ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 382

บทที่ 382

โจรปล้น (2)

“ฮ่าๆ อย่าขยับ แล้วส่งของมีค่าทั้งหมดมา พวกเราต้องการแค่เงินแต่ไม่ได้อยากฆ่าใคร หวังว่าทุกท่านจะให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีนะ” โจรคนหนึ่งพูดอย่างตรงๆด้วยรอยยิ้ม

ฉิงเทียนก็ได้หันหัวไปรอบๆอย่างช้าๆและมองหันสายตาของเขาไป แล้วก็พบทายาทเศรษฐีที่อยู่ด้านหลังเขาที่กำลังสั่นไปด้วยความกลัว

ในเวลานี้ในใจของเขาคิดแต่ว่าไม่อยากตาย เขาไม่น่าตามสวี่เมิ่งไปยังที่ๆสุดแสนจะทุรกันดารเลย แล้วตอนนี้ก็ยังมาโดนปล้นอีก

เหล่าโจรนั้นกำลังพูดคุยกันและผงกหัวให้กับโจรอีกคนที่ตัวเตี้ย

เมื่อคุยกันจบโจรสองคนนั้นก็ได้เดินมาหาฉิงเทียน แล้วโจรคนหนึ่งที่เดินมาข้างๆฉิงเทียนก็ได้ตะโกน “รีบๆส่งเงินออกมาเร็วเข้า!”

ฉิงเทียนหันหน้าไปหาแล้วพูดอย่างไม่รู้เรื่องอะไร “นี่พี่โจร คุณคิดว่าผมเหมือนคนมีเงินนักเหรอ? ถ้าอยากได้เงินละก็ไปหาเขาโน่น ดูเขาสิใส่แต่ของมียี่ห้อ เขาจะต้องมีเงินเยอะแน่ๆ ยิ่งไปกว่านั้นนะได้ยินว่าเขาเป็นทายาทคนมีเงินด้วยแน่ะ” ฉิงเทียนกล่าวแล้วชี้ไปที่จางเอี้ยวที่อยู่ข้างหลังเขา ตัวเขานั้นไม่ใช่สุภาพบุรุษ แต่เป็นประเภท 10 ปีล้างแค้นยังไม่สาย ถ้าเขามีโอกาสจะต้องเอาคืนอย่างแน่นอน

จางเอี้ยวก็ได้มองไปที่ฉิงเทียนด้วยสายตาที่ดุดัน แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกมา แล้วรีบหยิบเอาเงินทั้งหมดออกมาจากตัวของเขา แม้แต่นาฬิกาข้อมือและสร้อยคอก็ไม่กล้าเหลือเอาไว้

“พี่โจร ผู้ชายคนนั้นน่ะจะต้องมีเงินเยอะในอาลีเพย์และวีแชทในโทรศัพท์มือถือแน่ๆ” ฉิงเทียนชี้ไปที่จางเอี้ยวอีกรอบแล้วกล่าว

แล้วเหล่าโจรก็ได้จ้องไปที่จางเอี้ยวอีกรอบ จางเอี้ยวจึงได้คิดอยากที่จะถลกหนังของฉิงเทียนออกมาทั้งเป็น เขาสาบานในใจว่าหลังจากที่จบเรื่องนี้แล้วเขาจะฆ่าฉิงเทียนให้ตายแน่

สวี่เมิ่งที่อยู่ไม่ไกลก็ได้มองมาที่ฉิงเทียนด้วยสีหน้าดูหมิ่น ตอนแรกเธออุตส่าห์หวังดีช่วยเตือนฉิงเทียน แต่ในเวลานี้ฉิงเทียนเป็นคนร้ายเต็มตัวในสายตาของเธอไปแล้ว

“เสี่ยวเมิ่ง ผู้ชายคนนั้นหน้าตาก็ดีแต่จิตใจชั่วร้ายจังเลยเนอะ” เฝิงหยู่พูดพร้อมกับยิ้ม

“ฮึ ช่างเป็นคนที่นิสัยแย่จริงๆ!” สวี่เมิ่งพูดอย่างโมโห

“เอาออกมาเร็วๆเข้า ไม่อย่างนั้นจะยิงทิ้ง” โจรได้ใช้ปืนชี้ไปที่หน้าผากของจางเอี้ยวแล้วพูดอย่างดุดัน

“คือว่า….ผมไม่รู้เลขบัญชีของพวกคุณ” จางเอี้ยวพูดตอบอย่างบริสุทธิ์ใจ

“เลขบัญชี แกไปบอกเลขบัญชีให้เขา” แล้วโจรคนหนึ่งก็ได้ดีไปที่โจรเตี้ย

จางเอี้ยวก็ได้ทำการโอนเงินในโทรศัพท์ทั้งหมดไป แต่โชคยังดีที่เขาไม่ได้เก็บเงินไว้ในโทรศัพท์มากนัก

“แก เอาของที่อยู่ในตัวแกออกมาหมด เร็วๆเข้า!” โจรก็ได้หันปืนกลับไปชี้ที่ฉิงเทียนอีกครั้งแล้วตะโกน

จางเอี้ยวสาปแช่งฉิงเทียนในใจ ซึ่งจะดีมากขึ้นหากโจรพวกนี้ฆ่าฉิงเทียนด้วยปืนสักนัดเขาจะได้สบายไม่ต้องฆ่าเอง แล้วฉิงเทียนก็ได้ตอบอย่างบริสุทธิ์ใจ “พี่โจร พวกเราไม่มีเงินติดตัวมาจริงๆ”

“เจ้าบ้า แกคิดว่ากำลังโกหกใครอยู่หา? พวกแกจะบอกว่าพวกแกเดินทางกันโดยไม่มีเงินสักบาทเรอะ? รีบๆเอาเงินออกมาเร็วๆเข้าไม่งั้นแกตายแน่” แล้วโจรก็ได้กดปืนมาที่หน้าของฉิงเทียนแล้วตะโกน

ฉิงเทียนก็ได้ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ ก็ได้ยืดตัวและแบมือออกแล้วกล่าว “ถ้าพวกคุณไม่เชื่อจะลองค้นตัวผมดูก็ได้นะ”

แล้วโจรก็ถึงกับผงะแล้วจ้องไปที่ฉิงเทียนและกล่าว “ไอ้หนู อย่ามาทำเป็นมีลูกไม้จะดีกว่านะ ปืนของข้ามันมีตานะบอกเอาไว้ก่อน!”

“อย่าขยับ” ในขณะเดียวกัน โจรอีกคนก็ได้ชี้ปืนไปที่ ฉิงหยูและพูดอย่างดุดัน

แล้วโจรพวกนี้ก็ได้ทำการค้นตัวฉิงเทียนแล้วก็ไม่พบอะไรเลย

เหล่าโจรนั้นยังไม่เชื่อสนิทใจจึงได้พูดกับฉิงหยู “แกลุกขึ้นมา ข้าจะค้นตัวแกด้วย”

“พี่ชายผมก็บอกแล้วนี่ว่าไม่มีจริงๆ เชื่อพวกเราเถอะ!” ฉิงหยูลุกขึ้นยืนพร้อมกับยิ้ม

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน