บทที่ 395
เปิดใช้งานผีดิบทองคำ
“ถอยก่อน!” ชายวัยกลางคนตะโกนลั่นและสะบัดมือของเขา อาคมที่เขาวางเอาไว้ก็ได้หายไปแล้วทั้งหมดก็ได้ถอยหนีอย่างรวดเร็ว เมื่อลูกศิษย์ของสำนักโอสถทั้งสองคนได้ยินที่อาจารย์อาสั่งให้ถอยแล้ว พวกเขาก็ได้เตรียมที่จะหนีด้วย
“ฮึ่ม ในเมื่อพวกเจ้าเข้ามาที่นี่แล้ว ก็ต้องเหลืออะไรทิ้งไว้บ้างสิ!” ไป๋กงหยางที่สิ่งอยู่ในร่างของฉิงหยูก็ได้ตะโกนอย่างโมโห
คว้าเอาไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง ผู้บำเพ็ญเพียรระดับเฟิงเฉินสองคนนั้นก็รู้สึกราวกับว่ามีพลังที่ทรงพลังมากอยู่ด้านหลังพวกเขากันไม่ให้พวกเขาหนีไปไหนได้
“เป็นไปได้อย่างไร? ทำไมจู่ๆเขาถึงได้ทรงพลังขนาดนี้ได้?” ศิษย์สำนักโอสถทั้งสองคนนั้นอยู่ในระดับเฟิงเฉินแล้วจึงไม่อยากที่จะเชื่อ สายตาของพวกเขานั้นตกอยู่ในความหวาดกลัว นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขารู้สึกได้ถึงความตายที่กำลังเข้ามาใกล้พวกเขาขนาดนี้
ทั้งสองคนนั้นเป็นถึงลูกศิษย์อัจฉริยะของสำนักโอสถ “ท่านอาจารย์อาช่วยพวกเราด้วย!” ทั้งสองคนร้องขอให้ชายวัยกลางคนที่อยู่ห่างออกไปขอให้ช่วยพร้อมกัน
แต่ชายวัยกลางคนก็ได้หันกลับมาด้วยความกลัวและความเร็วในการวิ่งหนีของเขานั้นหาได้ช้าลงไม่แม้แต่น้อย
เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว ทั้งสองคนนั้นก็ได้ร้องคร่ำครวญว่าชีวิตของพวกเขาจบลงแล้ว
“ตูม”
ทันทีที่ฉิงหยูสะบัดมือของเขา ศิษย์ทั้งสองคนที่อยู่ในระดับเฟิงเฉินนั้นก็ได้ถูกจัดการทันที
“รีบไปกันเถอะ!” ไป๋กงหยางที่คุมร่างของฉิงหยูอยู่และ ฉิงเทียนก็ได้หายลับตาไปทันที
ตรงบริเวณที่พวกเขาหายไปนั้น กลุ่มคนจากสำนักซูซานพร้อมกระบี่สะพายอยู่ที่หลังของพวกเขาก็ได้โผล่มา ซึ่งคนที่นำมาก็คือฉิงอวี่เอ๋อและหลี่ตันจากงานประมูล
“หายไปแล้ว!” ฉิงอวี่เอ๋อพูดอย่างคิ้วขมวด
หลี่ตันมองไปที่เหตุการณ์ตรงหน้าที่ได้กลายเป็นซากปรักหักพังแล้วพูดขึ้น “ดูจากสภาพพื้นที่ที่ถูกทำลายแล้ว ทั้งสองฝ่ายคงจะต่อสู้กันและน่าจะมีพลังวัตรไม่ต่ำกว่าระดับเฟิงเฉินด้วย!”
“แจ้งไปยังฝ่ายรักษาความปลอดภัยของสำนักซูซานให้เพิ่มการตรวจตราให้มากขึ้นไปอีก เพื่อป้องกันไม่ให้เหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นอีก” ฉิงอวี่เอ๋อสั่งการออกไป
“ครับ!”
…………..
อีกทางด้านหนึ่ง ไป๋กงหยางได้พาฉิงเทียนหนีไปรอบๆเมือง แล้วจากนั้นพวกเขาก็ดึงเอาผ้าคลุมดำออก แล้วจากนั้นพวกเขาก็ได้พากันไปสมัครแข่งประลองยุทธ์แล้วก็กลับไปที่โรงเตี๊ยม
ที่โรงเตี๊ยม ฉิงเทียนได้ฟื้นคืนพลังวิญญาณมาได้ 7-8 ส่วนแล้วด้วยยาจากโลกเซียน
“เฮ้อ ดูเหมือนว่าจะยังมีความต่างชั้นระหว่างผมกับระดับเหอถี่มากพอดูอยู่” ฉิงเทียนพูดอย่างเศร้าๆ ปราศจากซึ่งยาจากโลกเซียนและกระบี่อัสนีสวรรค์แล้ว มันเป็นไปไม่ได้เลยที่เขาจะบีบให้ชายวัยกลางคนพ่ายแพ้ได้
“พี่ครับ ตอนนี้พี่ก็ทำได้ดีมากแล้ว แต่ทว่าตอนนี้พวกเราได้ฆ่าลูกศิษย์ทั้งสองคนของสำนักโอสถไปแล้ว แล้วถ้าพวกเขามาหรือเรื่องพวกเราอีก ผมก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อ!” ฉิงหยูพูดอย่างเป็นกังวล
ฉิงเทียนเองก็คิ้วขมวด เขาไม่คิดเลยว่าเขานั้นไม่เพียงแต่จะเป็นศัตรูกับสำนักซูซาน แล้วยังมีพ่วงสำนักโอสถเข้าไปอีกตั้งแต่ที่เขาเพิ่งมาถึงโลกผู้บำเพ็ญเพียรได้ไม่ทันไร นี่เขาดูเหมือนคนชอบสร้างปัญหามากนักรึยังไงนะ?”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย