ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 41

บทที่ 41 ครั้งแรก

ในห้องนั้นเงียบมาก ฉิงเทียนและซูเสวี่ยต่างก็อิงแอบแนบชิดติดกันอย่างเงียบๆ และต่างก็ฟังเสียงหัวใจเต้นของอีกคน ฉิงเทียนนั้นหวังให้เวลาชั่วขณะนี้คงอยู่ตลอดไป

“เอ๋ นี่มันอะไรกัน?” ฉิงเทียนรู้สึกได้ถึงอะไรแฉะๆที่มือของเขา เมื่อเขาไปมองที่มือก็พบว่ามันคือเลือด

เขาจึงรีบยกตัวของซูเสวี่ยขึ้นมาดู แล้วก็พบรอยแผลที่คอของซูเสวี่ยก่อนจะพูดอย่างตกใจ “ซูเสวี่ย ทำไมคุณถึงไม่บอกผมว่าคุณได้รับบาดเจ็บที่คอ”

กลายเป็นว่าคอของซูเสวี่ยนั้นน่าจะเกิดจากตอนที่เธอถูกจับโดยนักฆ่าเมื่อสักครู่ แต่ด้วยความที่เธอมัวแต่กังวลฉิงเทียนเธอจึงไม่รู้เจ็บ

แต่พอฉิงเทียนพูดขึ้นมา ซูเสวี่ยถึงได้เริ่มรู้สึกเจ็บขึ้นมา “เจ็บเหมือนกันนะเนี่ย!”

แล้วเธอก็เดินไปดูที่กระจกในห้องน้ำอย่างกังวล “เป็นรอยแผลแน่เลย!”

มองดูท่าทีของซูเสวี่ยแล้ว ฉิงเทียนก็ตบหัวเองขึ้นมา “ลืมให้น้ำวิญญาณกับเสวี่ยเอ๋อได้ยังไงนะ?”

ซูเสวี่ยที่เป็นกังวลก็ได้กลับมาจากห้องน้ำและนั่งลงข้างๆฉิงเทียน “ถ้าเกิดฉันไม่สวยขึ้นมา คุณห้ามทิ้งฉันไปนะ!”

มองดูซูเสวี่ยที่บ่นพึมพำด้วยปากเล็กๆของเธอ ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะจับใบหน้าของเธอ “ไม่ต้องกังวลนะเสวี่ยเอ๋อ ผมจะทำให้คุณกลับไปเป็นเหมือนเดิมเอง”

พูดจบเขาก็หยิบขวดเล็กๆออกมาจากกระเป๋าของเขา แล้วเดินไปที่ห้องครัวก่อนจะเปิดขวดแล้วเทน้ำใส่ลงไปที่แก้วน้ำให้ซูเสวี่ย แล้วพูดขึ้น “เสวี่ยเอ๋อ ทันทีที่คุณดื่มน้ำแก้วนี้เสร็จ คุณก็จะหายจากอาการทุกอย่าง!”

ซูเสวี่ยมองดูน้ำในแก้วนั้นอย่างสงสัย แต่ก็ยังดื่มลงไปจนหมด!

“ซู่ ซู่” เสียงน้ำที่เปิดเต็มอ่าง ซูเสวี่ยมองดูฉิงเทียนไปเปิดน้ำใส่เต็มอ่างอยากตกใจ! น้ำในอ่างอาบน้ำนั้นใสและมีไอน้ำลอยขึ้นมา ซูเสวี่ยก็ถามอย่างสงสัย “ฉิงเทียน ถ้าคุณจะอาบน้ำก็รอฉันออกไปก่อนสิ”

“เสวี่ยเอ๋อ ไม่ใช่ผมหรอกที่จะอาบน้ำน่ะ แต่เป็นคุณต่างหาก!” ฉิงเทียนพูดบอกกับซูเสวี่ยด้วยรอยยิ้ม และมองดูซูเสวี่ยที่มีท่าทีเก้ๆกังๆ แล้วแก้มทั้งสองข้างของเธอก็แดงขึ้นมาตอนที่เธอได้ยินที่ฉิงเทียนพูด!

“ทำไมฉันจะต้องอาบน้ำด้วยล่ะ?”

“อืม อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้เอง!”

เมื่อเวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง ฉิงเทียนจึงได้บอกให้ซูเสวี่ยรู้ว่าน่าจะได้เวลาแล้ว แล้วซูเสวี่ยก็ได้รู้สึกเหนียวตัวขึ้นมา และรีบร้องถามเขาทันที “เกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย ฉิงเทียนทำไมถึงมีอะไรอยู่ตามตัวของฉันด้วยเนี่ย”

มองดูซูเสวี่ยที่มีทีท่ากระวนกระวาย ฉิงเทียนก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น “เสวี่ยเอ๋อ ไปอาบน้ำซะนะ แล้วเดี๋ยวคุณจะรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงไปของตัวคุณเอง”

แล้วเสียงอาบน้ำก็ดังออกมาจากห้องอาบน้ำ ฉิงเทียนนั่งอยู่ที่โซฟาฟังเสียงของน้ำที่ดังขึ้นมา แล้วในหัวของเขาก็เต็มไปด้วยภาพจินตนาการ แต่ก็น่าเสียดายที่ในห้องน้ำนั้นเขาเห็นได้แค่ภาพเบลอๆผ่านกระจกที่เต็มไปด้วยฝ้า

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เห็นสถานการณ์ด้านในได้ชัดเจน แต่ฉิงเทียนก็ยังพอเห็นเรือนร่างและการเคลื่อนไหวของเธอ

โดยเฉพาะ ในขณะที่กำลังอาบน้ำอยู่นั้น มีบางการเคลื่อนไหวที่ทำให้เลือดของฉิงเทียนนั้นสูบฉีดอย่างเต็มที่

“ถึงตายได้เลยนะเนี่ย”

1 ชั่วโมงผ่านไป เสียงอันนุ่มนวลของซูเสวี่ยก็ดังออกมาจากห้องน้ำ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน