ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 62

บทที่ 62 การฝึกวิชาของซูเสวี่ย

รถลอยขึ้นไปในอากาศ และหลิ่วไห่ที่อยู่ในรถก็ได้กลิ้งไปมาในรถ

“ปัง…..ปัง” เกิดเสียงดังขึ้นมาจากรถเปอร์เช่ที่กระแทกเข้ากับพื้นนอกทางโค้งหลังจากที่ตกลงมา!

แล้วจากนั้นตำรวจจราจรที่จอดอยู่ไหล่ทางก็ได้เข้ามาดูเหตุการณ์เข้า! “เร็วเข้า เสี่ยวหวัง!”

“เคลียร์เส้นทาง เคลียร์เส้นทาง เสี่ยวหวังโทรแจ้ง *120” (*เบอร์ฉุกเฉินเรียกรถพยาบาลในจีน)

“รับทราบครับหัวหน้าจาง!” พูดจบเขาก็รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทร 120 แล้วรีบตามหัวหน้าจากไปดูอุบัติเหตุรถยนต์ของหลิวไห่

แน่นอนว่า ฉิงเทียนนั้นไม่ได้ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นนี้เลย ตัวเขานั้นกำลังรอซูเสวี่ยมาที่บ้านของเขาอย่างตื่นเต้น

“คนที่ฉันรัก….” ฉิงเทียนกำลังร้องเพลง

“ติ๊งต่อง” เสียงดังขึ้นมา ฉิงเทียนจึงได้เปิดประตูออกมา เธอก็พบซูเสวี่ยที่กำลังหน้าแดง!

“ฉิงเทียน ฝึกวิชาๆ!” ซูเสวี่ยพูดกับฉิงเทียนอย่างตื่นเต้น

มองไปที่สีหน้าของซูเสวี่ยแล้ว ฉิงเทียนก็ได้หัวเราะออกมา “ภรรยาจ๋า ทำไมคุณถึงได้รีบร้อนนักล่ะ?” ฉิงเทียนโอบกอดที่เอวของซูเสวี่ย “พวกเราควรจะทำอะไรกันก่อนไม่ใช่เหรอ?” พูดจบมือของเขาก็ลูบไล้ไปที่ตัวของซูเสวี่ยอย่างควบคุมไม่ได้

ซูเสวี่ย ที่ถูกลูบไล้โดยฉิงเทียนนั้น ใบหน้าของเธอก็แดงขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงได้จับมือที่ซุกซนของฉิงเทียนเอาไว้แล้วพูดขึ้น “เอาไว้ทีหลังไม่ได้เหรอคุณสามี? สอนวิชาฉันก่อนสิ!” เมื่อได้ยินคำว่าสามี ทำให้ร่างกายของฉิงเทียนนั้นแทบจะละลายทันที จากนั้นซูเสวี่ยก็ได้หันกลับมา ใบหน้าที่น่าหลงใหลของเธอมองมาที่ฉิงเทียน และจับมือทั้งสองข้างเอาไว้และเขย่าแขนของเขาไปมา “นี่คุณสามี สอนวิชาให้ฉันนะ!”

ฉิงเทียนรู้สึกอึ้งกับท่าทีที่ซุกซนเหมือนเด็กของซูเสวี่ย เลือดของเขาก็สูบฉีดมากขึ้นไปอีก เขาจึงได้เข้าโอบกอดซูเสวี่ยแล้วพูดขึ้น “เสวี่ยเอ๋อ เอาไว้เสร็จเรื่องนี้ก่อน เรื่องอื่นค่อยว่ากันทีหลังนะ!”

………………..

แล้วเสื้อผ้าก็กระจัดกระจายเต็มพื้น แล้วไม่กี่ชั่วโมงถัดมา

บนเตียง ฉิงเทียนนั้นกำลังกอดอยู่กับซูเสวี่ยด้วยรอยยิ้ม “เสวี่ยเอ๋อ คุณช่างสวยจริงๆ”

ซูเสวี่ยที่ถูกชมโดยฉิงเทียนว่าสวยนั้นก็ทำให้หัวใจของเธอพองโตขึ้นและพูดกลับมา “คุณสามี พ่อของฉันบอกว่าต่อไปให้ฉันอยู่ช่วยงานที่บ้าน บางทีฉันอาจจะมาหาคุณทุกวันไม่ได้แล้วนะ!”

“ไม่เป็นไรภรรยาจ๋า เดี๋ยวผมไปหาคุณที่ร้านเอง!” ฉิงเทียนพูดปลอบเธอ

ยิ่งไปกว่านั้น แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นคุณคงได้กลายเป็นหมูแน่ หากแค่กินกับนอนทุกวัน” เขาพูดแล้วจับที่แก้มของซูเสวี่ย

ซูเสวี่ยจึงได้หันหน้าหนีเขา “คุณว่าใครเป็นหมู? แล้วคุณน่ะรีบๆสอนวิชาฉันได้แล้ว ฉันยอมให้คุณทำเรื่องไม่ดีแล้วนะ!”

“ได้จ้ะ ได้จ้ะ คุณภรรยาจ๋าผมจะรีบสอนให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ” หลังจากที่พูดจบ ท่ามกลางสายตาที่ตกใจของซูเสวี่ย ฉิงเทียนก็ได้หลับตาของเขาและมือของเขาก็ได้ยื่นมาที่หัวของซูเสวี่ย

ทันใดนั้นซูเสวี่ยก็รู้สึกเหมือนหัวของเธอลอยขึ้นมาและคิ้วของเธอก็ขมวด ฉิงเทียนก็ได้รีบดึงมือของตัวเองกลับมาและมองดูซูเสวี่ยอย่างเงียบๆ

1 ชั่วโมงผ่านไป ซูเสวี่ยก็ค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วพูดอย่างดีใจ “คุณสามี นี่เรื่องจริงงั้นเหรอคะ?”

“จริงแท้แน่นอนจ๊ะ คุณภรรยา!” ฉิงเทียนตอบกลับไปทันที “หากว่าคุณสามารถฝึกวิชาจนไปถึงขั้นสูงๆได้แล้ว คุณจะสามารถบินไปยังโลกเซียนได้เลย!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน