ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 427

บทที่ 427 นักพรตคิ้วยาว

แผ่นป้ายไม้ในมือของผู้อาวุโสเจี้ยนก็กลายเป็นควัน แล้วก็มีชายชราผู้หนึ่งที่เริ่มลงมาจากท้องฟ้าอย่างช้าๆ ซึ่งจุดที่เด่นที่สุดของเขาคือชายชราผู้นั้นมีคิ้วที่ยาวสองคิ้ว!

ความน่าเกรงขามได้แผ่ออกไปทั่วทั้งเขาสุสานกระบี่ และผู้คนมากมายต่างก็พากันคุกเข่าอยู่ที่พื้นภายใต้แรงกดดันที่มหาศาลนั้น

“ไม่ได้การ นั่นมันนักพรตคิ้วยาว สำนักซูซานยังสามารถติดต่อกับโลกเซียนได้หรือเนี่ย?” ไป๋กงหยางพูดอย่างรีบร้อน “ท่านอาจารย์อา ถ้าท่านสู้ไม่ไหว ท่านรีบหลบเข้าไปในโลกใบเล็กเลยนะ ถึงจะเป็นแค่ร่างเทียมของนักพรตคิ้วยาว แต่ความแข็งแกร่งก็น่าจะยังอยู่ในระดับเซียน พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย”

“นักพรตคิ้วยาวเป็นใครเหรอ?” ถึงแม้ว่าฉิงเทียนจะรู้สึกได้ถึงแรกกดดันที่มาจากบนฟ้า แต่ฉิงเทียนก็ไม่ยอมลงไปคุกเข่าง่ายๆ จะให้ฉิงเทียนยอมแพ้ต่อคนพวกนี้ได้อย่างไร แน่นอนว่ามันเป็นทิฐิของฉิงเทียนเอง และที่สำคัญที่สุดตราประทับที่อยู่ในตัวของเขานั้นสามารถต้านทานต่อแรงกดดันส่วนใหญ่ของนักพรตคิ้วยาวได้ จึงทำให้ฉิงเทียนผ่อนคลายขึ้นมาได้บ้าง

“นักพรตคิ้วยาวนั้นเป็นตัวตนในระดับไท่อี่จินเซียน และมีชื่อเสียงในโลกเซียน” ไป๋กงหยางกล่าว

“บ้าน่า, ไท่อี่จินเซียน! คนของสำนักซูซานสามารถเรียกเซียนระดับไท่อี่ออกมาได้เนี่ยมันไม่ธรรมดาแล้วนะ” ฉิงเทียนอ้าปากค้างขณะที่มองนักพรตคิ้วยาวก็กำลังลอยลงมาจากฟ้าเรื่อยๆ

จากที่เขาเคยอ่านในนิยาย นักพรตคิ้วยาวเป็นตัวละครที่อยู่คู่กับตัวละครเอกตั้งแต่หนุ่มยันแก่ แต่พลังวัตรของชายชราคนนี้กลับไม่ได้สูงไปกว่าพระเอกเลย และยังมักถูกใช้โดยพระเอกเพื่อเพิ่มค่าประสบการณ์อีกด้วย แต่ทำไมคนของสำนักซูซานถึงได้สามารถเรียกผู้ก่อตั้งสำนักมาได้ทันทีขนาดนี้ มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ? ฉิงเทียนเริ่มคิดว่าหากมีปัญหาขึ้นมาจริงๆ เขาจะหนีเข้าไปยังโลกใบเล็กทันที แต่ตอนนี้ขอเขาสนุกสักหน่อยก็แล้วกัน

อย่างไรก็ดี เขาก็เคยพบปะกับเหล่าเซียนมามากมายแล้ว แต่แก่เซียนที่ลงมาที่โลกได้นี่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน จึงอยากจะคอยดูว่าเขาจะพูดอะไร

“แต่คนคนนี้นั้นเป็นเจ้าหน้าที่ระดับ 8 บนสวรรค์ อีกทั้งยังเป็นเจ้าหน้าที่นอกสถานที่ ตามระบบของสวรรค์แล้ว เขากับคุณนั้นอยู่ในระดับเดียวกัน” ไป๋กงหยางกล่าว

ทำไมถึงเซียนระดับไท่อี่ถึงเป็นแค่เจ้าหน้าที่ระดับแปดได้ล่ะ? ดูเหมือนว่าคนคนนี้คงจะไม่ขยันทำงานสินะ

ทางด้านของผู้อาวุโสเจี้ยนนั้น เขาก็กำลังมองไปที่นักพรตคิ้วยาวที่อยู่บนสวรรค์ และนั่งลงคุกเข่าอยู่ที่พื้นและตะโกนอย่างให้ความเคารพ “คารวะท่านผู้ก่อตั้งสำนัก”

ในขณะเดียวกันนักพรตคิ้วยาวในโลกเซียน ซึ่งก่อนหน้านี้เขานั้นได้ไปเป็นแขกที่ตำหนักของหนานจี่เซียนเวิง ซึ่งจริงๆแล้วเขาไปขอของกินเฉยๆ เพราะเขานั้นได้ยินมาว่าหนานจี่เซียนเวิงนั้นไปได้อาหารที่พิเศษมา ในฐานะคนรักอาหารแล้ว ไม่มีอะไรที่จะทำให้เขาสนใจไปได้มากกว่าอาหาร

ด้วยความอยากของนักพรตคิ้วยาว เขาจึงได้ขอร้องหนานจี่เซียนเวิงซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนในที่สุดเขาก็ได้ขาเป็นมา 1 ขา

แล้วนักพรตคิ้วยาวก็ได้ถือขาเป็ดเอาไว้ในมือแล้วเอามือลูบพุงขณะที่กำลังลิ้มรสอาหาร

แต่เขาไม่คิดว่าจะถูกขัดเช่นนี้ นักพรตคิ้วยาวนั้นตอนแรกก็คิดที่จะไม่สนใจ เพราะไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเขาไปมากกว่าอาหาร แต่กลับกลายเป็นว่าสัญญาณที่เรียกเขานั้นมาจากบนโลกที่เขาไม่ได้ติดต่อกลับไปเลยเป็นเวลานานมาก

โลกมนุษย์นั้นได้ขาดการติดต่อกับโลกเซียนไปตั้งแต่การต่อสู้ครั้งใหญ่เมื่อ 10,000 ปีก่อน จนกระทั่งเร็วๆนี้เขาได้ยินเรื่องของโลกมนุษย์ตอนที่เขากลับมาจากการต่อสู้ เขาได้ยินมาว่ามีมนุษย์ผู้หนึ่งที่ชื่อฉิงเทียนได้ขึ้นมาบนสวรรค์ในฐานะเจ้าหน้าที่จากโลกและยังมีตำแหน่งในระดับ 8 อีกต่างหาก

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน