเขาหันไปหาหลิวไห่เปลี่ยนสีหน้าเป็นนอบน้อมอีกรอบแล้วพูดขึ้น “ไปกันเถอะครับคุณหลิว ผมจะพาคุณไปที่โรงพยาบาลเองครับ”

“นั่นคือหลิวไห่แห่งเหวินไห่กรุ๊ป วันนี้เราจะต้องประจบเขาให้ดีๆ” นั่นคือสิ่งที่หัวหน้าตำรวจคิดเอาไว้

แล้วตำรวจสองนายก็ได้เดินเข้าหมายที่จะใส่กุญแจมือฉิงเทียน ซูเสวี่ยมองไปที่หัวหน้าตำรวจแล้วพูดอย่างไม่พอใจ “คุณจะจับคนโดยไม่ถามไถ่เรื่องราวอะไรอย่างนี้เลยเหรอ”

“ถ้าคุณยังพูดมากอีกผมจะจับคุณไปด้วย!” หัวหน้าหน้าตำรวจพูดตอบกลับมา

เขาจึงได้หันหัวกลับไปหาหลิวไห่แล้วพูดพร้อมกับยิ้ม “ไปกันเถอะครับ คุณหลิว!”

ฉิงเทียนลูบหัวปลอบซูเสวี่ยแล้วพูดขึ้น “ไม่เป็นไรเสวี่ยเอ๋อ คุณกลับไปก่อนแล้วไปโทรศัพท์หาพี่หวงเห่า เขาจะมาช่วยผมเอง”

มองดูฉิงเทียนที่ถูกจับตัวไป หลิวไห่ก็อารมณ์ดีขึ้นและพูดกับหัวหน้าตำรวจ “คุณโจว เอาไอ้หนุ่มนี้มันไปทรมานในโรงพักให้ทีนะ”

มองดูสีหน้าของหลิวไห่แล้ว หัวหน้าตำรวจก็ผงกหัวแล้วยิ้มออกมา “ไม่ต้องเป็นห่วงครับคุณหลิว ผมจะซัดเขาให้หมอบแน่นอน”

ฉิงเทียนนั้นยักคิ้วและตามตำรวจไปโดยไม่ขัดขืน ฉิงเทียนนั้นรู้ดีว่าถ้าเขาขัดขืนไป ก็จะเป็นการทำร้ายตำรวจเปล่าๆ

หากเป็นเช่นนั้น ความผิดของเขาก็จะหนักขึ้นไปอีก ด้วยพลังของฉิวเทียนในเวลานี้เขาไม่สามารถที่จะสู้กับรัฐบาลได้เลย มันจะเป็นการดีกว่าที่จะยอมตามพวกเขาไปก่อนแล้วค่อยมองดูว่าเขาพอที่จะทำอะไรได้บ้างไหม

“เข้าไป มัวแต่มองอะไรอยู่?” ฉิงเทียนถูกผลักเข้าไปในห้องสอบปากคำ

ข้างในมีคนสองคนที่นั่งรออยู่ในห้องสอบปากคำ และฉิงเทียนก็ถูกบังคับให้นั่งลงที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม

“ชื่อ!” ตำรวจถาม

“ฉิงเทียน!”

“อายุ?”

“25”

“เพศ?”

“ชาย”

“ทำไมคุณถึงไปทำร้ายคนอื่นและทำลายงานพบปะประจำปีของบริษัทอื่นเขาด้วย”

ฉิงเทียนตอบตำรวจที่อยู่ฝั่งตรงข้าม “ดูเหมือนว่าผมจะไม่ได้เป็นคนเดียวที่ทะเลาะวิวาทนะ ทำไมพวกคุณถึงจับผมมาคนเดียวล่ะ?”

ชายคนที่อยู่ข้างๆก็แสยะยิ้มขึ้นมาแล้วพูดขึ้น “พวกเราถามอะไรก็ตอบมาตามนั้น!”

“ฮ่าๆ!” ฉิงเทียนหัวเราะหลับตาแล้วไม่พูดอะไรต่อ

ตำรวจทั้งสองนายมองดูฉิงเทียนที่เมินพวกเขา แล้วสีหน้าของพวกเขาก็ค่อยๆเปลี่ยนเป็นชั่วร้ายอย่างช้าๆ “ดูเหมือนว่านายจะดื่มอวยพรแต่กลับไม่ใช้เหล้าชั้นดีเลยนะ” (หมายถึงคนที่ไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรหรือไม่รู้ว่าสิ่งนั้นจะดีหรือร้าย)

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน