ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 90

บทที่ 90 เข้าบ้านตระกูลเฉียน

“โฮ่งๆ” เสียงเห่าดังขึ้นมา

“ทำไมถึงมีเสียงหมาดังขึ้นมาได้นะ?” ฉิงเทียนหันหัวไปก็พบว่ามีทั้งรปภ.และสุนัขกำลังเดินมาตามหาตัวเขา

“ซื้อเลยละกัน!” ฉิงเทียนจึงได้กัดฟันกดซื้อ หลังจากที่สั่งซื้อเสร็จเรียบร้อบ ก็มียันต์ใบหนึ่งปรากฏขึ้นมาในมือของฉิงเทียน ยันต์อันนี้ไม่ได้มีสีเหลืองเหมือนที่เขาเห็นในทีวี

มันเป็นกระดาษสีขาวขนาดเท้าฝ่ามือ รู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่แผ่ออกมาจากกระดาษ และบนกระดาษก็มีรูปมังกรและหงส์ไฟกำลังเริงระบำอยู่ และมีตัวหนังสือที่อ่านแล้วไม่เข้าใจเขียนอยู่ด้วย

แล้วฉิงเทียนก็รู้สึกได้ถึงความรู้สึกที่สบายจากในมือของเขา

ทำไมจู่ๆยันต์ล่องหนนี้ถึงได้มีพลังมากกว่าพลังวิญญาณเพิ่มขึ้นมา?

แล้วฉิงเทียนก็รู้สึกได้ทันที ทันทีที่พลังของยันต์ล่องหนได้ไหลผ่านเข้ามาในมือของเขาแล้ว ในหัวของฉิงเทียนก็ได้แสดงให้เห็นถึงวิธีการใช้งานยันต์ล่องหนอันนี้

ฉิงเทียนจึงได้ท่องคาถาเงียบๆในใจ แล้วฉีกยันต์ล่องหนออกด้วยนิ้วทั้งสองข้างเพื่อดึงเอาพลังลึกลับจากในอากาศเข้ามา

แล้วเขาก็เห็นม่านแสงสีขาวห้อมล้อมตัวของฉิงเทียนเอาไว้ แล้วในเวลานี้เองที่รปภ.และสุนัขก็ได้เดินมาถึงตรงที่ฉิงเทียนอยู่พอดี

“ไม่มีแสงตรงนี้แล้ว แสงเมื่อกี้มันหายไปได้ยังไงนะ?” รปภ.พูดบ่นพึมพำกับตัวเอง “หรือว่าเราจะตาฝาดไปนะ?”

ส่วนสุนัขตัวใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆเขายังคงดมกลิ่นฟุดฟิดอยู่ที่พื้นแต่ก็ไม่พบอะไร เขาจึงได้เงยหน้าขึ้นมา

“ไปกันเถอะเสี่ยวเฮย ไม่มีใครอยู่ที่นี่หรอก” แล้วรปภ.ก็เดินจูงสุนัขตัวใหญ่สีดำไปยังคฤหาสน์หลังถัดไปต่อ

มองไปที่รปภ.ที่เดินไกลจากเขาไปมากขึ้นเรื่อยๆ ฉิงเทียนก็อดไม่ได้ที่จะลูบอกตัวเอง

“ฟู่ หัวใจแทบวายแน่ะ!” ฉิงเทียนพูดขึ้นมาด้วยความกลัว เมื่อสักครู่นี้ถึงแม้ว่าเขาจะเชื่อในคุณภาพของยันต์ล่องหนในถาวเป่าสวรรค์ก็ตามที แต่การที่มีสายตาคนมายืนเบิกตากว้างตรงหน้าเขาเช่นนี้ มันทำให้ฉิงเทียนรู้สึกตกใจอยู่ดี

“ว้าว ถึงจะราคาแพงไปสักหน่อย แต่ประสิทธิภาพของมันก็สุดยอดจริงๆ!” ฉิงเทียนพูดขึ้นมา

“เอาล่ะ เริ่มออกตามหาบ้านของเฉียนจุนต่อดีกว่า” ฉิงเทียนเก็บเอาโทรศัพท์ของเขาใส่ในกระเป๋า แล้วออกเดินตามหาคฤหาสน์ต่อ

เขาเดินต่อไปโดยไม่จำเป็นต้องหลีกเลี่ยงรปภ.อีก หลังจากนั้นสักพักฉิงเทียนก็พบคฤหาสน์ของเฉียนจุน

ที่ตรงหน้าคฤหาสน์นั้น ฉิงเทียนยืนอยู่ที่หน้าประตู ถึงแม้ว่าตอนนี้จะเป็นเวลาดึกแล้ว แต่คฤหาสน์นี้ก็ยังเปิดไฟสว่างอยู่ดี

“ตระกูลเฉียน พวกแกลงมือกับน้องของฉันก่อนเองนะ” แล้วฉิงเทียนก็กลายร่างเป็นยุงโลหิตแล้วบินเข้าไปในหน้าต่าง

แล้วก็กลับคืนร่างเป็นร่างเดิม ฉิงเทียนมองดูการตกแต่งในคฤหาสน์แห่งนี้แล้ว “ตระกูลเฉียนนี่มันร่ำรวยกันจริงๆแฮะ” ฉิงเทียนอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา

มีรูปภาพรูปหนึ่งติดอยู่ที่กำแพงในห้องโถง ในรูปภาพนั้นมีรูปของคนสามคนอยู่ ซึ่งคนที่ดูอายุน้อยที่สุดนั้นฉิงเทียนรู้ได้ทันทีเลยว่าคือเฉียนจุน ส่วนชายและหญิงวัยกลางคนที่อยู่ใกล้ๆก็คิดว่าน่าจะเป็นพ่อกับแม่ของเขา

ขณะที่ฉิงเทียนถอนหายใจให้กับการตกแต่งในคฤหาสน์เฉียนนั้น เขาก็พบหญิงสาวที่อยู่ในรูปเดินมาที่ห้องโถงพร้อมด้วยแก้วในมือและสวมชุดนอน แล้วก็พูดขึ้นมาด้วยเสียงที่ไม่เบา “ตาเฒ่าเฉียนช่างไม่รู้อะไรเสียเลย ที่ไล่ฉันออกมาจากห้องแบบนี้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สายตาของฉิงเทียนก็เป็นประกายขึ้นมา และมุ่งไปตามทางที่เธอเดินออกมาเมื่อสักครู่

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน