บทที่ 285 จักรพรรดิเซียนสามวัฏ เป้าหมายคือปลิดชีพจักรพรรดิเทพอีกาทองในพริบตา
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตบุกมาหา หานเจวี๋ยตึงเครียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ในตอนนี้เขายังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุต
ในจังหวะที่หานเจวี๋ยกำลังหวั่นวิตก พลังจิตของจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตก็หายไป
“หรือว่าเขาหาข้าไม่เจอ?”
หานเจวี๋ยพลันนึกขึ้นมาได้ว่าอาณาเขตเต๋าปิดกั้นพลังจิตได้ ตอนนี้เขาเป็นจักรพรรดิเซียนแล้ว อาณาเขตเต๋าก็แข็งแกร่งขึ้นตามไปด้วย สามารถปิดกั้นการสอดแนมโดยพลังจิตของระดับเทพได้
เขาโล่งใจทันที!
ตราบใดที่จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตไม่ได้บุกเข้ามาในเกาะตรงๆ ก็น่าจะหาเขาไม่พบ
เกาะสำนักซ่อนเร้นดูเหมือนใหญ่ แต่จากภายนอกจะเห็นเป็นเพียงแนวปะการังอยู่กลางแม่น้ำปรโลกอันกว้างใหญ่ไพศาล เล็กกระจิริดมาก
ในเวลาเดียวกัน
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตยังคงลัดเลาะเหนือแม่น้ำปรโลก เขาขมวดคิ้วแน่น
“แปลก เหตุใดกลิ่นอายของเจ้านั่นถึงหายไปที่นี่ หรือว่ามันตกลงไปในแม่น้ำปรโลก”
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตหงุดหงิดใจอย่างมาก
เขาตามหาหานเจวี๋ยมาหลายปีขนาดนี้แล้ว เหตุใดถึงหาไม่เจอเลย
เขามีลางสังหรณ์ว่าเจ้านั่นยังไม่ตายแน่นอน!
หากไม่ฆ่าหานเจวี๋ย ก็จะไม่สามารถกำจัดความชั่วร้ายที่อยู่ในใจจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตได้
นับตั้งแต่เขาได้พบกับหานเจวี๋ย เขาก็ถูกสาปแช่งเป็นระยะ
เจ้าสารเลวนั่นต้องเป็นคนสาปแช่งเขาแน่นอน!
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตไม่อาจรู้แน่ชัด แต่เขาเชื่อสัญชาตญาณของตัวเอง
การสาปแช่งไม่ใช่เรื่องแปลกในแดนเซียน ผู้บำเพ็ญหลายคนล้วนทำได้
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตไม่ได้เปิดเผยเรื่องนี้ให้ผู้อื่นรู้ เพราะเขาถูกสาปแช่งจนเกิดมารในใจ เรื่องนี้ก็อัปยศพออยู่แล้ว จะให้คนล่วงรู้ไม่ได้
ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตก็ยิ่งอัดอั้นตันใจ พลันตะโกนเสียงลากยาวออกมา
เสียงร้องตะโกนของอีกาทองเทพมีพลังทะลุทะลวงสูงยิ่ง ดังก้องไปทั่วยมโลก
ทุกคนบนเกาะสำนักซ่อนเร้นต่างได้ยินและตกใจจนสะดุ้งโหยง
จอมปีศาจคุกรัตติกาลที่กำลังฝึกบำเพ็ญลืมตาขึ้นโดยพลัน สีหน้าฉายแววประหวั่นพรั่นพรึง
‘มันพบที่นี่ได้อย่างไร’
จอมปีศาจคุกรัตติกาลก็ตื่นตระหนกเช่นกัน
แม้ว่าเขาจะเป็นจักรพรรดิเซียนห้าวัฏ แต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตเลย
คนที่เหลือสับสนอลหม่านกันกว่าเดิม
จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตเป็นศัตรูทรงพลังคนแรกที่หานเจวี๋ยไม่อาจเอาชนะได้ ถึงขั้นบีบคั้นจนพวกเขาต้องหนีด้วยซ้ำ
หานเจวี๋ยถ่ายทอดเสียงไปหาพวกเขาทันที บอกให้พวกเขาอยู่ในความสงบและห้ามออกไปจากเกาะนี้ จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตจะไม่พบพวกเขาแน่นอน
เมื่อทุกคนได้ยินเช่นนี้ก็พากันวางใจ
พวกเขารู้นิสัยของหานเจวี๋ย ถ้าเกิดอันตรายจริงๆ ไม่ต้องให้พวกเขาเร่งเร้า หานเจวี๋ยก็วิ่งหนีนำไปก่อนแล้ว
หานเจวี๋ยฝืนสงบจิตใจและรอคอย
เช่นนี้อันที่จริงก็ดีเหมือนกัน
เมื่อจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตค้นหาบริเวณนี้แล้วก็จะไม่กลับมาอีก
หลังจากเสียงคำรามหวีดแหลมดังต่อเนื่องระยะหนึ่ง ในที่สุดก็หยุดลง กลิ่นอายของจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตหายไปอย่างสมบูรณ์
หานเจวี๋ยขมวดคิ้ว
เจ้านี่แข็งแกร่งมากเกินไปแล้ว!
ดูท่าทางหากไม่ได้สังหารเขา จักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตก็จะไม่ยอมเลิกรา
หากว่ามีวันใดวันหนึ่งจักรพรรดิเทพอีกาทองมหาวิมุตมาหาถึงที่จริงๆ หานเจวี๋ยอยากหลบหลีกก็ไม่ทันแล้ว
[ตรวจสอบพบว่าท่านเผชิญวิกฤติที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]
[หนึ่ง สำเร็จมรรคผลขึ้นสู่สวรรค์ทันที มุ่งหน้าสู่แดนเซียน เข้าสู่เคราะห์ช่วงชิงดวงชะตา จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น สืบทอดพลังวิเศษหนึ่งครั้ง]
[สอง ยังไม่สำเร็จมรรคผลขึ้นสู่สวรรค์ในตอนนี้ แต่เก็บตัวฝึกบำเพ็ญ รอคอยโอกาส จะได้รับชิ้นส่วนมหามรรคหนึ่งชิ้น ของล้ำค่าฟ้าดินแบบสุ่มหนึ่งชิ้น]
เมื่อหานเจวี๋ยเห็นตัวอักษรสามบรรทัดปรากฏขึ้นตรงหน้า เขาอดเลิกคิ้วไม่ได้
ในที่สุดก็มีโอกาสได้เลือก!
แม้ว่ารางวัลจะไม่มากมายนัก แต่อย่างน้อยก็มีให้เลือก
หานเจวี๋ยเลือกตัวเลือกที่สองอย่างเงียบๆ
[ยินดีด้วย ท่านได้รับของล้ำค่าฟ้าดิน–บุปผาเทพปู้โจว]
[บุปผาเทพปู้โจว: ของล้ำค่าบรรพกาล ถือกำเนิดบนเขาเทพปู้โจวในตำนาน ช่วงชิงแก่นสำคัญของฟ้าและดิน สามารถให้กำเนิดปราณฟ้าประทานอันยิ่งใหญ่มหาศาล]
หานเจวี๋ยหยิบบุปผาเทพปู้โจวออกมาทันที
เขาปลูกดอกไม้นี้ไว้ข้างวารีทางช้างเผือกสวรรค์เก้าชั้นฟ้า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...