ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 49

บทที่ 49 ชุดใหม่ของมหาเซียน

ไม่นานนักหลังจากที่หวังเห่ากับหวังอี้ได้กลับไปแล้ว

ก็มีเสียงที่ฟังดูหึงดังขึ้นมา “ทำไมคุณถึงได้ดูลังเลตอนที่จะจากกันด้วยล่ะ?” ฉิงเทียนจึงได้รีบหันไปหาที่มาของเสียงและพบว่าซูเสวี่ยกำลังมองดูเขาอยู่ด้วยสีหน้าที่ดูหดหู่บนใบหน้าของเธอ ในตอนที่ฉิงเทียนกับหวังอี้นั้นกำลังรักษากันเมื่อสักครู่นั้น ฉิงเทียนนั้นได้สัมผัสขาของหวังอี้ทำให้ซูเสวี่ยนั้นรู้สึกไม่ดีขึ้นมา! ถ้าผู้ชายของตัวเองไปทำเช่นนั้นกับสาวอื่นต่อหน้าพวกเธอ ผู้หญิงคนไหนก็ต้องมีโกรธกันบ้างล่ะ

ฉิงเทียนนั้นรู้ดีว่าซูเสวี่ยนั้นกำลังหึงเขาอยู่ ดังนั้นเขาจึงได้กอดซูเสวี่ยไว้ในอ้อมแขนของเขาและพูดด้วยความรัก “ไม่มีใครที่สวยไปกว่าเสวี่ยเอ๋อของผมแล้วล่ะ ผมจะดูแลคุณเป็นอย่างดีตลอดชีวิตของผมเลยล่ะ”

ผู้หญิงนั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่เจ้าอารมณ์ที่สุด หลังจากที่ได้ฟังคำหวานของฉิงเทียนแล้ว ซูเสวี่ยที่มีอารมณ์ไม่ดีอยู่เมื่อครู่ก็ได้เปลี่ยนไปทันที และเธอก็มีรอยยิ้มที่มีความสุขขึ้นมาแทนภายใต้อ้อมแขนของฉิงเทียน

ในขณะที่พวกเขากำลังมีความสุขกับความอบอุ่นอยู่นั้น ก็ได้มีเสียงไอดังขึ้นมาขัดพวกเขา

ฉิงเทียนจึงได้แอบด่าในใจ: ใครกันที่มาขัดเวลาดีๆแบบนี้ซะด้วย ก่อนที่เขาจะพลันนึกขึ้นได้ว่าเสียงนี้เป็นเสียงหลานของเขาเอง หรือก็คือว่าที่พ่อตาของเขา

เขาจึงได้เก็บสิ่งที่เขาจะพูดนั้นไว้ในใจ ซูเสวี่ยที่สีหน้าแดงเป็นลูกแอปเปิลก็ได้ผลักตัวออกจากอ้อมแขนเขาแล้ววิ่งหนีไปแบบอายๆ

ฉิงเทียนจึงได้มองดูอย่างทำอะไรไม่ได้ ในขณะที่ตัวการอย่างซูกังนั้นยังอยู่ข้างๆเขาไม่ไปไหน ฉิงเทียนจึงอดไม่ได้ที่จะพูดถากถางในใจ: หืม คุณยังอยู่อีกเหรอเจ้าหลานบ้า!

แต่ฉิงเทียนไม่สามารถที่จะพูดออกไปได้ เขาจึงได้ยิ้มและถาม “คุณลุงซูครับ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ผมช่วยเหรอครับ?”

มองดูฉิงเทียนที่มีท่าทีนอบน้อมและฝีมือด้านการรักษาของเขาก็ดีมากด้วย ซูกังนั้นพอใจอย่างมากกับว่าที่ลูกเขยของเขาคนนี้! เขาจึงได้นั่งลงแล้วพูดขึ้น “ฉิงเทียน ฉันไม่คิดว่านายนั้นจะมีความสามารถด้านการแพทย์ที่สุดยอดขนาดนี้ ดูเหมือนว่าลุงนั้นจะมองนายผิดไปจริงๆ!”

ไม่ยกโทษให้หรอก คุณไม่เคยมองผมในแง่ดีสักครั้งเลย ฉิงเทียนพูดเช่นนี้ในใจ ในขณะที่ปากของเขานั้นพูดอย่างถ่อมตัว “ไม่เป็นไรครับ เป็นเพราะผมไม่เคยแสดงฝีมือที่ไหนเลยต่างหากล่ะครับ!”

มองดูท่าทีของซูกัง ฉิงเทียนก็พอจะเดาได้แล้วว่าเขาอยากที่จะขออะไรจากเขาแน่ๆ แต่เขาไม่กล้าที่จะพูดออกมาเท่านั้น ดังนั้นฉิงเทียนที่ฉลาดกว่าจึงได้ถามเขา “ลุงซูมีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ? ผมจะช่วยคุณเอง!”

ซูกังยังมีท่าทีที่ไม่กล้าพูดออกมาอยู่

“ลุงซูครับ มองดูผมนะครับ ผมเป็นแฟนของเสวี่ยเอ๋อ ก็เรียกได้ว่าทุกๆคนที่นี่เป็นเสมือนครอบครัวของผมนะครับ!”

จริงๆแล้วฉิงเทียนแอบใช้ลูกเล่น ถ้าเขาพูดว่าเขาเป็นแฟนของลูกสาวของเขา แล้วถ้าเขาจะขอให้เขาทำอะไรให้ก็แสดงว่าเขายอมรับแล้ว หึๆ ฉิงเทียนแอบคิดอย่างภูมิใจ

“ก็ได้” ซูกังถอนหายใจแล้วพูดขึ้นมา “เสี่ยวเทียน เจ้าก็น่าจะเห็นแล้วว่าคุณปู่ของเสวี่ยเอ๋อนั้นอายุมากแล้วและชอบใช้ชีวิตอย่างสันโดษอยู่แต่กับบ้าน นานๆครั้งจะไปที่ร้านยาสักที ถ้าไม่ใช่เพราะท่านผู้ว่าฯหวังมาด้วยตัวเอง คุณปู่คงไม่ยอมที่จะออกมาแน่!”

ฉิงเทียนผงกหัวเป็นเชิงบอกว่าเขาเข้าใจ

“ความสามารถด้านแพทย์แผนจีนโบราณของฉันนั้นยังไม่ถึงขั้นคุณปู่ของเสวี่ยเอ๋อ และอีกทั้งยังมีการแข่งขันในวงการการแพทย์จีนของเรา! ในหลายปีมานี้ ร้านของพวกเรานั้นได้ถูกแย่งลูกค้าไปเป็นจำนวนมาก”

“เมื่อได้ฟังที่ซูกังคร่ำครวญ ฉิงเทียนก็เข้าใจได้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไรจึงได้พูดกลับไป “ลุงซูครับ ปัญหานี้ไม่ยากเลยครับ ต่อไปคุณลุงก็แค่เรียกหาผมเท่านั้นถ้าหากมีผู้ป่วยเข้ามา!” ฉิงเทียนทุบอก

“ให้เป็นหน้าที่ของผมเองครับ!”

“ฮ่าๆ เสวี่ยเอ๋อช่างหาแฟนได้ดีจริงๆ” ซูกังหัวเราะ จากนั้นเขาก็ถูมือของเขาแล้วพูดขึ้น “เสี่ยวเทียน เทคนิคฝังเข็มนั่นแบบว่า…”

“ไม่ยากเลยครับ! เดี๋ยวผมจะแอบเขียนให้คุณลุงทันทีเลยครับ” ฉิงเทียนพูดบอกทันที

“ฮ่า เป็นลูกเขยที่ดีจริงๆ เป็นลูกเขยที่ดี!” ซูกังอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกและตบหลังของฉิงเทียน ในเวลานี้ยิ่งเขามองมาที่ฉิงเทียนมากขึ้นเท่าไร ฉิงเทียนก็ยิ่งหลับตามากขึ้นเท่านั้น

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน