ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! บทที่ 790

“ตื่นแล้วเหรอ?” เสียงของเขาฟังดูไม่แยแส

แองเจลีนถามอย่างอ่อนแรง “ทำไมฉันถึงอยู่ที่นี่? และโอ้ โจซี่อยู่ที่ไหนเนี่ย?”

“หล่อนมีสิ่งที่ต้องทำในเมืองอิมพีเรียล เธอควรพักผ่อนนะ เธอบาดเจ็บอยู่”

คำพูดของเจย์กระตุ้นความทรงจำของแองเจลีนเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่คฤหาสน์หุบเขาเมื่อวันก่อน

โคล ยอร์กลักพาตัวเธอไป ส่วนเจย์ก็ได้ไปช่วยโจเซฟิน เธอวิ่งเข้าไปหาเขาอย่างมีความสุข โดยได้ฟังคำพูดจากเขาเพียงแค่ว่าเธอเป็นคนหาเรื่องให้โจเซฟินถูกทำร้าย แทนที่จะถามเธอว่าไม่เป็นอะไรใช่ไหมในตอนนั้น

มันเจ็บมาก

เมื่อมองไปรอบ ๆ ห้องที่คุ้นเคย แองเจลีนก็ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเธออยู่ในสวนคฤหาสน์

เธอค่อย ๆ ลุกจากเตียง ขาของเธอรู้สึกหนัก ๆ และร่างกายของเธออ่อนแอ

เธอไม่อยากอยู่ต่อแม้แต่นิดเดียว สถานที่แห่งนี้เคยเป็นที่เก็บความทรงจำที่สวยงามมากมาย แต่ตอนนี้เธออึดอัดและรู้สึกหายใจไม่ออกเมื่อมองดูเขาคลั่งไคล้อยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง

เท้าทั้งสองของเธอแตะลงบนพื้นแล้วเธอก็เริ่มเดินออกไป ถึงอย่างนั้น เธอกลับล้มลงบนพื้นเพียงไม่กี่ก้าวต่อมา

เมื่อได้ยินเสียงดังจากภายในห้อง เจย์รู้สึกว่าภายในร่างกายกลับหนาวเหน็บทันที เขาหันหลังออกจากอาการมึนงง และหมุนรถเข็นไปทางห้องอย่างรวดเร็ว

เมื่อผลักประตูห้องเข้าไป เขาก็พบกับสายตาของแองเจลีนที่พยายามจะลุกขึ้นยืน ดูไม่มีผิวสีซีดจางบนผิวที่ป่วยและไม่เหมือนผีดิบซีด

“เธอคิดจะทำอะไร?” เขาด่า