ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 847

“เลิกเสแสร้งได้แล้ว เธอมีลูกไม่ได้อีกแล้ว” เจย์เปิดโปงการแสดงของเธอ

แองเจลีนมองเขาด้วยความประหลาดใจ จู่ ๆ เธอก็นึกถึงตอนที่เธอถูกพ่อและลูกสาวคู่หูตระกูลเบลทำร้าย มดลูกของเธอได้รับความเสียหายและเธอสูญเสียศักยภาพที่จะมีลูก

“งั้น… ทำไมฉันถึงอ้วกล่ะ?” แองเจลีนสับสน

เจย์มองดูความจริงจังในสายจาของเธอ และรู้สึกได้ถึงหัวใจของเขาบีบคั้น

ผู้หญิงคนนี้ดูไม่เหมือนว่าเธอโกหก

เขาส่งข้อความหาฟินน์ ‘พาหมอสูตินรีแพทย์มาเดี๋ยวนี้’

แองเจลีนยังคงอาเจียน ตอนนี้ เธอกำลังนอนลงบนเตียงอย่างสิ้นหวัง หน้าของเธอดูบางและซีด ดูซีดเผือด

“มันเป็นมะเร็งใช่ไหม?”

“มะเร็งลำไส้?”

“มะเร็งกระเพาะอาหาร?”

เธอเริ่มคิดมาก

“ไม่นะ ทำไมความรู้สึกนี้เหมือนกับตอนที่ฉันมีเจนสันและลูก ๆ ล่ะ?”

…

เจย์ขมวดคิ้วก่อนที่จะหันหลังจากไป

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็เดินเข้ามาพร้อมกับบ๊วยเปรี้ยวแพ็คหนึ่ง

เขาโดยมันให้กับเธอและพูดว่า “กินเท่าที่จะเป็น”

เมื่อแองเจลีนเห็นบ๊วยเปรี้ยว ตาของเธอจึงเป็นประกายขึ้น

“ขอบคุณ”

เธอลุกขึ้นนั่งและเปิดห่อนั้น หลังจากนั้น เธอจึงเริ่มกินบ๊วย

เจย์ดูขณะที่เธอกินบ๊วยนั่นคำต่อคำอย่างรวดเร็ว มีนัยของความสับสนในแววตาของเขา

ผู้หญิงคนนี้ไม่ชอบของหมักดองและของเปรี้ยวพวกนี้มาก่อน!

หลังที่แองเจลีนกินบ๊วย เธอไม่คลื่นไส้เหมือนก่อนหน้านี้

เจย์ “...”

พ่อเลี้ยงงั้นเหรอ? เรื่องนี้ทำให้เขาปวดใจ

เขาพลาดโอกาสที่จะได้ดูแลเธอในตอนที่เธอตั้งท้อง เขารู้สึกผิดในทุก ๆ ครั้งที่เขาคิดถึงมันและจะเสียใจเรื่องนั้นไปตลอดชีวิต

ถ้าเธอมีโอกาสอีกครั้งในการอุ้มท้องลูกของเขา เขาจะไม่ทำให้เธอผิดหวัง

อย่างไรก็ตาม การตั้งท้องของเธอในครั้งนี้เป็นเรื่องหลอกลวง ใช่ไหม?

สองชั่วโมงต่อมา

ฟินน์เคาะประตู “ท่านประธานครับ หมออยู่ที่นี่แล้ว”

เจย์พยักหน้า “ให้เขาเข้ามา”

หลังจากนั้น หญิงชราคนหนึ่งในชุดสบาย ๆ ก็เดินเข้ามา หล่อนนั่งอยู่บนเตียงโดยไม่พูดอะไรก่อนที่จะตรวจชีพจรของแองเจลีน

มือข้างหนึ่งของแองเจลีนยังคงถูกมัดกับเสาเตียง แต่ราวกับว่าหญิงแก่คนนั้นเคยชินกับเรื่องแบบนี้