ร้านค้าจากแดนสวรรค์ (仙界淘宝) ข้ามได้รีรันเฉยๆของเก่าหาย นิยาย บท 96

บทที่ 96 สัมภาษณ์

ถึงแม้ว่าฉิงเทียนจะได้พูดสบถออกไป แต่ร่างกายของเขาก็ยังซื่อตรงและมุ่งหน้าไปที่คลินิกต่อ

“เฮ้ น้องชายคนนี้ต่อแถวด้วย” เมื่อเห็นฉิงเทียนเดินมา คุณป้าวัยกลางคนที่เดินขยับชิดด้านในมากขึ้นเรื่องเพราะคิดว่าฉิงเทียนนั้นจะมาลัดคิว

“ใช่แล้วพ่อหนุ่ม แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ป่วยเป็นอะไรนี่นา แล้วจะมาหาหมอเทวดาทำไมรึ?” คุณป้าอีกคนก็พูดขึ้นมา

“เรื่องนั้นมันไม่สำคัญหรอกนะ หนุ่มน้อยหน้าใสอย่างเขาเนี่ยอาจจะอยากให้คุณหมอเทวดามาช่วยรักษาแบบที่พวกเราคิดไม่ถึงก็ได้”

“ฮ่าๆ….”

แล้วก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา

ฉิงเทียนนั้นเกือบที่จะหน้ามืด และคิดว่านี่มันอะไรกันเนี่ย แล้วเขาก็มองดูคนที่กำลังมองมาทางนี้อย่างเงียบๆ

แต่ทว่า ฉิงเทียนก็ได้พยายามเดินฝ่าฝูงชนเข้าไป ทุกคนที่ยืนอยู่ในแถวนั้นต่างก็มองมาที่ฉิงเทียนทีละคน เพราะกลัวว่าเขานั้นจะมาลัดคิว

แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องเล็กๆสำหรับเขา ฉิงเทียนเดินฝ่าฝูงชนมาเรื่อยๆจนถึงหน้าร้านขายยาจีนก็พบชายคนหนึ่งเดินมาหาเขา

เมื่อเห็นฉิงเทียน เขาก็พูดขึ้นมาทันที “คุณคือคุณฉิงใช่ไหมครับ?”

“ผมคือฉิงเทียนครับ”

“อาจารย์หลี่ครับ ท่านหมอเทวดาฉิงมาแล้วครับ” ชายคนนั้นตะโกนขึ้นมา

อาจารย์หลี่ที่กำลังวุ่นๆอยู่นั้น ก็ได้รีบวิ่งมาทันทีหลังจากที่ได้ยินเสียง

“หมอเทวดาฉิง ผมกำลังรออยู่เลยครับ รีบมาช่วยรักษาคนไข้อย่างด่วนเลยครับ”

แต่ก่อนที่ฉิงเทียนจะทันได้ตอบอะไร เขาก็ลากฉิงเทียนเข้ามาในห้อง

“คุณป้าครับ ไม่ทราบว่าเจ็บปวดตรงไหนเหรอครับ?” ฉิงเทียนถาม

เขามองดูคุณป้าวัย 50-60 ปีกำลังนั่งอยู่ที่ที่นั่งของเธอ หลังจากที่ฉิงเทียนพูดจบ เธอก็ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาแต่เธอกลับมองมาที่ฉิงเทียนอย่างถี่ถ้วนแทน

ฉิงเทียนรู้สึกแปลกๆอยู่สักพัก แต่เขาก็ยังถามผู้ป่วยต่อ “คุณป้าครับ รู้สึกไม่สบายตรงไหนเหรอครับ?”

หลังจากที่ถามรอบนี้ ผู้หญิงวัยกลางคนก็ได้ตอบคำถามเขากลับมา

“อ๋อ ป้าไม่ได้เป็นอะไรหรอกจ้ะ ป้ามาที่นี่เพราะอยากที่จะจับคู่ให้ลูกสาวของป้าเท่านั้นแหละจ๊ะ”

จากนั้นเธอก็หยิบรูปของหญิงสาวขึ้นมาจากในกระเป๋าและพูดแนะนำเธอไม่หยุด “ลูกสาวของป้านะจบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังเลยนะ…..”

สายตาของฉิงเทียนก็ดำมืดทันที นี่มันอะไรกันเนี่ย ทำไมถึงได้กลายเป็นการจับคู่ไปได้

และนี่ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวด้วย แต่ทว่าหลังจากที่ผ่านไปสองชั่วโมง ในที่สุดฉิงเทียนก็ได้รักษาครบโควตาในวันนี้แล้ว

ซึ่งพบว่ามีคนไข้จริงๆแค่ไม่กี่คน และส่วนใหญ่ก็มีอาการป่วยแค่เล็กๆน้อยๆ ซึ่งต่อให้เป็นหมอทั่วๆไปก็สามารถรักษาได้

ส่วนใหญ่ที่มาถ้าไม่ใช่จับคู่ ก็เป็นมาขอลายเซ็น ไม่ก็แสวงหากำไร….ซึ่งเหล่านี้ทำให้ฉิงเทียนนั้นรู้สึกอึดอัดใจมาก

บอกว่ามาขอให้หมอเทวดาช่วย แต่เหตุผลที่มานั้นกลับไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับหมอเทวดาเลยสักอย่าง

เขาทุบไหล่ที่เมื่อยของเขา แล้วฉิงเทียนก็พูดในใจ “ดูเหมือนนี่จะไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาที่ดีเท่าไร เราคงจะต้องหาวิธีแก้ปัญหานี้อย่างจริงจังโดยด่วน”

อาจารย์หลี่ที่อยู่ใกล้ๆเขาเมื่อเห็นท่าทีของฉิงเทียนแล้ว เขาก็รีบส่งแก้วน้ำชาให้เขาทันทีและพูดเอาใจ “เหนื่อยหน่อยนะครับหมอเทวดาฉิง!”

“ไม่เป็นไรครับ คุณหมอหลี่เองก็เหนื่อยเช่นกันครับ” ฉิงเทียนพูดอย่าง “แล้วคุณหมอหลี่จะเรียกผมแค่ว่าฉิงเทียนก็ได้ หมอเทวดาอะไรนั่นน่ะเรื่องไม่จริงหรอกครับ”

“คุณพูดอย่างนั้นได้อย่างไรล่ะครับ ด้วยความสามารถด้านการแพทย์แผนจีนของคุณฉิงแล้ว ไม่เพียงแต่พวกเราจะชื่นชมคุณ แต่ทุกคนต่างก็ต้องการที่จะพบคุณและหารือเรื่องของวิชาการแพทย์แผนจีนนะครับ” พูดจบเขาก็หยิบนามบัตรขึ้นมาแล้วยื่นส่งให้ในมือของฉิงเทียน

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน