ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 424

บทที่ 424 บรรลุเป้าหมาย

“เสี่ยวซิน ความทรงจำของคุณถูกลบไปน่ะ ผมจะช่วยคุณฟื้นคืนความทรงจำเดี๋ยวนี้แหละ” ฉิงหยูพูดอย่างอ่อนโยน “ผมขอฝากให้เป็นหน้าที่ของท่านนะ ศิษย์พี่”

“ได้เลย!” ไป๋กงหยางได้ออกจากแหวนที่อยู่ที่นิ้วของฉิงหยู

เมื่อเห็นภาพนี้หยูชูซินก็ตกใจและพูดอะไรไม่ออก จะมีวิญญาณที่แฝงตัวอยู่ในแหวนได้อย่างไรกัน?

“ไม่ต้องกลัวสาวน้อย ข้ามาเพื่อช่วยทำให้เจ้าฟื้นคืนความทรงจำ” ไป๋กงหยางสะบัดมือของเขา แล้วหยูชูซินก็ไม่ตอบสนองอะไรอีกและสลบลงไปกองกับพื้น

ฉิงหยูกอดเธอและลูบผมที่ยาวสลวยของเธอจากบนหัวแล้วกล่าว “เสี่ยวซิน ผมจะไม่ปล่อยคุณไปจากผมอีกแล้ว”

ในเวลานี้ที่ด้านนอก ผู้คนต่างก็พากันจับจ้องไปที่เจี้ยนอ้าว และไม่มีใครเลยที่รู้สึกตัวว่าหยูชูซินหายตัวไป

เจี้ยนอ้าวที่เดินเข้าไปหามังกรม่วงนั้น อุณหภูมินั้นร้อนขึ้นจนน่ากลัว จนทำให้หน้าของเจี้ยนอ้าวแดงขึ้นมา

“ฮู่”

มังกรม่วงรู้สึกได้ว่ามีคนกำลังเดินเข้ามาหามัน ก็ได้พ่นไฟสีม่วงออกจากปากของมันอีกครั้ง

เจี้ยนอ้าวสะบัดมือของเขา แล้วปล่อยกระบี่พุ่งออกจากมือ แล้วก็มีแสงออกมาจากกระบี่ขอบสวรรค์ ซึ่งแสงที่ว่าได้ห้อมล้อมและเป็นเกราะกำบังกระบี่ขอบสวรรค์เอาไว้ เจี้ยนอ้าวเองก็ได้ลอยตัวแล้วพุ่งตัวตามไปโดยอาศัยเกราะของกระบี่ขอบสวรรค์เป็นโล่กำบัง

“เปรี๊ยะๆๆๆ” กำแพงแสงของกระบี่ขอบสวรรค์ได้ปะทะเข้ากับไฟสีม่วง แล้วไฟสีม่วงก็ได้แรงขึ้นเรื่อยๆรวมถึงความน่าเกรงขามของมันก็น่ากลัวมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน

ในชั่วขณะนั้นเอง

ถึงแม้เกราะแสงของกระบี่ขอบสวรรค์นั้นจะทำกระจายไฟสีม่วงอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม เกราะแสงที่สามารถทนทานได้ต่อทุกสภาพนั้น แต่พลังของไฟสีม่วงนั้นก็ยังรุนแรงเกินไปอยู่ดี จึงได้ทำลายเกราะแสงของกระบี่ขอบสวรรค์และหายไปทันที เจียนอ้าวจึงรีบถอยหลังแล้วมาหลายก้าวก่อนจะต้านรับพลังทำลายของไฟสีม่วง

“พลาด”

ทุกคนต่างนิ่งเงียบ อย่างไรเสียหลังจากที่พลาดหลายต่อหลายครั้งแล้ว พวกเขาต่างก็ไม่แปลกใจเลยที่จะพลาด ถ้าพวกเขาจะสามารถทำสำเร็จได้สักหน พวกเขาเองก็จะรู้สึกแปลกใจเหมือนกัน

