ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 89

บทที่ 89 ยันต์ล่องหน

“ดี งั้นพี่จะไปจัดการเรื่องของหลักฐานเอง” ฉิงเทียนพูดอย่างมั่นใจ

“ตกลงค่ะ!” หยูชูซินผงกหัว “นี่คือที่อยู่บ้านของเฉียนจุนค่ะ ฉันหวังว่ามันจะมีประโยชน์กับคุณนะคะ”

เธอหยิบเอากระดาษออกมาจากกระเป๋าแล้วเขียนลงไปในมือของฉิงเทียน ฉิงเทียนก็ได้รับกระดาษนั้นมาแล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อของเขา

ด้วยที่อยู่นี้ ทำให้ฉิงเทียนไม่ต้องกังวลเรื่องที่จะตามหาหลักฐานความผิดของเฉียนจุน และยังไงเสียคนธรรมดาก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้อยู่แล้ว ฉิงเทียนคิดอย่างมั่นใจ

หลังจากที่คุยกันเรื่องของฉิงหยู ฉิงเทียนก็ได้รู้จักกับเธอบ้างแล้วและพูดขึ้น “ต่อไปพี่จะเรียกเธอว่าน้องสะใภ้ละกัน!”

“เอ่อ….” เมื่อได้ยินฉิงเทียนเรียกเธอว่าน้องสะใภ้ หยูชูซินก็ได้หน้าแดงขึ้นมา และเสียงที่ลากยาวของเธอก็เหมือนกับเสียงยุงยังไงอย่างงั้น

มองไปที่รูปร่างของหยูชูซินแล้ว ฉิงเทียนก็รู้สึกมีความสุขกับฉิงหยูขึ้นมาจากหัวใจ การที่มีหญิงสาวที่ทั้งสวยและจิตใจดีเช่นนี้มาชอบน้องชายของเขา ถึงเขาจะไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาจากเสี่ยวหยูก็เถอะ แต่ด้วยคุณลักษณะของหยูชูซินแล้วมันช่างอะไรที่ดีมากสำหรับเด็กหนุ่ม ไม่มีทางที่เสี่ยวหยูจะไม่หลงรัก”

ดังนั้นฉิงเทียนจึงได้ถามเธอ “ทำไมพี่ถึงไม่เคยได้ยินจากเสี่ยวหยูเลยว่าเขากำลังคบกับเธออยู่”

หยิบแก้วกาแฟจากบนโต๊ะขึ้นมาดื่ม หยูชูซินไม่ได้ตอบคำถามของฉิงเทียนทันทีและตอบกลับมา “จริงๆแล้ว ที่เฉียนจุนอยากฆ่าฉิงหยูนั้นเป็นเพราะฉันค่ะ”

“อ้อ!” ฉิงเทียนมองไปที่เธออย่างสงสัยเมื่อเธอพูดเช่นนี้ขึ้นมา จริงๆแล้วฉิงเทียนเองก็สงสัยในเรื่องนี้อย่างมาก เพราะตอนที่เขาถามเสี่ยวหยูว่ามีเรื่องบาดหมางอะไรกับเฉียนจุนไหม เสี่ยวหยูก็ตอบว่าไม่

“เป็นเพราะว่าเฉียนจุนนั้นเขาตามจีบฉันอยู่ค่ะ แต่ว่าฉันไม่ตกลงคบกับเขา และต่อมาฉันก็ได้ชอบรุ่นพี่หยูค่ะ” หยูชูซินอธิบาย

“ต่อมาไม่นานรุ่นพี่หยูก็ถูกจับ หลังจากที่ฉันได้ลองตรวจสอบดูก็พบว่าเป็นฝีมือของเฉียนจุนค่ะ” เมื่อพูดเช่นนี้ตาของหยูชูซินก็ได้ปรากฏแววตาที่น่ากลัวออกมา “ถ้าฉันสามารถหาหลักฐานมาได้ฉันจะทำให้เฉียนจุนต้องทรมานแน่นอนค่ะ”

มองดูที่ความแค้นของหยูชูซินแล้ว เขาสามารถเห็นได้เลยว่าความรักของหยูชูซินที่มีต่อฉิงหยูนั้นจริงจังมาก ซึ่งทำให้ฉิงเทียนนั้นพอใจมาก

“ไม่ต้องกังวลไปนะ ใครที่กล้ามาคิดร้ายน้องชายของพี่ พี่จะไม่ยอมให้พวกมันอยู่อย่างมีความสุขแน่!” ฉิงเทียนพูดอย่างมั่นใจ

“นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของพี่เอง เธอสามารถโทรมาหาพี่ได้ตามต้องการเลยนะ” ฉิงเทียนได้ให้เบอร์โทรศัพท์กับหยูชูซินเอาไว้

……..

มองไปที่ฉิงเทียนที่เดินออกไปจากร้าน หยูชูซินก็ได้ดื่มกาแฟจนหมดแก้วก่อนที่จะออกจากร้านตามไป

ฉิงเทียนนั้นได้มุ่งหน้ามายังบ้านของเฉียนจุนตามที่อยู่ที่หยูชูซินได้ให้มา

เป็นหมู่บ้านขนาดใหญ่ที่มีรปภ.สามคนยืนอยู่ที่บริเวณทางเข้า และรปภ.ทั้งสามคนนี้ก็ดูไม่เหมือนรปภ.ธรรมดาๆเสียด้วย ฉิงเทียนสามารถรู้สึกได้เลยว่าล้วนแล้วแต่เป็นผู้ฝึกวิชา และตามถนนก็ยังมีกล้องติดอีกด้วย มีรถมากมายที่ยังไม่สามารถเข้ามาได้เพราะจะต้องผ่านการตรวจเช็กจากรปภ.เสียก่อนถึงจะเข้าได้

“เข้มงวดมาก สมแล้วที่เป็นที่ที่คนมีเงินอาศัยอยู่กัน” ฉิงเทียนพูดดูถูกในใจ “แต่ของแค่นี้หยุดเราไม่ได้หรอก”

หลังจากที่พูดจบฉิงเทียนก็มองหาที่ที่ไม่มีคน แล้วเมื่อมองดูรอบๆแล้วว่าไม่มีกล้องเขาก็ในท่องคาถาอย่างเงียบๆ

“หวี่….” ฉิงเทียนกลายร่างเป็นยุงโลหิตแล้วบินมุ่งหน้าไปที่ประตู

รปภ.ทั้งสามคนที่คอยเฝ้าหน้าประตูนั้นได้เดินตรวจตราพื้นที่รอบๆ โดยไม่มีแอบอู้เลยแม้แต่น้อย

สำหรับพวกเขาแล้ว ชีวิตของพวกเขาขึ้นอยู่กับคนรวยพวกนี้ โดยทั่วไปรปภ.จะได้เงินเดือนแค่ 3-4 พันหยวนต่อเดือน แต่พวกเขานั้นได้รับถึง 20000 หยวนต่อเดือนและมีโบนัสสิ้นปีอีกด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้าที่จะอู้และสูญเสียงานที่นี่ไป

แต่ก็น่าเศร้าที่พวกเขาต้องมาเจอกับฉิงเทียน ผู้ซึ่งไม่สามารถจับได้ด้วยคนธรรมดา

จากที่อยู่ที่หยูชูซินให้มานั้น ฉิงเทียนได้ตามหาคฤหาสน์ที่ว่า

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน