ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 415

บทที่ 415 สุสานกระบี่

ฉิงเทียนได้บอกความลับกับฉิงหยูและไป๋กงหยางเรื่องของมิติเล็กๆของเขา

โดนเฉพาะไป๋กงหยางที่มีอาการตกใจและไม่อยากจะเชื่อ จนสุดท้ายฉิงเทียนก็ได้พาทั้งคู่มาที่โลกใบเล็กของเขา ทำให้ไป๋กงหยางทำได้แค่เชื่อเท่านั้น

ซึ่งจริงๆแล้วการที่จะมีโลกใบเล็กได้นั้น จะต้องมีพลังวัตรถึงในระดับจุ่นเชิ่งแล้วถึงจะมีได้

โลกใบเล็กนั้นจะถูกแบ่งออกเป็นสามระดับ: โลกขนาดเล็ก, โลกขนาดกลางและโลกขนาดใหญ่

โดยทั่วไป พื้นที่ของโลกขนาดเล็กนั้นจะมีขนาดพอๆกับประเทศจีน! และมิติของฉิงเทียนนี้ขนาดเทียบไม่ได้กับโลกขนาดเล็กเลย ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าโลกใบเล็กจริงๆนั้นไม่มีกำแพงเช่นนี้ด้วยซ้ำ

แต่ถึงมิติของฉิงเทียนจะมีขนาดเล็ก แต่ก็ยังเป็นโลกใบเล็กอยู่ดี ซึ่งต่างไปจากของวิเศษมิติอื่นๆ

“ตั้งชื่อสินะ ถ้าอย่างนั้นโลกใบเล็กนี้จะถูกเรียกว่าโลกสวรรค์โลกาก็แล้วกัน” ฉิงเทียนกล่าวจากนี้ไปโลกใบเล็กของเขานั้นจะถูกเรียกว่าโลกสวรรค์โลกา

ห้องโถงสำนักซูซาน

“ข้าไม่คิดเลยว่างานประลองยุทธ์ในครั้งนี้จะถูกใครก็ไม่รู้เอาตำแหน่งชนะเลิศไป ถือเป็นความอับอายของทั้ง 6 สำนักใหญ่ยิ่งนัก” เซวียนหยวนหูแอบคิดอย่างชิงชัง และเขาก็ไม่อาจที่จะควบคุมความอิจฉาในใจของเขาได้ด้วย เขานั้นพ่ายแพ้อย่างหมดรูป และไม่ใช่แค่ตัวเขาที่แพ้แม้แต่เจี้ยนอ้าวก็ยังแพ้ เหล่าอัจฉริยะหน้าใหม่ทั่วทั้งโลกเซียนต่างก็พ่ายแพ้ มันทำให้เขารู้สึกราวกับถูกชกหน้าอย่างหนักซ้ำแล้วซ้ำอีก

ในงานประลองยุทธ์ในครั้งนี้ เขานั้นไม่รู้เลยว่าตัวเขาถูกทำร้ายไปกี่หน แต่เขาก็ได้เก็บความแค้นทั้งหมดนี้ลงไปที่ฉิงเทียน

ในเวลานี้ผู้อาวุโสเจี้ยนเจ้าสำนักซูซานนั้นไม่มา แต่มีชายชราร่างใหญ่ที่สวมผ้าคลุมสีดำและรู้สึกได้ถึงแรงกดดันที่แผ่ออกมาจากตัวของเขา

เขานั้นน่าจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่ผู้ชม เขานั้นได้มองไปรอบๆด้วยสายตาที่เย็นชาของเขา! โดยไม่ได้สนใจการมาถึงของสำนักโอสถ, สำนักร้อยสัตว์ป่า, หลินเยว่จากสำนักคุนหลุน แต่แล้วชายชราคนนั้นก็ทำแววตาเย็นชาและได้ปรากฏรอยยิ้มที่มุมปากเมื่อเห็นคนที่เข้ามาใหม่

เมื่อฉิงเทียนและฉิงหยูมาถึง! สีหน้าเซวียนหยวนหูก็ไม่ดีขึ้นมา และเหล่าศิษย์ของสำนักซูซานต่างก็มองไปที่พวกเขาด้วยสายตาที่ไม่ดี มีเพียงเจียนอ้าวที่มองฉิงเทียนด้วยสายตาอยากต่อสู้

“ท่านลุงครับ คนคนนี้คือหยิงเทียนกับหยิงหยูครับ” เซวียนหยวนหูกล่าวกับผู้บำเพ็ญเพียรที่อยู่ข้างๆเขา”

“เซวียนหยวนหู” ชายชราคนนั้นได้กระซิบกระซาบตอบเซวียนหยวนหู “เจ้ายังจำแผนที่เราจะไปที่สุสานกระบี่ได้ใช้ไหม ที่เหลือเราค่อยว่ากันหลังจากไปที่นั่นแล้ว”

“ขอท่านลุงครับอย่าได้กังวล ในครั้งนี้หลานจะขอทำให้ดีที่สุดเพื่อที่จะชิงกระบี่ม่วงมาให้ได้ครับ เพื่อที่ตระกูลเซวียนหยวนของเราจะได้มีปากมีเสียงมากขึ้นในสำนักซูซาน” เซวียนหยวนหูกล่าว

ชายชราก็ผงกหัวเล็กน้อยแล้วกล่าว “กระบี่ม่วงนี้เกี่ยวข้องกับความรุ่งเรืองของสำนักซูซานของเรามาก หากว่าเจ้าได้กระบี่ม่วงมา ตระกูลเซวียนหยวนของเราไม่เพียงแต่มีปากมีเสียงมากขึ้นในสำนักซูซาน แต่ฐานะของเจ้าก็จะดีขึ้นอย่างมากอีกด้วย”

“ขอท่านลุงจงวางใจ ข้าจะทำอย่างเต็มที่แน่นอนครับ” เซวียนหยวนหูรีบตอบกลับไป ถ้าเขาได้กระบี่ม่วงมา เขาก็จะมีโอกาสที่จะเอาชนะเจี้ยนอ้าวได้! และยังสามารถล้างอายที่หยิงเทียนทำเอาไว้กับเขาได้ด้วย

“ดี ตระกูลเซวียนหยวนของเราจะต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ให้ได้ เจ้าจะต้องพยายามให้มากและข้าก็รู้ด้วยว่าเจ้านั้นแอบชอบหยูชูซินอยู่” ชายชรากล่าวพร้อมกับยิ้ม “หากว่าเจ้าได้กระบี่ม่วงมา สาวน้อยคนนั้นก็ไม่สามารถหนีไปจากกำมือของเจ้าได้แล้ว และเมื่อถึงเวลานั้นเจ้าก็จะมีโอกาสที่จะฆ่าหยิงเทียนได้ด้วย”

ดวงตาของเซวียนหยวนหูนั้นไฟลุกโชนขึ้นมา และได้กระซิบตอบชายชรา “ทราบแล้วครับท่านลุง หลานรู้ดีว่าเรื่องไหนสำคัญไม่สำคัญ และถ้าหลานมีโอกาสหลานจะฆ่าหยิงเทียนให้ได้ครับ”

“คงไม่จำเป็นให้ข้าต้องสอนนะ? ในโลกผู้บำเพ็ญเพียรนี้ต่อให้เขามีความสามารถมากแค่ไหน แต่ก็ไม่มีอะไรที่สำนักซูซานของพวกเราจะทำไม่ได้” ชายชรากล่าวพร้อมกับยิ้ม

“เข้าใจแล้วครับ” เซวียนหยวนหูตอบกลับอย่างรวดเร็ว

…………..

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน