ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 5

บทที่ 5 เปิดร้านขายของในถาวเป่า

ณ บ้านของฉิงเทียนในคอนโดชีจี

มือของฉิงเทียนนั้นเลื่อนจอโทรศัพท์มือถืออย่างต่อเนื่อง ฉิงเทียนนั้นกำลังทำความคุ้นเคยกับระบบการใช้งานต่างๆของถาวเป่าสวรรค์

ในเมื่อเขาโดนไล่ออกเมื่อวานนี้ เขาจึงคิดได้ว่าเขาจะตรากตรำทำงานไปอีกทำไม ในเมื่อเขามีถาวเป่าสวรรค์ที่น่าจะมีแอพเดียวในโลก ทำไมเขาไม่เป็นคนขายของในถาวเป่าสวรรค์แทนเสียล่ะ และขายของในโลกไปยังสวรรค์ เขาคิดว่าถาวเป่าบนโลกนั้นสามารถเปิดร้านขายของเองได้ ถาวเป่าบนสวรรค์เองก็น่าจะเปิดร้านขายของเองได้เหมือนกันสิ

แล้วก็ใช่จริงๆ ฉิงเทียนพบคำสั่งเปิดร้านขายของบนในหน้าอินเตอร์เฟสของเขาในถาวเป่า ฉิงเทียนจึงไม่ลังเลที่จะกดเข้าไปเพื่อเปิดร้านขายของ และปรากฏหน้าจออินเตอร์เฟสหนึ่งขึ้นมา และพบแค่ว่า สำหรับผู้ที่ต้องการจะเปิดร้านขายของนั้นจำเป็นต้องกรอกข้อมูลส่วนตัว ชื่อเต๋า ที่อยู่ และรหัสประจำตัวประชาชน

ฉิงเทียนคิดว่าชื่อเต๋านั้นน่าจะเป็นชื่อของเขา เขาจึงใส่ลงไปว่าฉิงเทียนในส่วนของชื่อเต๋า ส่วนที่อยู่: บ้านเลขที่ 129 คอนโดชีจี เมืองโม๋ตู ประเทศจีน โลก ฉิงเทียนมองดูตรงส่วนกรอกรหัสประจำตัวประชาชนแล้วคิดในใจ: จะกรอกตรงนี้อย่างไรดีล่ะ? บนสวรรค์จะรู้จักรหัสประจำตัวประชาชนบนโลกไหมนะ!

“เอาเถอะ ไม่ว่าทางนั้นจะยอมรับหรือไม่ ลองกรอกดูไปก่อนแล้วกัน” ฉิงเทียนจึงกรอกรหัสประตัวประชาชนของเขาลงไป

หลังจากที่ฉิงเทียนกรอกข้อมูลเรียบร้อย ถาวเป่าก็เปลี่ยนหน้าระบบอินเตอร์เฟสทันที แล้วอินเตอร์เฟสก็แสดงให้กรอกชื่อร้านที่ต้องการจะเปิดและประเภทของสิ่งที่จะขาย

“ใช้ชื่อร้านว่าอะไรดีนะ?” ฉิงเทียนคิดอย่างเปิดกว้างและคิดว่าเขาควรจะตั้งชื่อร้านนี้เป็นชื่อจำง่ายๆหน่อยที่คนอื่นจำได้เพียงมองแค่ปราดเดียว ฉิงเทียนนั้นนึกถึงชื่อร้านดังๆบนโลกที่สามารถจำชื่อร้านได้ทันทีแค่มองผ่านๆ และมันจะสะดวกมากขึ้นเวลาทำธุรกิจต่อไปในอนาคต เขาคิดว่าตรรกะนี้ก็น่าจะใช้ได้ในโลกธุรกิจในโลกแห่งเซียนเช่นกัน

“หรือควรจะตั้งว่าร้านอันดับหนึ่งในสวรรค์โลกาดี” ฉิงเทียนพูดกับตัวเอง “มันดูอหังการเกินไปหน่อย ไม่เอาดีกว่า”

“อืม ร้านของฉันหลักๆคือเพื่อขายของจากบนโลก รึอย่างนั้นควรจะตั้งชื่อว่า ร้านมนุษย์ดี” ฉิงเทียนคิดอยู่พักใหญ่ๆ หลังจากที่เริ่มปลุกปล้ำใช้ความคิดอยู่ระยะเวลาหนึ่ง เขาก็ได้ขยอกเอาหมึกในท้องของฉิงเทียนออกมา(หมึกในท้องหมายถึงมีร่ำรวยความรู้) ในที่สุดฉิงเทียนก็ตั้งชื่อร้านของเขาว่าร้านโลกมนุษย์ ด้วยเหตุผลแรกคือชื่อร้านควรที่จะจำได้ง่าย เหตุผลที่สอง ถาวเป่าในสวรรค์นั้นขายแต่ของบนสวรรค์และไม่ขายของในโลกมนุษย์ ดังนั้นจึงไม่น่าจะมีร้านค้าไหนๆที่ตั้งชื่อว่าโลกมนุษย์ในถาวเป่าแน่นอน!

เหล่าเทพ-เซียนนั้นจะต้องสงสัยแล้วกดเข้ามาดูเมื่อเห็นชื่อร้านของเขาเป็นแน่ ฉิงเทียนคิด หลังจากที่กรอกชื่อของร้านเรียบร้อยแล้ว เขาก็กรอกประเภทของที่ขายในร้านต่อ ฉิงเทียนกรอกลงไปโดยไม่ต้องคิดเลย: ร้านนี้ขายผลิตภัณฑ์ของมนุษย์หลากรูปแบบในราคาที่เป็นธรรม!

หลังจากที่กรอกข้อมูลหน้านี้เสร็จแล้ว ก็มีอีกหน้าโผล่ขึ้นมาอีก อินเตอร์เฟสนี้ให้ยืนยันว่าจะสร้างร้านค้านี้จริงๆหรือไม่

ฉิงเทียนกดตอบ “ใช่” โดยไม่ลังเล และก็ปรากฏข้อความขื้นมาว่า “ยินดีด้วยคุณเปิดร้านค้าสำเร็จแล้ว” หลังจากนั้นเขาก็ถูกหักเงินออกไป 10000 หินเซียนเป็นค่าเช่าร้าน 1 ปี ก่อนที่จะตามมาด้วยดอกไม้ไฟจำนวนมาก

“บ้าเอ๊ย ยังจะมีค่าเช่าอีกนะ” ฉิงเทียนอดไม่ได้ที่จะสบถออกมาเมื่อเขาเห็นอินเตอร์เฟสแจ้งว่าเขาถูกหักค่าเช่าร้านไป “นี่ถ้าไม่ได้ 10000 หินเซียนมาในวันก่อน คงไม่มีปัญญาที่จะจ่าย 10000 หินเซียนแน่” เขาพูดขึ้นมาอย่างหมดแรง 10000 หินเซียนนั้นถือว่าเป็นเรื่องใหญ่สำหรับฉิงเทียนในตอนนี้มา ถ้าเขาไม่ได้เงินมาจากร้านของหงจวินเหล่าจู่ล่ะก็ ฉิงเทียนคงไม่มีเงินสำหรับเปิดร้านเป็นแน่แท้

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน