ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 380

บทที่ 380

แลกเปลี่ยน

“ผมไม่ขายขนมแท่งเผ็ด แต่ผมจะขอแลกเปลี่ยนกับของวิเศษอย่างอื่นแทน” ฉิงเทียนตอบขณะที่ถือแก้วเหล้าไว้ในมือ

“เจ้าไม่คิดจะขาย? แต่จะแลกกับของวิเศษแทน?” เมื่อได้ยินที่ฉิงเทียนพูด เหล่าราชาปีศาจก็ได้คิ้วขมวดและกระซิบกระซาบกัน โดยปกติของที่มีค่าก็ย่อมต้องแลกเปลี่ยนด้วยของมีค่าอยู่แล้ว แต่ถึงแม้ขนมแท่งเผ็ดนั้นจะอร่อยมาก แต่ก็แค่ของใช้ดับความอยากเท่านั้น ถ้าต้องใช้มันแลกเปลี่ยนด้วยของวิเศษแล้วดูไม่ค่อยจะคุ้มเท่าไร พวกเขาแต่ละคนจึงได้คิดที่จะปฏิเสธ

แล้วเหล่าราชาปีศาจก็ได้จ้องมองมาที่เขาโดยที่ไม่ได้พูดอะไร

แล้วซุนหงอคงก็ได้พูดขึ้นมา “น้องฉิง ข้าว่ามันออกจะมากไปหน่อยนะที่จะใช้มันแลกกับของวิเศษน่ะ? ถึงแม้ว่าขนมแท่งเผ็ดมันจะอร่อย แต่ก็ไม่ได้อร่อยถึงขั้นนั้น”

ในเวลานี้ฉิงเทียนรู้แล้วว่าเหล่าราชาปีศาจกำลังเข้าใจผิดอยู่จึงได้ยิ้มและตอบ “ในเวลานี้ผมต้องการของวิเศษที่สามารถใช้เปลี่ยนรูปร่างและเสียงของผมได้เท่านั้น ขอเพียงแค่สามารถใช้หลอกเซียนได้จะระดับไหนก็ได้ครับ”

“เจ้าก็น่าจะบอกซะตั้งแต่แรก!” ราชาปีศาจปักษาก็ได้ทุบอกของเขาแล้วกล่าว “ทำเอาตกอกตกใจหมด ของที่ใช้เปลี่ยนรูปร่างและเสียงข้าไม่ได้มีแค่อันเดียวหรอกนะน่ะ ถ้าเป็นของแบบนั้นข้ามีเป็นร้อยเป็นพันชิ้น ว่ายังไงเจ้าจะแลกเปลี่ยนสักเท่าไรก็ว่ามา?”

“ใช่แล้วจะเอาสักเท่าไรน้องฉิง ว่ามาเลย?”

แล้วเหล่าปีศาจแต่ละคนต่างก็ตะโกนอย่างตื่นเต้น ของวิเศษที่ใช้ปิดบังใบหน้าและเสียง สำหรับเผ่าราชาปีศาจแล้วเป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นและไร้ค่าสำหรับพวกเขา แต่ในเวลานี้พวกเขาสามารถใช้มันแลกกับขนมแท่งเผ็ดได้ก็ถือว่าคุ้มค่ามาก!

อย่างไรก็ตามฉิงเทียนเองก็ไม่คิดว่าของวิเศษแบบนี้จะเป็นแค่ของธรรมดาในโลกเซียน ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าของแบบนี้จะต้องเป็นของหายากมากแน่จากที่เขาอ่านในนิยาย ดูเหมือนว่านิยายนั้นจะเชื่อไม่ค่อยได้จริงๆ