“พลังของไฟม่วงนั่นน่ะ เจ้าจะต้านมันยังไง?” เหลียนเจวี่ยหัวเราะเมื่อเขาเห็นเจี้ยนอ้าวทำพลาด

“ดูเหมือนว่าเราจะต้องใช้ยาที่ท่านอาจารย์ให้เรามาเสียแล้ว” เจี้ยนอ้าวพูดกับตัวเองในใจ และมีเม็ดยาสีม่วงโผล่ขึ้นมาอยู่ในมือของเขา แล้วเมื่อยาเข้าไปในปากเขา เจี้ยนอ้าวก็รู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณของเขาที่เพิ่มขึ้นมา แล้วเจี้ยนอ้าวก็ได้ส่งพลังวิญญาณของเขาไปยังกระบี่อย่างเต็มกำลัง วู้ว~~~ กำแพงแสงของกระบี่ขอบสวรรค์ได้ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง ในคราวนี้กำแพงแสงของกระบี่ขอบสวรรค์นั้นดูไม่ต่างไปจากเมื่อสักครู่ แต่จริงๆแล้วมันแฝงไปด้วยพลังและทนทานขึ้นอย่างมาก

เปรี๊ยะ~~~

กำแพงแสงของกระบี่ก็ได้ปะทะเข้ากับไฟสีม่วงอีกครั้ง และไฟสีม่วงก็แผดเผาลงมาอีกครั้ง

เจี้ยนอ้าวนั้นรู้สึกได้ทันทีว่ากำแพงแสงของกระบี่ขอบสวรรค์นั้นทำงานอย่างเต็มที่ และพลังของกำแพงแต่ละชั้นนั้นก็สามารถป้องกันพลังไฟสีม่วงได้อย่างสมบูรณ์แบบ และยังไม่ถึงขีดจำกัด เขารู้สึกได้ว่ากำแพงแสงนั้นทำงานไป 50% ของพลังทั้งหมดของกระบี่ขอบสวรรค์แล้ว

“โว้ว” หลังจากที่ทำการยืนยันเรียบร้อย เจี้ยนอ้าวก็ได้อาศัยจังหวะที่กำแพงแสงของกระบี่ขอบสวรรค์ที่ทำท่ากำลังจะสลายฉีกหลบออกมา

“ทำท่าเหมือนจะต้านได้แล้ว แต่สุดท้ายก็ล่มอยู่ดี” เหลียนเจวี่ยคิ้วขมวดขึ้นมาเมื่อเขาเห็นเช่นนี้และมีความรู้สึกไม่ดีผุดขึ้นมาในใจของเขา

เซวียนหยวนหูเองก็มีสีหน้าไม่ดีขึ้นมา ในขณะที่คนอื่นๆในสำนักซูซานกลับมีสีหน้าที่ยินดีขึ้นมา

“ทำไมกัน? เมื่อสักครู่เขากินอะไรเข้าไป ทำไมจู่ๆเขาถึงได้สามารถต้านได้” เซวียนหยวนหูบังเกิดความไม่พอใจขึ้นมาในจิตใจของเขา อาวุธวิญญาณทั้งสองเล่มของเขาก็ถูกทำลายไป และไม่ได้กระบี่ม่วงมาอีก ราวกับเสียทั้งภรรยาและกองทัพยังไงอย่างงั้น

กระบี่ของเจี้ยนอ้าวลอยขึ้นมาอีกครั้งและใช้พลังของกระบี่ขอบสวรรค์อีกครั้ง ด้วยการลองในครั้งล่าสุด ทำให้เจี้ยนอ้าวในตอนนี้รู้ว่าเขาจะต้องใช้พลังวิญญาณเท่าไร ตามขั้นตอนเดิมเขาได้มุ่งหน้าไปหามังกรม่วงอีกครั้ง

มังกรม่วงเองก็ได้พ่นไฟสีม่วงใส่เจี้ยนอ้าวอีกหน และในครั้งนี้มันถูกป้องกันอย่างเหนียวแน่นโดยกระบี่ขอบสวรรค์ของเจี้ยนอ้าว

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน