ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 1044

บทที่ 1044 ดวงจิตประหลาดปรากฏตัว

ถึงแม้โลกผลาญนภาจะมีสงครามวุ่นวายไปทุกแห่งหน แต่นั่นเป็นเพียงรูปการณ์โดยรวมเท่านั้น ภายในโลกผลาญนภายังมีสถานที่หลายแห่งที่ยังคงสงบสุขอยู่ ไม่ได้รับความเสียหายใดๆ

พวกหานเจวี๋ยทั้งสามมายังโลกขนาดใหญ่ใบหนึ่งที่ตั้งอยู่มุมชายขอบของโลกผลาญนภา คล้ายกับดาวโลกในทางช้างเผือก ตั้งอยู่ในมุมหนึ่งของห้วงอวกาศอย่างเงียบสงบ โดดเดี่ยวทว่างดงาม

สิ่งมีชีวิตในโลกขนาดใหญ่ใบนี้อ่อนแอมาก สิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดก็เพิ่งอยู่ในระดับจักรพรรดิเซียนเท่านั้น ไม่แปลกใจเลยที่จะไม่ได้รับผลกระทบไปด้วย แน่นอนว่า หากเผชิญกับผู้บำเพ็ญจำพวกที่สังหารไม่เลือกเข้า คาดว่าคงยากจะเลี่ยงจุดจบการสิ้นโลกได้

ทั้งสามเข้าสู่โลกขนาดใหญ่ บริเวณโดยรอบของโลกใหญ่ใบนี้มีโลกมนุษย์ธรรมดารวมตัวอยู่นับไม่ถ้วน คล้ายคลึงกับมรรคาสวรรค์ ตัวหลักยังคงเป็นเผ่ามนุษย์ พูดให้ถูกคือเผ่าพันธุ์ที่มีต้นแบบจากมรรคาสวรรค์ ซึ่งในแต่ละโลกก็มีชื่อเรียกที่แตกต่างกันไป

ด้วยระดับตบะของพวกหานเจวี๋ยทั้งสาม สามารถเข้าใจภาษาของโลกแห่งนี้ได้ทันที สื่อสารได้โดยไม่มีกำแพงด้านภาษาใดๆ

พวกเขามาเยือนโลกมนุษย์ธรรมดาแห่งหนึ่ง เริ่มออกท่องเที่ยว

หานเจวี๋ยพูดคุยยิ้มหัวกับพวกนางพลางสอดส่องเข้าไปยังส่วนลึกของโลกผลาญนภา

เกิดการต่อสู้ครั้งใหญ่ขึ้นอีกแล้ว!

เขามองเห็นเงาร่างที่คุ้นเคยบางส่วนซึ่งได้แก่ หานทั่ว อี๋เทียน หานฮวง หานเย่ หานเหยา เต้าจื้อจุน จ้าวเซวียนหยวน หานป้าเสิน จ้าวซวงเฉวียน หวงจุนเทียนและพวกจี้เซียนเสินเป็นต้น

ทั้งหมดล้วนต่อสู้เพื่อแย่งชิงกฎเกณฑ์สูงสุดสายหนึ่ง

คึกคักเสียจริง

สู้กันไปมาทุกคนก็เริ่มปิดล้อมโจมตีหานฮวง เนื่องจากหานฮวงแข็งแกร่งเกินไป

แม้แต่หานทั่วก็ยังต้องยอมรับเลยว่าน้องรองเหนือชั้นกว่าเขาไปไกลแล้ว

ทั้งสามคนมาถึงเมืองแห่งหนึ่ง สัมผัสได้ว่าบรรยากาศของเมืองนี้งามสง่ามีวัฒนธรรม

ด้วยระดับตบะของพวกเขาทั้งสามไม่มีทางเผชิญปัญหายุ่งยากใดๆ ต่อให้มีคนสายตาไม่ดีมาหาเรื่องพวกเขา เพียงพวกเขาใช้ความคิดก็สามารถจัดการได้แล้ว

รอจนทั้งสามเดินทางผ่านโลกขนาดใหญ่ไปนับพันแห่งแล้ว ศึกใหญ่ภายในส่วนลึกของโลกผลาญนภาก็ยังคงดำเนินอยู่

ด้วยอยู่ว่างๆ ไม่มีเรื่องใดทำ พวกหานเจวี๋ยทั้งสามจึงมาหยุดอยู่บนเนินเขาแห่งหนึ่ง หานเจวี๋ยโบกมือ สร้างจอแสงจอหนึ่งขึ้นมา ฉากการต่อสู้อันวุ่นวายปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

สองสตรีอดไม่ได้ที่จะรับชมอย่างอยากรู้อยากเห็น

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์เห็นหานเหยาสำแดงพลังวิเศษ ก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวอย่างสะท้อนใจว่า “เวลาผ่านไปเร็วโดยแท้ เชื้อสายของศิษย์น้องหานล้วนเก่งกาจถึงเพียงนี้”

เซียนซีเสวียนเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ใช่แล้ว ถึงแม้ข้าจะมีลำดับอาวุโสห่างจากพวกเขามากนัก แต่หากว่ากันในแง่ของประสบการณ์แล้ว ข้าห่างชั้นจากพวกเขามากจริงๆ”

นางมองไปที่หานเจวี๋ย แววตาอ่อนโยนดั่งวารี โอกาสวาสนาอันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตนี้ของนางก็คือการรับหานเจวี๋ยไว้ในครั้งนั้น

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์ถามด้วยความอยากรู้ “ศิษย์น้องหาน เจ้าคิดว่าผู้ใดจะมีชัยในฉากสุดท้าย ฮวงเอ๋อร์หรือว่าทั่วเอ๋อร์ หรือจะเป็นเชื้อสายคนอื่นๆ ของเจ้า หานเหยา หานเย่และหานป้าเสินร่วมมือกันแล้วก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน”

“หากไม่เหนือความคาดหมายก็คงเป็นฮวงเอ๋อร์ แต่หากต้องการครอบครองกฎเกณฑ์สูงสุดสายนั้น อย่าฝันเลยจะดีกว่า”

“เพราะเหตุใด หากเขาชนะยังจะไม่ได้ครองอีกหรือ”

“อืม มีการวางแผนอยู่เบื้องหลังเกี่ยวพันไปถึงตัวตนที่สร้างโลกผลาญนภาขึ้น ตัวตนนี้มีตบะเหนือชั้นไม่อาจกล่าวนามได้ ไม่ควรพูดถึง ดังนั้นข้าจะไม่แนะนำให้พวกท่านรู้จัก”

หานเจวี๋ยเอ่ยตอบ ฉางเยวี่ยเอ๋อร์และเซียนซีเสวียนได้ฟังก็อดไม่ได้ที่จะสบตากัน

โลกผลาญนภาเทียบเคียงได้กับฟ้าบุพกาล ไม่น่าเชื่อเลยว่าโลกระดับนี้จะถูกสร้างขึ้นโดยผู้ทรงพลังคนหนึ่ง

พวกนางไม่อาจจินตนาการได้เลย หรือว่าจะมีเทพผู้สร้างที่สรรค์สร้างกฎเกณฑ์ทุกสิ่งขึ้นมาจริงๆ

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์ถามด้วยความอยากรู้ “ศิษย์น้องหาน ตอนนี้เจ้าอยู่ในระดับใดแล้ว สามารถเทียบชั้นกับตัวตนเหนือชั้นที่บุกเบิกโลกผลาญนภาได้หรือไม่”

หานเจวี๋ยตอบว่า “พอจะเทียบได้แบบถูไถ แต่ท้ายที่สุดแล้วอีกฝ่ายก็ฝึกบำเพ็ญมาก่อนข้านานนับยุคไม่ถ้วน หากสู้กันขึ้นมาจริงๆ ข้ามิใช่คู่ต่อสู้อย่างแน่นอน”

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์อดขมวดคิ้วไม่ได้

นางคิดว่าหานเจวี๋ยแข็งแกร่งที่สุดแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะมีตัวตนที่แข็งแกร่งกว่าอยู่

‘อริยะสวรรค์เกรียงไกรช่างถ่อมตัวโดยแท้ ทั้งที่ความสามารถของเจ้าแซงหน้าข้าไปแล้ว’

เสียงหนึ่งแว่วดังขึ้นในหูของหานเจวี๋ย

เป็นเสียงของมหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญ

หานเจวี๋ยตอบในใจ ‘สหายเต๋าวางใจเถิด ข้าเพียงมาเที่ยวเล่นเท่านั้น ไม่มีทางทำร้ายโลกผลาญนภาแน่นอน’

เสียงของมหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญแว่วขึ้นอีกครั้ง ‘หวังว่าจะเป็นเช่นนี้ ข้าก็กังวลอยู่ว่าชนรุ่นหลังจะเลินเล่อไม่รู้จักมารยาท’

ทั้งสามคนเข้าสู่โลกทะเลสาบหลากสีสันอย่างรวดเร็ว ตัวตนเหล่านั้นที่เร้นกายอยู่ในทะเลสาบและในป่าเขาล้วนไม่สังเกตเห็นเลย

ฉางเยวี่ยเอ๋อร์และเซียนซีเสวียนเดาว่าคงเป็นฝีมือของหานเจวี๋ย

น่ากลัวโดยแท้ ผนึกประสาทสัมผัสของอีกฝ่ายได้อย่างเงียบเชียบไร้ร่องรอย

สองสตรีเที่ยวเล่นด้วยความสนอกสนใจ ส่วนหานเจวี๋ยปล่อยความคิดให้ล่องลอยไป

หานฮวงเริ่มหยิบยืมใช้พลังปฐมยุคของเขาอีกครั้ง

เขาจำเป็นต้องควบคุมอย่างระมัดระวัง ด้วยกลัวว่าหานฮวงจะรับไม่ไหว

แม้ว่าจะเป็นเพียงเสี้ยวพลังปฐมยุคก็เพียงพอจะทำให้หานฮวงรับมือกับสถานการณ์อันตรายเบื้องหน้าได้แล้ว

แต่มีอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องกล่าวถึง นั่นคืออะไรกัน

หานเจวี๋ยรู้สึกว่าค่อนข้างคุ้นตาอยู่บ้าง

ช้าก่อน!

นั่นไม่ใช่ดวงจิตประหลาดหรอกหรือ

ในอดีตกาลเมื่อนานมากแล้ว หานเจวี๋ยปล่อยดวงจิตประหลาดออกไป ช่วงแรกๆ มันยังกลับมาบ้าง แต่ช่วงหลังๆ หายเงียบไปเลย หานเจวี๋ยทำนายพบว่ามันปลอดภัยดีจึงไม่ได้ใส่ใจมากนัก

ดวงจิตประหลาดคล้ายคลึงกับสิ่งอัปมงคลยิ่งนัก สรรพสิ่งไม่สามารถสัมผัสถึงการมีอยู่ของมันได้ แต่มันกลับสามารถโจมตีสิ่งมีชีวิตได้

ปัจจุบันนี้ดวงจิตประหลาดก่อตัวปรากฏร่างจนจับต้องได้แล้ว ในการปิดด่านช่วงหลังๆ มาหานเจวี๋ยลืมให้ความสนใจกับมันไป ไม่คิดเลยว่ามันจะเติบโตก้าวหน้าถึงขั้นนี้แล้ว

ระดับยอดมหามรรค!

ร่างกายของมันผิดปกติยิ่ง การโจมตีที่หานฮวงซัดใส่ร่างมันถึงแม้จะทำลายมันได้ แต่มันก็ฟื้นฟูกลับมาได้เร็วยิ่ง

อมตะมิวางวาย ฟื้นฟูได้เร็วสุดขีด!

………………………………………………………………