แต่ในเวลานี้มีของวิเศษออกมามากมายขนาดนี้ แต่มันก็เป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะแลกทั้งหมดได้ จริงๆแล้วสำหรับทางเขาแล้วมันก็ไม่เสียหายอะไรมาก แต่มันจะผิดสังเกตไปหากเขาแลกด้วยขนมแท่งเผ็ดจำนวนมากในทีเดียว แล้วจะเขาจะใช้มันในการทำการแลกเปลี่ยนเช่นนี้อีกได้อย่างไร อย่างที่มีคนเคยกล่าวเอาไว้ ของที่หายากนั้นคือของที่มีค่ามากที่สุด

“อืม ผมอยากที่จะได้ของวิเศษเช่นนี้อย่างมากสุด 3 ชิ้น แต่ละชิ้นจะขอแลกกับขนมแท่งเผ็ด 3 ห่อ และยังต่างรสกันอีกด้วย ซึ่งถ้าใครตกลงก็เขียนลงในกระดาษเลย” ฉิงเทียนพูดพร้อมกับยิ้ม “แล้วผมจะดูว่าของวิเศษทั้งสามชิ้นของใครเหมาะสมที่จะแลกเปลี่ยนมากที่สุด”

“เขียนบนกระดาษงั้นเหรอ?” เหล่าราชาปีศาจมีสีหน้าตกใจ พวกเขาคิดว่าพวกเขาคงจะต้องประมูลแข่งกันเสียแล้ว

“พวกคุณไม่สามารถแก้ไขได้หลังจากที่เขียนลงไปแล้ว แล้วผมจะเลือกดูว่าของวิเศษของใครดีที่สุดสำหรับผม” ฉิงเทียนเสริม

“ก็ได้ เขียนบนกระดาษ ก็เขียนบนกระดาษ” แล้วเหล่าราชาปีศาจต่างก็มองหน้ากันเอง แต่ละคนต่างก็ปิดบังกระดาษของตัวเองกลัวว่าจะถูกมองเห็น แต่ละคนต่างก็เริ่มหันไปดูในแหวนเก็บของของตัวเองและร่ายคาถา แยกแต่ละคนออกจากกันเป็นส่วนๆและเริ่มเขียนสิ่งของที่จะแลกที่ตัวเองคิดว่าดีที่สุดแล้วลงไป

ฉิงเทียนมองไปที่ราชาปีศาจเหล่านี้ที่ระแวดระวังกัน แล้วก็หัวเราะในใจ ถ้าให้โอกาสเพียงครั้งเดียวและไม่ให้แก้ไขได้หลังจากที่เขียนลงไปแล้ว นั่นคือแผนการของฉิงเทียน เพื่อให้เหล่าราชาปีศาจนั้นไม่รู้ถึงข้อแลกเปลี่ยนของแต่ละคน แล้วทำให้แต่ละคนใส่ของที่ดีที่สุดในใจของตัวเองลงไป ในทางกลับกันถ้าเขาปล่อยให้พวกเขาได้เสนอปากเปล่าทีละคน ก็มีโอกาสที่พวกเขาจะรู้ตัวและเปลี่ยนข้อเสนอได้

ไม่ต้องพูดถึงเลยว่ามีราชาปีศาจบางคนที่ใช้ความคิดอย่างหนักก่อนที่จะเขียนข้อเสนอลงไป

ที่บนหินก้อนใหญ่ในเขาฮัวกั่วซานนั้น ซุนป๋อและเหล่าลิงน้อยต่างก็กำลังง่วนอยู่กับการเปิดดูหนังสือการ์ตูนเรื่องไซอิ๋ว พวกเขาต่างก็กำลังสนใจอย่างมาก โดยเฉพาะตอนจุดสำคัญๆของเรื่องพวกเราต่างก็กระโดดด้วยความตื่นเต้น

ซุนป๋อนั้นตอนแรกก็ไม่คิดที่จะอ่านหนังสือการ์ตูน แต่เมื่อพบว่าที่หน้าปกของหนังสือการ์ตูนเรื่องนี้มีรูปลิงแล้ว ซุนป๋อจึงได้เปิดอ่านด้วยความสงสัย

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน