ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 1164

บทที่ 1164 อนธการผนึกกำลัง

ภายในห้วงดาราสีม่วงกว้างไพศาล ปราณอนธการปกคลุมไร้สิ้นสุด ที่นี่คืออนธการแห่งสื่อหยวน

สามมหาอนธการแบ่งแยกออกเป็น อนธการแห่งฮวง อนธการแห่งสื่อหยวนและอนธการแห่งมิ่ง

ต่างตั้งตามอักษรในชื่อหรือนามแห่งมหาโชคของตน

สื่อหยวนหงเหมิงยืนอยู่ในห้วงอวกาศอนธการด้วยร่างดั้งเดิม ปราณอนธการนับไม่ถ้วนพัวพันรอบกายเขา ทำให้ร่างกายใหญ่มหึมานั้นดูน่าหวาดกลัวอย่างยิ่ง

สื่อหยวนหงเหมิงลืมตาขึ้น แบมือขวาออก มนุษย์คนหนึ่งปรากฏตัวขึ้นกลางฝ่ามือ เป็นเฉินเจวี๋ยนั่นเอง

เฉินเจวี๋ยถูกผนึกเอาไว้ ขดร่างกลมดิก เจตจำนงอยู่ในห้วงนิทรา

สื่อหยวนหงเหมิงขมวดคิ้ว ทอดมองเฉินเจวี๋ย พึมพำว่า “น่าแปลก ในร่างเขาซ่อนสิ่งใดไว้กันแน่ มหาโชคนี้แม้แต่ข้าก็ยังไม่สามารถช่วงชิงมาได้”

เขาจ้องมองเฉินเจวี๋ย ในสนามรบ ความทรงพลังของเฉินเจวี๋ยสร้างความประทับใจให้เขาอย่างลึกล้ำ ต่อมาเขาสังเกตเห็นว่าความแข็งแกร่งของเฉินเจวี๋ยไม่ได้มาจากคุณสมบัติเพียงอย่างเดียว แต่มีมหาโชคประเภทหนึ่งอยู่ด้วย ดังนั้นเขาจึงคิดหาทางจับเฉินเจวี๋ยมา

ทว่าเขาไม่สามารถช่วงชิงมหาโชคนี้มาได้

เขาจ้องมองเฉินเจวี๋ย มีแสงประหลาดแผ่ออกมาจากดวงเนตรสองข้าง ราวกับต้องการส่องทะลุผ่านวิญญาณของเฉินเจวี๋ย

ผ่านไปนานพักใหญ่

สื่อหยวนหงเหมิงตัวสั่นขึ้นมา

เขาชักมือกลับ เฉินเจวี๋ยลอยอยู่ในห้วงอวกาศ มีแสงเพลิงเจิดจ้าบาดตาแผ่ท่วมร่าง

พลังป้องกันจากมหาโชค!

สื่อหยวนหงเหมิงสนใจใคร่รู้ยิ่งกว่าเดิม นี่คือมหาโชคอันใดกันแน่ สามารถสะท้อนพลังเขากลับมาได้ ต้องทราบก่อนว่าตนใกล้จะก่อกฎเกณฑ์สูงสุดสายแรกขึ้นมาได้แล้ว ทอดตามองไปทั่วยุคสมัยไร้สิ้นสุด ตัวตนที่เหนือกว่าเขามีไม่เกินสิบนิ้ว

หรือจะเป็นผู้สร้างมรรคา

เป็นไปไม่ได้!

อู๋เซียงเทียนเซี่ยไม่ได้มีมหาโชคเช่นนี้

หรือจะเป็นสิ่งใหม่ที่เกิดขึ้นในยุคสมัยไร้สิ้นสุด

สื่อหยวนหงเหมิงก็สังเกตเห็นว่ายุคสมัยไร้สิ้นสุดมิใช่เพียงขยายขอบเขตโลกขึ้นเท่านั้น แต่ปรากฏสิ่งที่แตกต่างไปจากอดีตอย่างสิ้นเชิงขึ้น

สื่อหยวนหงเหมิงสงบสติอารมณ์ ไม่บังคับช่วงชิงมหาโชคของเฉินเจวี๋ยอีกต่อไป

รอจนเขาก่อกฎเกณฑ์สูงสุดสายแรกขึ้นมาได้แล้วค่อยว่ากันอีกที

ในเวลานี้เอง สื่อหยวนหงเหมิงคล้ายจะรับรู้อะไรได้ เขาโบกมือคราหนึ่ง เฉินเจี๋ยอันตรธานหายไป

เกิดรอยแยกในห้วงอวกาศขึ้น เงาร่างหนึ่งโผล่ออกมา

เป็นหวงจุนเทียน

สื่อหยวนหงเหมิงเอ่ยถาม “เจ้ามาด้วยเรื่องใด”

หวงจุนเทียนกล่าวว่า “ไม่ใช่แค่ข้า”

พอสิ้นเสียง เกิดรอยปริแยกในห้วงอวกาศอีกครั้ง หานฮวงผู้องอาจทรงอำนาจก้าวออกมา

พอเห็นหานฮวง สีหน้าของสื่อหยวนหงเหมิงแปลกไปเล็กน้อย

เฉินเจวี๋ยมีสายเลือดตระกูลหาน เขาทำนายถึงเรื่องนี้ได้เช่นกัน

แต่ตระกูลหานมีเชื้อสายอยู่นับไม่ถ้วน เชื้อสายที่เลิศล้ำโดดเด่นก็ยิ่งมีมากมาย เฉินเจวี๋ยไม่ได้ติดต่อกับตระกูลหานมากนัก

“มีเรื่องใดหรือ”

สื่อหยวนหงเหมิงเอ่ยถามเสียงราบเรียบ

หานฮวงเอ่ยขึ้นว่า “เป็นข้าที่เรียกเขามาเอง ถึงแม้พวกเราต้องมีอาณาเขตของตน แต่ดีร้ายอย่างไรก็ล้วนเป็นเทพมารอนธการเหมือนกัน ข้าจึงมีความคิดประการหนึ่ง”

สื่อหยวนหงเหมิงและหวงจุนเทียนมองไปที่เขา รอให้เขาเอ่ยประโยคต่อไป

“ยุคสมัยไร้สิ้นสุดยิ่งใหญ่ ไม่ว่าจะข้าหรือว่าพวกเจ้าล้วนไม่อาจครอบครองยุคสมัยไร้สิ้นสุดเพียงลำพังได้ ในอนาคตจะมีผู้สร้างมรรคาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ข้าคิดว่าสามอนธการควรผนึกกำลังกัน นับจากนี้ไปพวกเราจะมีสุขร่วมเสพมีทุกข์ร่วมต้าน หากวันหน้ามีเทพมารอนธการถือกำเนิดเพิ่มขึ้นก็ได้มีพวกเราเป็นที่พึ่งพา”

หานฮวงเอ่ยเสียงเรียบ สื่อหยวนหงเหมิงฟังแล้วขมวดคิ้ว

สื่อหยวนหงเหมิงมองไปที่หวงจุนเทียน สีหน้าหวงจุนเทียนราบเรียบ เห็นได้ชัดว่าทราบเรื่องนี้มาก่อนแล้ว ที่มาพร้อมหานฮวงก็เพื่อมาโน้มน้าวเขา