ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 408

บทที่ 408 ความแข็งแกร่งของเจี้ยนอ้าว

เหยนหลิงได้ร่ายรำกระบวนหอกอย่างเร่งรีบ แล้วหอกอสูรคลั่งนี้ได้ดึงพลังวิญญาณของเขาไปใช้เป็นจำนวนมหาศาล แล้วในตอนนั้นเองก็ได้มีกำแพงขนาดเท่าภูเขาอยู่ตรงหน้าเขา เขาใช้กำแพงนี้เพื่อป้องกันปราณกระบี่ของเจี้ยนอ้าว กระบี่ที่โอหังของเจี้ยนอ้าวนั้นแม้จะรุนแรงและน่ากลัว แต่ก็ยังไม่สามารถทำลายการป้องกันของเขาไปได้

“กันเอาไว้ได้ กันเอาไว้ได้!” เหล่าผู้ชมต่างก็มองดูกระบี่ของเจี้ยนอ้าวที่ถูกป้องกันเอาไว้ และแต่ละคนต่างก็ตกใจขึ้นมา นี้เป็นครั้งแรกที่กระบี่ของเจี้ยนอ้าวนั้นถูกป้องกันเอาไว้ได้

เจี้ยนอ้าวไม่ได้พูดอะไรและไม่แสดงสีหน้าตกใจอะไรด้วย เขาเดินมาข้างหน้าแล้วในพริบตาเดียวเขาก็เดินมาถึงตัวเหยนหลิง และยื่นกระบี่ออกมาด้านหน้า แล้วทันใดนั้นเองปรานกระบี่รอบๆตัวเขาก็ได้มารวมตัวกันที่กระบี่ของเขากลายเป็นกระบี่สังหารที่แท้จริง แล้วฟาดฟันใส่กำแพงนั้น จู่ๆก็เกิดรอยร้าวขึ้นมาที่กำแพงที่ใหญ่เหมือนภูเขานี้ แล้วกำแพงนั้นก็ได้แตกออกราวกับกระจกแต่ในทันที ร่างของเหยนหลิงได้กระเด็นถอยออกมาหลายก้าว

“ช่างแข็งแกร่งจริงๆ” เหยนหลิงกระอักเลือดออกมาจากปากเขา

“มันยังไม่จบ!” เจี้ยนอ้าวมองไปที่เหยนหลิงอย่างเย็นชาแล้วเดินไปข้างหน้าต่อ พลังวิญญาณที่หยิ่งทะนงของเขาได้ปล่อยออกมารอบตัวเขาและแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ราวกับว่าไม่มีใครในโลกนี้อยู่ในสายตาของเขาแล้ว

“หืม เหยนหลิงคนนี้มีความสามารถที่จะหยุดการโจมตีของเจี้ยนอ้าวได้หรือนี่” ฉิงอวี้เอ๋อแอบพูดในใจ

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นอาจารย์อาของเจี้ยนอ้าวก็ตามที แต่ฉิงอวี้เอ๋อคิดว่าเป็นเธอเองก็ไม่สามารถหยุดการโจมตีเมื่อสักครู่ได้เหมือนกัน

เหยนหลิงหลับตาของเขาลงแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ทำให้ผู้คนต่างก็ตกใจ ในช่วงเวลาเช่นนี้เขายังมีอารมณ์มายืนหลับตาได้อีกเหรอ? หรือว่าเขากำลังยืนรอความตายกัน?

ผู้คนต่างก็สงสัย สายตาผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนได้จับจ้องไปที่เหยนหลิง มีบางคนที่กังวลและมองดูท่าทีของเหยนหลิงอย่างกระวนกระวาย แต่อย่างไรก็ตามในชั่วขณะนั้นเองที่มีพลังวิญญาณที่น่ากลัวออกมาจากตัวของเหยนหลิง และทั้งตัวของเขาก็ได้ระเบิดพลังออกมา

หอกในมือของเขาได้ลอยขึ้นมา ในเวลานี้เหล่าผู้ชมราวกับเห็นภาพหลอนว่า เหยนหลิงนั้นกำลังจะแปลงร่าง

“อะไรกัน เขาสามารถเพิ่มพลังวัตรของเขาไปจนถึงระดับเหอถี่ขั้นกลางได้อย่างนั้นรึ?” เจ้าสำนักร้อยสัตว์ป่าพูดอย่างตกใจ

เมื่อทุกคนได้ยินคำพูดของเขา พวกเขาต่างก็เริ่มคิดขึ้นมาว่าเหยนหลิงเองก็ได้แอบซ่อนพลังของตัวเองเอาไว้เช่นเดียวกับหยิงหยูอย่างเหรอ?

เจี้ยนอ้าวที่ยืนอยู่ตรงหน้าเหยนหลิงนั้น ก็พลันรู้สึกได้ถึงพลังปราณกระบี่ของเขาที่หยุดนิ่งไปจึงได้รู้สึกตกใจ พลังนี้มันอะไรกัน? ทำไมจู่ๆถึงได้ทรงพลังขึ้นมาได้

ร่างกายของเหยนหลิงนั้นก็ดูเหมือนจะค่อยๆสูงขึ้นมา และพลังปราณที่ปล่อยออกมาจากร่างของเขานั้นก็ช่างเหมือนกับพวกสัตว์ป่าไม่ก็อสูร

“เหยนหลิงเป็นอสูรเขาแกร่ง” ในเวลานี้แม้แต่ฉิงเทียนก็พูดอย่างตกใจในใจ

“ฮึ่ม!” ในตอนนั้นเอง เหยนหลิงก็ได้ลืมตาขึ้นมาและในขณะเดียวกันก็ได้ปล่อยคลื่นพลังที่คุกคามออกมา

“ช่างน่าสนุก แบบนี้ค่อยน่าสนุกขึ้นมาหน่อย” เจี้ยนอ้าวระเบิดหัวเราะออกมา เขานั้นช่างเป็นคนที่อวดดีเหมือนชื่ออ้าวของเขาจริงๆ เขานั้นไม่ได้กลัวศัตรูที่ทรงพลังตรงหน้าเขาเลยแม้แต่น้อย

“ถึงแม้ว่าพลังวัตรของเจ้าจะเพิ่มขึ้นมา แต่ก็ไม่ใช่คู่มือของข้าเจี้ยนอ้าวหรอกนะ” เจี้ยนอ้าวพูดด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “ข้าอยากที่จะรู้ว่าความแข็งแกร่งของเจ้ามันจะเปลี่ยนไปสักแค่ไหนเชี่ยว แต่ว่าผลก็คงออกมาเป็นเหมือนเดิมล่ะนะ เจ้าจะต้องแพ้ด้วยมือของข้า”

หลังจากที่เจี้ยนอ้าวพูดจบ เขาก็ได้ก้าวเดินมาข้างหน้า ราวกับว่าไม่ได้สนใจเหยนหลิงที่เปลี่ยนไปเลยแม้แต่น้อย! ที่บนเวทีประลองนั้นก็เหมือนกับมีสายลมพัดมาเบาๆ และสายตาจำนวนนับไม่ถ้วนก็ได้จ้องไปที่เจี้ยนอ้าว ในเวลานี้เขาทำให้ผู้คนจำนวนมากต้องจับจ้องไปที่เขา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน