ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 78

บทที่ 78 สืบราชการลับ

“ถ้าไม่ใช่เพราะศาสตราจารย์หวัง วันนี้ผมคงไม่ได้เข้ามาที่มหาลัยแน่ๆ” ฉิงเทียนพูดพร้อมกับยิ้ม

“ไม่เป็นไรหรอกเสี่ยวฉิง ในตอนนั้นฉันคาดหวังกับนายไว้มาก แต่ช่างน่าเสียดายที่สุดท้ายนายไม่สามารถเรียนต่อได้ ไม่อย่างนั้นฉันคงให้นายมาเป็นมาเรียนกับฉันต่อในระดับปริญญาโทแล้ว” ศาสตราจารย์หวังพูดด้วยรอยยิ้ม

“พอมาลองคิดดูตอนนี้แล้ว การที่ผมไม่เรียนต่อนั้นคงเป็นความผิดพลาดจริงๆ ผมทรยศต่อความใจดีของศาสตราจารย์หวังไปแล้ว” ฉิงเทียนกล่าว

จริงๆแล้ว ศาสตราจารย์หวังเองก็เสียดายกับฉิงเทียนจริงๆ ในตอนนั้นไม่เพียงแต่ฉิงเทียนจะตัดสินใจไม่เรียนต่อเท่านั้น แต่ยังมีคนที่ทำอะไรอยู่เบื้องหลังอยู่ด้วย ซึ่งเรื่องนี้เป็นที่รู้กันในภายหลัง หลังจากที่ผ่านมานานแล้ว

“แก๊งๆๆ” เสียงเตือนดังขึ้น

ศาสตราจารย์หวังจึงมองดูที่นาฬิกาของเขาแล้วพูด “เสี่ยวฉิง ฉันมีคาบต้องเข้าสอน นายก็เดินเที่ยวไปคนเดียวก่อนนะ”

“ได้ครับ ศาสตราจารย์หวังยังยุ่งอยู่เหมือนเดิมเลยนะครับ” ฉิงเทียนพูดกับศาสตราจารย์หวัง ก่อนที่แยกกันเดินในวิทยาเขตของมหาวิทยาลัยจิงตู มองดูทิวทัศน์ที่คุ้นเคยถึงแม้ว่าจะไม่ได้มาตั้ง 6 ปีแล้ว แต่บรรยากาศรอบๆเขาก็ยังคุ้นเคยกับมันอยู่ดี แต่ฉิงเทียนนั้นต้องการที่จะมาสืบเรื่องของเสี่ยวหยูด้วยตัว ดังนั้นเขาจึงได้มุ่งหน้าไปยังอาคารหอพักที่ฉิงหยูอยู่

ในตอนที่เขามาส่งฉิงหยูที่มหาวิทยาลัยจิงตูเป็นครั้งแรกนั้น ฉิงเทียนก็ได้มาที่หอพักของฉิงหยู โดยอาศัยความทรงจำของเขาฉิงเทียนก็ได้เดินไปหอพักของฉิงหยู

ณ หอพักของฉิงหยู

มันเป็นอาคารขนาด 6 ชั้น ซึ่งที่นั่นมีโต๊ะที่อยู่หน้าประตูตัวหนึ่งซึ่งมีตำรวจ 3 คนและอาจารย์ท่านหนึ่งกำลังนั่งอยู่ที่นั่นเพื่อตรวจสอบการเข้าออกของนักเรียน

เขาพบว่าทุกคนที่จะเข้าไปที่หอพักนั้นจะต้องหยิบบัตรนักศึกษาและบัตรประชาชนออกมาให้ดูด้วย

“ดูเหมือนว่าทางมหาลัยจิงตูและสถานีตำรวจจิงตูจะไม่ต้องการให้สถานการณ์แย่ไปกว่านี้ ตอนนี้ทั้งคู่เข้ามาจัดการควบคุมหอพักเลยทีเดียว แล้วเราจะเข้าไปยังไงดีล่ะ?” ฉิงเทียนที่ซ่อนตัวอยู่ไกลๆคิดหาทาง

“จริงด้วย เราแปลงร่างได้นี่นา!” ฉิงเทียนพูดขึ้นมาพร้อมกับตบหัวของเขา เนื่องจากเขาไม่ได้ใช้วิชาแปลงร่าง 36 ขุนพลสวรรค์มานานจนเขาลืมไปแล้วว่าเขามีวิชาที่สุดยอดเช่นนั้นอยู่ด้วย

มองไปที่ผู้คนที่กำลังเดินผ่านไปผ่านมา ฉิงเทียนจึงมองหาสถานที่ที่ไม่มีคนอยู่แล้วท่องคาถา

แล้วฉิงเทียนก็ได้กลายร่างเป็นยุงโลหิต แล้วบิน “หวี่ๆ” เข้าไปในหอพัก

“ทุกคนครับช่วยเอาบัตรประจำตัวประชาชนและบัตรประจำตัวนักศึกษาออกมาด้วยนะครับ ช่วยให้ความร่วมมือกับการสืบสวนของทางตำรวจด้วย ไม่อย่างนั้นอาจารย์จะไม่อนุญาตให้เข้าไปในหอพักนะ” อาจารย์ชายที่สวมแว่นอยู่ตะโกนขึ้นมา

“หืม ทำไมจู่ๆถึงได้มีการเรียกดูบัตรประชาชนและบัตรนักศึกษาออกมาดูด้วยนะ เมื่อวานฉันออกไปข้างนอกมาไม่ได้กลับมาที่หอเลย” เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดี

“ไม่รู้รึยังไง? ฉันได้ยินมาว่าที่หอพักเรามีคนตายเมื่อวานนี้”

“ตายงั้นเหรอ ใครตายล่ะ?” นักศึกษาหนุ่มคนนั้นมีสีหน้าประหลาดใจและถามอย่างสงสัย “แล้วตายได้ยังไง? ทำไม?”

“ได้ยินมาว่าเป็นคนในห้องเดียวกันกับฉิงหยูและเห็นว่าเป็นฆาตกรรมด้วยนะ”

“ฉิงหยูที่เป็นนักเรียนดีเด่นในแผนกเคมีทุกปีนั่นน่ะเหรอ?”

“ได้ยินมาว่าเพื่อนร่วมห้องของพวกเขาถูกตำรวจพาตัวไปแล้ว!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน