บทที่ 1184 เทพผู้สร้างเอาจริง
ภายในตำหนักอนธการ
หานฮวงนั่งขัดสมาธิอยู่บนแท่นดอกบัวของตน สีหน้ามืดมนอย่างยิ่ง สองมือของเขายังคงสั่นอยู่
สื่อหยวนหงเหมิงและหวงจุนเทียนปรากฏกายขึ้นเบื้องหน้าเขา
“เกิดอะไรขึ้น เหตุใดมรรคจิตของเจ้าถึงแปรปรวนมากขนาดนั้น” สื่อหยวนหงเหมิงเอ่ยถามเสียงเข้ม พอเห็นว่าหานฮวงยังปลอดภัยดีเขาพลันโล่งใจขึ้นมา
ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แปลว่าเทพผู้สร้างยังไม่ได้เกิดอาการบ้าคลั่งเช่นนั้นขึ้นมา
หวงจุนเทียนก็จดจ้องที่หานฮวงเช่นกัน รอคำตอบของเขา
หานฮวงเงียบงัน
ผ่านไปสักพักหนึ่ง เขาถึงได้เอ่ยตอบว่า “ข้าประลองกับท่านพ่อมา”
สื่อหยวนหงเหมิงขมวดคิ้ว “เพียงเพราะสู้ไม่ได้ต้องเป็นถึงขนาดนี้เชียวหรือ เจ้าย่อมมิใช่คู่ต่อสู้ของเขาแน่อยู่แล้ว”
น้ำเสียงเขาเต็มไปด้วยความขุ่นข้อง ที่แท้ก็แค่การประลอง
หานฮวงคนนี้ดีร้ายอย่างไรก็เคยเป็นอันดับหนึ่งในระดับที่ต่ำกว่าผู้สร้างมรรคา แต่จิตใจกลับเปราะบางถึงเพียงนี้ คงไม่ได้คิดว่าตนจะเอาชนะเทพผู้สร้างได้จริงๆ กระมัง
“ข้าย่อมรู้ตัวดีว่าสู้ไม่ได้ แต่ไม่คิดเลยว่าจะห่างชั้นกันมากปานนั้น ข้าสงสัยว่าท่านพ่อมีพลังมากพอจะสังหารผู้สร้างมรรคาได้” หานฮวงพูดเสียงต่ำ
“ว่าอย่างไรนะ”
สื่อหยวนหงเหมิงและหวงจุนเทียนล้วนหน้าเปลี่ยนสี
ที่พึ่งยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาก็คือความเป็นอมตะมิวางวายของผู้สร้างมรรคา ผู้สร้างมรรคาที่แม้แต่ถูกเจ้าแดนต้องห้ามอันธการทำลายล้างก็ยังฟื้นกลับมาได้ พวกเขาย่อมไม่ต้องกลัวตาย
ในมุมมองของพวกเขาเทพผู้สร้างเพียงแข็งแกร่งว่าผู้สร้างมรรคาเท่านั้น แต่ยังไม่ถึงขั้นสังหารผู้สร้างมรรคาได้
วาจาของหานฮวงทำให้พวกเขาเกิดความกลัวขึ้นมา
ผู้สร้างมรรคาไม่ได้เป็นอมตะอย่างถาวร!
สื่อหยวนหงเหมิงกัดฟันเอ่ยถาม “เจ้าไม่ได้วิเคราะห์ผิดไปแน่หรือ”
หานฮวงกล่าวว่า “ไม่เลย แรงกดดันนั้นน่ากลัวเหลือเกิน ข้าไม่สามารถบรรยายออกมาได้ เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาข้ารู้สึกว่าผู้สร้างมรรคาไม่ต่างจากสิ่งมีชีวิตสามัญเลย”
หวงจุนเทียนขมวดคิ้วเอ่ยไปว่า “แต่จากที่ฉู่เสี่ยวชีเล่ามา หลังเทพผู้สร้างต่อสู้กับยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลได้กล่าวไว้ว่าไม่สามารถสังหารผู้สร้างมรรคาได้ ทำได้เพียงผนึกเอาไว้”
หานฮวงเอ่ยถาม “ผนึกไว้ที่ใดเล่า มีใครเห็นบ้าง ความจริงคือเจ้าแดนต้องห้ามอันธการหายไป ยอดมารร้ายฟ้าบุพกาลก็หายไปแล้วเช่นกัน หาไม่พบเลยว่าพวกเขาถูกผนึกไว้ที่ใด”
พอสองเทพมารอนธการได้ฟังก็เงียบไป
ใช่แล้ว
นั่นเป็นเพียงคำพูดของเทพผู้สร้าง
ไม่มีผู้ใดได้เห็นเลย
แต่หากว่าเทพผู้สร้างสังหารผู้สร้างมรรคาได้ เหตุใดถึงไม่ยอมรับเล่า
หรือว่าเขาคิดจะควบคุมให้ระดับสูงสุดหยุดอยู่ที่ผู้สร้างมรรคาเท่านั้น ซุกซ่อนตัวไว้ในฐานะผู้ไร้พ่ายอย่างถาวรเช่นนั้นหรือ
มีความเป็นไปได้สูง!
ยิ่งคิดสื่อหยวนหงเหมิงก็ยิ่งนึกกลัวย้อนหลัง โชคดีที่พวกเขาไม่ได้ลงมือกับโลกปฐมยุคในทันที
หวงจุนเทียนเอ่ยว่า “ล้มเลิกแผนการเถอะ พวกเราจะไม่เข้าร่วมกับโลกปฐมยุค จะฝึกบำเพ็ญกันต่อไป แต่หากว่าโลกปฐมยุคขยายตัวมาถึงอนธการเข้า พวกเราก็ต้องยอมรับ แต่ก่อนจะถึงวันนั้นมาเดิมพันกันเถิดว่าพวกเราจะหาวิธีบรรลุสู่ระดับที่สูงยิ่งขึ้นไปได้หรือไม่”
หานฮวงพยักหน้ารับ สื่อหยวนหงเหมิงก็ไม่คัดค้าน
ถึงแม้พวกเขาจะผสานรวมกันแล้ว แต่พลังของหานฮวงแกร่งกล้าที่สุด แม้แต่หานฮวงยังตกใจจนมรรคจิตเกือบพังทลายได้ พวกเขายิ่งไม่กล้าปะทะกับเทพผู้สร้างอีก
เทพผู้สร้างแข็งแกร่งขนาดไหนกันแน่
….
หลังจากประลองกับหานฮวงเสร็จ หานเจวี๋ยถูกกระตุ้นความปรารถนาในการต่อสู้ขึ้นมา เขาตรวจจับสรรพสิ่งทั้งหมดทั่วยุคสมัยไร้สิ้นสุดรวมถึงเหล่าผู้สร้างมรรคา
เริ่มใช้งานแบบจำลองการทดสอบ!
ท้าสู้สรรพสิ่ง!
เจ้านวฟ้าบุพกาล จอมเทวาวินาศลับเลือนพิสุทธิ์ มหาเทวาผลาญนภาไร้สิ้นสูญ มหาเทวาพ้นนิวรณ์ เจ้าอวิชชาฟ้าบุพกาล สามมหาอนธการ บรรพชนเต๋าตลอดจนสรรพสิ่งทั้งหมด!
รวมถึงสรรพสิ่งในโลกปฐมยุคด้วย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...