บทที่ 413 มอบรางวัล
เจี้ยนอ้าวแพ้แล้ว ศิษย์เอกสำนักซูซานพ่ายแพ้แล้ว! ผู้คนต่างก็ไม่อยากจะเชื่อและมองดูฉิงเทียนบนเวที
ม้ามืดตัวนี้ทั้งดำและเงางาม สามารถล้มเจี้ยนอ้าวได้! ใบหน้าของทุกคนในสำนักซูซานนั้นต่างก็มีสีหน้าไม่ดีกันอย่างสุดๆแม้แต่ผู้อาวุโสเจี้ยนในเวลานี้ก็ยังจ้องมองไปที่ฉิงเทียนด้วยสายตาอาฆาตแค้น เจ้าสำนักคนอื่นๆต่างก็มองไปที่ฉิงเทียนบนเวทีด้วยสายตาไม่อยากเชื่อ ในความคิดของเขาถึงแม้ฉิงเทียนนั้นจะมีความสามารถพอที่จะสู้กับเจี้ยนอ้าวได้ แต่ก็ไม่คิดว่าฉิงเทียนจะเอาชนะเจี้ยนอ้าวได้จริงๆ!
“ผู้ชนะคือหยิงเทียน!”
เสียงของกรรมการประกาศดังขึ้นมา ทุกคนจึงได้รู้สึกตัวและมองไปที่ฉิงเทียนด้วยสีหน้าชื่นชม
อย่างไรก็ดีนี่เป็นครั้งแรกที่รอบหลายร้อยปีที่ผู้ชนะเลิศงานประลองยุทธ์นี้เป็นคนอื่นนอกเหนือจาก 6 สำนักใหญ่
อีกทางด้านหนึ่ง ฉิงหยูเองก็เอาชนะหยูชูซินแล้วขึ้นเป็นที่สามอย่างง่ายดาย ดังนั้นแล้ว 4 อันดับสุดท้ายของงานประลองยุทธ์นี้ก็ได้ผลออกมาแล้ว
ชนะเลิศ หยิงเทียน
รองชนะเลิศอันดับ 1 เจี้ยนอ้าว
รองชนะเลิศอันดับ 2 หยิงหยู
รองชนะเลิศอันดับ 3 หยูชูซิน
“ผู้อาวุโสเจี้ยน งานประลองยุทธ์ในครั้งนี้คงจะเหนือความคาดหมายของเจ้าไปสินะ!” เจ้าสำนักร้อยสัตว์ป่าก็หัวเราะเสียงดัง เขานั้นอยากที่จะเห็นผู้อาวุโสเจี้ยนต้องเจ็บปวดบ้าง
ไม่เพียงแต่เจ้าสำนักเถียนแห่งสำนักร้อยสัตว์ป่าที่อยากจะเห็น แต่เจ้าสำนักใหญ่คนอื่นอีก 4 คนต่างก็อยากเห็นสีหน้าของผู้อาวุโสเจี้ยนเช่นกัน
พวกเขาต่างก็รู้ดีถึงรางวัลชนะเลิศปริศนาที่ผู้อาวุโสเจี้ยนในคราวนี้ทำตัวน่าสงสัยยิ่งนัก เพราะเดิมทีผู้อาวุโสเจี้ยนคงคาดไว้ว่ารางวัลชนะเลิศนั้นจะต้องเป็นของศิษย์ของเขาเจี้ยนอ้าว
ไม่ว่าของรางวัลที่เขาจะมอบให้กับผู้ชนะเลิศยิ่งใหญ่เพียงใดก็ตาม มันก็จะกลับไปยังสำนักซูซานอยู่ดี ซึ่งจะเห็นได้จากบรรยากาศของสำนักซูซานในเวลานี้
แต่ทว่าใครจะไปคิดว่าจะมีม้ามืดที่เป็นสัตว์ประหลาดอย่างฉิงเทียนโผล่มา และขัดขวางการชนะเลิศของเจี้ยนอ้าว
ในเวลานี้มันเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาที่จะเปลี่ยนแปลงรางวัลแล้วด้วย ถ้าพวกเขายอมยกให้ก็แค่เจ็บปวดใจเท่านั้น! แต่ถ้าพวกเขาไม่ยอมยกให้ก็จะเป็นการตระบัดสัตย์ แล้วพวกเขาและสำนักซูซานก็คงไม่มีหน้าสู้ใครได้อีกแน่
ดังนั้นมันจึงเป็นเรื่องยากมากสำหรับผู้อาวุโสเจี้ยนที่จะลงมืออะไรตอนนี้ จนกระทั่งฉิงอวี้เอ๋อก็ได้กระซิบบอกเขาจากด้านหลัง “ศิษย์พี่คะ ถึงเวลาท่านมอบรางวัลแล้วค่ะ!”
ผู้อาวุโสเจี้ยนที่สติกลับมาได้ก็ได้กระโดดขึ้นไปบนเวที และมองไปที่ฉิงเทียนอย่างเย็นชา
ในตอนนั้นเองฉิงเทียนก็รู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังถูกจ้องมองโดยอสรพิษร้ายอยู่ แต่มีเหรอที่เขาจะกลัว สายตาของเขาก็ไม่ได้หลบเลี่ยงเลยแม้แต่น้อยและจ้องตอบผู้อาวุโสเจี้ยน
ผู้อาวุโสเจี้ยนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา แต่ติดที่ว่ามีคนมากมายกำลังเฝ้าดูอยู่ ไม่อย่างนั้นเขาคงอดทนไม่ไหวจัดการฆ่าฉิงเทียนให้ตายสักพันหนไปแล้ว ผู้ชายคนนี้ได้ทำลายแผนการที่วางเอาไว้อย่างดีของจนป่นปี้ จึงได้แอบคิดในใจ: แผนการในคราวนี้พังพินาศหมด กระบี่ม่วงก็เอาออกมาไม่ได้ ถ้าไม่ติดว่ากลัวจะใครจะมีใครมาต่อว่าเขาว่ารังแกคนผู้น้อยแล้วล่ะก็ เขาคงที่จะฆ่าฉิงเทียนเพื่อระบายความแค้นนี้ไปแล้ว

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย