ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 95

บทที่ 95 นั่งคุย

ทันทีที่ฉิงเทียนพูดขึ้นมา พ่อกับแม่ของโจ้วป๋อรวมถึงฉิงหยูก็ได้หันมามองฉิงเทียนด้วยสายตาแปลกๆ

มองดูที่สีหน้าของผู้คน ฉิงเทียนจึงรู้สึกตัวว่าเป็นความผิดของเขาเองที่ไปพูดขัดแบบนี้ขึ้นมา จึงได้รีบพูดอธิบาย “คุณลุงคุณป้าครับ ผมเป็นหมอครับ ผมสามารถตรวจอาการให้พวกคุณทั้งสองคนได้นะครับ”

หลังจากที่ได้ยินที่ฉิงเทียนอธิบาย พ่อของโจ้วป๋อก็พูดขึ้น “ขอบใจนะสำหรับความหวังดี แต่ฉันยังไม่มีอารมณ์ที่จะรักษาตอนนี้”

เมื่อได้ยินที่พ่อของโจ้วป๋อปฏิเสธ ฉิงเทียนจึงได้รู้ว่าพวกเขาคงไม่เชื่อที่เขาพูด เขาจึงได้ปฏิเสธ

แต่ก่อนที่จะจากไป ฉิงเทียนได้แอบเทน้ำวิญญาณใส่ลงในขวดน้ำของเขา ฉิงเทียนเชื่อว่าด้วยน้ำวิญญาณในขวดนั้น จะสามารถช่วยกำจัดของเสียและโรคร้ายต่างๆออกจากร่างกายของพวกเขาได้

และหลังจากที่ฉิงเทียนและฉิงหยูได้เดินออกมาจากสถานีตำรวจ ก็พบหยูชูซินที่ยืนรออยู่เงียบๆที่ด้านนอกเพื่อรอฉิงหยู

เมื่อเห็นฉิงหยูเดินออกมา เธอก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา

ฉิงหยูเองก็เห็นเธอเช่นกัน เขารีบวิ่งไปหาและกอดหยูชูซิน

“ซินเอ๋อ ผมพ้นผิดแล้วนะ!” ฉิงหยูพูดอย่างตื่นเต้น

“พ้นผิดก็ดีแล้วค่ะ พ้นผิดก็ดีแล้วรุ่นพี่หยู” หยูชูซินพูดขณะที่อยู่ในอ้อมกอดของฉิงหยู

มองดูทั้งสองคนที่อยู่ในโลกของตัวเอง ฉิงเทียนก็หัวเราะเบาๆแล้วส่ายหัว และยืนมองดูทั้งสองคน

หลังจากนั้นสักพัก ทั้งสองคนก็นึกขึ้นได้ว่าฉิงเทียนก็อยู่ใกล้ๆพวกเขาด้วย

“รุ่นพี่หยูคะ ปล่อยฉันก่อนเถอะ พี่ชายของรุ่นพี่ก็อยู่ด้วยนะคะ” มองไปที่ฉิงเทียนที่กำลังมองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้ม หยูชูซินก็หน้าแดงขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นฉิงหยูและหยูชูซินที่ยิ้มหน้าบานด้วยกันเช่นนี้ ฉิงเทียนก็รู้สึกยินดีกับฉิงหยู

“พี่ครับ เธอคนนี้คือแฟนของผมครับ” ฉิงหยูจูงมือของหยูชูซินแล้วเดินมาหาฉิงเทียนด้วยรอยยิ้ม “ซินเอ๋อ คนคนนี้คือพี่ชายของผมครับ”

“พวกเราเคยเจอกันแล้ว” ฉิงเทียนยิ้มตอบ “พี่รู้สึกยินดีมากที่ได้สาวสวยเช่นนี้มาเป็นน้องสะใภ้”

…………….

ในขณะที่ทั้งสามคนเดินไปและคุยไปอยู่นั้นเอง อธิการบดีเจียงของมหาวิทยาลัยจิงตูในประเทศจีนก็ได้ถูกจับ รวมถึงเฉียนเห่าเองก็ถูกจับตัวไปโดยสำนักงานตำรวจแห่งชาติด้วย ประเทศจีนเองยังได้ทำการเรียกทูตจากประเทศญี่ปุ่นในจีนมาเป็นการด่วนเพื่อทักท้วงอย่างจริงจังด้วย แน่นอนว่าคนธรรมดานั้นไม่ทราบเรื่องทั้งหมดนี้

ณ สถานทูตของประเทศญี่ปุ่น

“บากะ บากะ…” ชาวญี่ปุ่นในชุดสูทและรองเท้าหนังพูดสบถออกมา

ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้เขาก็ได้พูดขึ้น “อาเบะซัง เกิดอะไรขึ้นทำไมคุณถึงได้หัวเสียขนาดนั้น?” ถ้าฉิงเทียนอยู่ที่นี่ด้วย เขาจะต้องรู้จักชายหนุ่มคนนี้แน่ เพราะเขาคือมุราคามิผู้ที่อยากจะซื้อไร่ผลไม้ของเขาและยังถูกเขาทำร้ายอีกด้วย

“มุราคามิซัง เอกามิซังถูกเผยตัวโดยคนจีนไปแล้ว” อาเบะ ซาบุโร่พูดอย่างโมโห

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ มุราคามิที่นั่งอยู่ก็ตกใจขึ้นมา สีหน้าที่ดูเหยาะแหยะของเขาเมื่อครู่ได้เปลี่ยนไปเป็นตกใจในทันทีแล้วถามกลับ “เอกามิซังถูกเผยตัวอย่างนั้นเหรอ? เขาจะถูกเผยตัวได้อย่างไร? เขาแฝงตัวอยู่ในจีนมาได้นานกว่า 20 ปีเลยนะ”

“ผมก็ไม่ทราบเหมือนกัน ตอนนี้ที่ผมทราบคือเขาถูกจับไปแล้ว” อาเบะพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ตอนนี้ผมต้องไปรายงานให้เบื้องบนทราบก่อน ตอนนี้ผมคงยังช่วยอะไรคุณไม่ได้ขอโทษด้วย”

จากนั้นเขาก็ก้มหัวให้

“ไม่เป็นไร เอาเป็นผมจะไม่รบกวนคุณละกันอาเบะซัง” ว่าแล้วมุราคามิก็กล่าวบอกลาเขา

หลังจากที่ออกมาจากสถานทูต มุราคามิก็คิ้วขมวดขึ้นมาแล้วพูดขึ้น “ฉิงเทียน แกนี่มันช่างโชคดีจริงๆ แต่ต่อให้ไม่มีอาเบะซังช่วย ฉันก็จะไม่ปล่อยให้แกได้ตายสบายแน่นอน” หลังจากที่พูดจบ เขาก็ได้เผยยิ้มที่ชั่วร้ายออกมา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน