บทที่ 6 เปิดร้าน
วันต่อมาฉิงเทียนตื่นนอนแต่เช้าตรู่!
ฉิงเทียนนั้นคิดที่จะไปที่ห้างสรรพสินค้าเพื่อหาซื้อสินค้ามากักตุนเอาไว้ แต่มีเงินอยู่ในธนาคารเพียงแค่ 12000 หยวนเท่านั้น “นี่คือทั้งหมดที่เรามีตอนนี้ ดูเหมือนว่าคงหาซื้อได้แต่ของถูกๆเท่านั้น ดูเหมือนว่าเราคงจะต้องลองหาซื้อของในโลกสวรรค์แล้วมาขายบนโลกมนุษย์เพื่อหาเงินดูซะแล้วล่ะ”
เมื่อฉิงเทียนกำลังเตรียมพร้อมอยู่นั้น โทรศัพท์ของเขาก็ดัง “ติ๊ด” ขึ้นมา
ฉิงเทียนจึงรีบหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา เพราะนี่เป็นเสียงแจ้งเตือนว่ามีข้อความใหม่เข้ามาที่ฉิงเทียนได้ทำการตั้งเอาไว้ในถาวเป่าสวรรค์
เขาพบข้อความที่ยังไม่ได้อ่านในถาวเป่าสวรรค์ ฉิงเทียนจึงได้เปิดข้อความขึ้นมาอ่าน ก็พบว่ามีลูกค้าที่ชื่อว่าเฮยซานได้ถามเกี่ยวกับสินค้า
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: เจ้ามั่นใจนะว่าเจ้าสามารถหาซื้อของชาวมนุษย์ได้จริงๆ?
ฉิงเทียนมองไปที่โซฟาและเขียนตอบกลับไป: คุณลูกค้าครับ สินค้าส่วนใหญ่ผมสามารถหาซื้อได้ครับ!
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซานจึงยิ้มและเขียนต่อ: แล้วถ้าเป็นคนล่ะ เจ้าขายไหม?
เมื่อได้เห็นคำถามนี้ ร่างกายของเขาก็รู้กลัวขึ้นมาและคิดว่า นี่เขาเจอปีศาจกินคนในโลกเซียนเข้าแล้วเหรอ? แต่ในฐานะที่เป็นนักธุรกิจเขาจำเป็นต้องข่มความกลัวเอาไว้ในใจและตอบกลับไป “ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่สามารถขายสินค้าที่คุณว่ามาได้”
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: ฮ่าๆ ข้าล้อเล่นน่ะ! ล้อเล่นเจ้าหนู
เป็นคนขี้เบื่อที่ไหนกันเนี่ย! ฉิงเทียนลูบจมูกของเขาและพูดบ่นพึมพำ แต่ในการทำธุรกิจแล้ว ฉิงเทียนจะต้องเจอลูกค้าหลากรูปแบบอยู่แล้ว เขารู้ดีว่ามีเพียงการปรองดองเท่านั้นถึงจะทำเงินได้
เขาจึงตอบกลับไป: “คุณลูกค้าครับ ผมกลัวหมดเลยนะครับ! แล้วจริงๆแล้วคุณลูกค้าต้องการอะไรกันครับ?” พร้อมกันนั้นเขาก็ใส่สติ๊กเกอร์ทำหน้าสงสัยไปด้วย
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: ข้าคิดว่าสิ่งที่เรียกว่าโซฟาในร้านของเจ้านั้นมีการทำงานที่น่าสนใจมาก ข้าอยากจะได้สักอัน แต่ข้าไม่เห็นว่าเจ้าได้ใส่ราคาขายเอาไว้ด้วย
ฉิงเทียนจึงตบหัวของเขาและคิดว่าเมื่อวานนี้เขายุ่งมากเสียจนลืมใส่ราคาสินค้าไปเลย
ฉิงเทียนจึงรีบตอบกลับไป: คุณลูกค้าครับ ขอโทษด้วยนะครับผมลืมเรื่องราคาเสียสนิทเลย
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: แล้วมันราคาเท่าไรกันล่ะ?
ฉิงเทียนคิดว่าของสิ่งนี้น่าจะไม่เคยมีในโลกเซียนมาก่อน มันจึงน่าจะเป็นของแปลก ดังนั้นหัวใจของเขาจึงสั่นไหวและใส่ราคาลงไป: 100 หินเซียนครับ
ฉิงเทียนมองไปที่โทรศัพท์มือถืออย่างกระวนกระวาย แต่กลับไม่มีการตอบกลับมาเป็นเวลานาน เขาคิดอย่างไม่สบายใจ: หรือว่าเราจะใส่ราคาสูงไปนะ
ฉิงเทียนจึงคิดถึงเรื่องการลดราคา เพราะเขาไม่ต้องการที่จะให้ลูกค้าคนแรกของเขากลัวเรื่องราคาไปมากกว่านี้
ในขณะที่ฉิงเทียนกำลังพิมและเตรียมที่จะส่งไปนั้น
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: 100 หินเซียนก็ยังพอรับได้อยู่นะ ข้าจะซื้อเลยก็ได้ แต่วันนี้วันดับเบิ้ล11นี่นา ทำไมร้านของเจ้าถึงไม่เข้าร่วมกับเขาบ้างล่ะ?
ฉิงเทียนรู้สึกขำขึ้นมาในใจ แม้แต่เซียนก็ยังต้องการต่อราคา ในความคิดของฉิงเทียนนั้น เซียนนั้นจะต้องเป็นตัวตนที่น่าประทับใจอย่างมากแน่ๆ แต่ในวันนี้ความรู้สึกต่อเซียนของเขานั้นได้กลับตาลปัตรไปแล้ว ฉิงเทียนจึงได้รีบตอบกลับไป “มีครับคุณลูกค้า เรามีส่วนลดให้ 20% เนื่องในวันดับเบิ้ล11 ตอนนี้ราคาจึงเป็น 80 หินเซียนครับ”
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: ตกลง! แล้วเจ้าจะส่งของได้เมื่อไร
ฉิงเทียน: ได้เลยครับ ผมจะทำการจัดส่งให้ภายในวันนี้ครับ
ปีศาจเฒ่าเขาเฮยซาน: ตกลง ข้าจะซื้อ!
ฉิงเทียน: ได้เลยครับ
ฉิงเทียนจึงรีบเปิดหน้าร้านค้าของเขาขึ้นมาและเขียนลงไปในร้านของเขาว่า: มีโปรโมชั่นลดราคาเนื่องในวันดับเบิ้ล11 20% ทั้งร้าน
ฉิงเทียนจึงพูดขึ้นกับตัวเอง “จริงสิ เราควรจะไปดูหน่อยว่ามีวัตถุดิบทำยาอะไรดีขายในถาวเป่าสวรรค์บ้าง วัตถุดิบทำยาธรรมดาๆในโลกเซียนนั้นน่าจะต้องมีค่ามากในโลกของเราแน่ๆ” เมื่อคิดหาช่องทางที่จะหาเงินได้ ฉิงเทียนจึงได้พิมไปในช่องค้นหาอย่างตื่นเต้น: วัตถุดิบยา
เมื่อใส่วัตถุดิบทำยาลงไป ก็พบชื่อร้านค้าโผล่ขึ้นมา
ร้านติ๋นหงวนไต้เซียน(หยวนจื่อต้าเซียน): ผลโสม 10000000 หินเซียน
ร้านเจ้าแม่หวังหมู่เหนียงเนียง: ลูกท้อหมื่นปี 10000000 หินเซียน
……….
มองไปที่สิ่งของเหล่านี้ในร้านค้า ฉิงเทียนมองดูที่ราคาขายเหล่านี้อย่างไร้เรี่ยวแรง แล้วฉิงเทียนก็พบสองร้านที่ราคาน่าจะเหมาะสมกับเขา

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย