ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 32

กล้ามาทำร้ายคู่บำเพ็ญเพียรตัวสำรองของข้าหรือ’

หานเจวี๋ยดูเหมือนเฉยชา แต่ความจริงจิตสังหารพลุ่งพล่านอยู่ในใจ

เมื่อสิงหงเสวียนได้ยินคำถามของหานเจวี๋ย นางพยักหน้าตามจิตใต้สำนึก แต่แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าชายชุดดำผู้นี้คือศิษย์แกนหลักอันดับสองของลัทธิมารฟ้ามืด

ถึงแม้หานเจวี๋ยทะลวงระดับรวมแก่นปราณแล้ว แต่ก็ยังอยู่แค่รวมแก่นปราณระยะต้นแน่

จะเอาชนะชายชุดดำได้อย่างไร

สิงหงเสวียนกล่าวขึ้น “ท่านพี่ รีบ…”

ยังไม่ทันพูดคำว่า ‘หนี’ ชายชุดดำก็ลงมือในฉับพลัน

ชายชุดดำรับรู้เพียงว่าตบะของหานเจวี๋ยอยู่แค่ระดับสร้างฐานขั้นเก้า

ระดับสร้างฐานขั้นเก้ายังกล้ามาขัดเรื่องดีๆ ของเขาหรือ

กำเริบเสิบสานจริงๆ!

ชายชุดดำเหวี่ยงดาบฟันออกไป พลังดาบลอยขึ้นสูง ว่องไวเป็นอย่างยิ่ง

หานเจวี๋ยยกมือขึ้นปล่อยตราประทับเก้ามังกรขจัดมาร

ลัญจกรหยกสีทองร่วงลงมาจากบนฟ้า สลายพลังดาบพลางกดทับลงไปหาชายชุดดำ

เมื่ออานุภาพกดดันอันน่าสะพรึงกลัวมาเยือน ชายชุดดำตกใจจนหน้าถอดสี รีบกระโดดหนีไป

ครั้นแล้วหานเจวี๋ยก็ใช้วิชาสามกระบี่แยกเงา เงากระบี่สว่างวาบ

ชายชุดดำยังไม่ทันถึงพื้นก็ดับดิ้นทันที

เรียกได้ว่าฟันแหลกเป็นหมื่นชิ้น ตายได้อนาถยิ่ง!

สิงหงเสวียนเบิกตากว้าง ไม่กล้าเชื่อสายตาของตัวเอง

“หาที่ซ่อนเสียก่อน”

หานเจวี๋ยทิ้งท้ายไว้ ก่อนจะบินมุ่งหน้าไปยังยอดเขาหลัก

สิงหงเสวียนตะลึงงันอยู่ในป่า ผ่านไปนานก็ยังไม่อาจเรียกสติกลับมา

[ความประทับใจที่สิงหงเสวียนมีต่อท่านเพิ่มขึ้น ระดับความประทับใจขณะนี้คือ 6 ดาว]

เพิ่มขึ้นอีกแล้ว!

หานเจวี๋ยยิ้มขมขื่น ดูเหมือนในชาตินี้แม่นางผู้นี้จะชอบพอชายคนอื่นไม่ได้แล้ว

‘เสน่ห์และพลังที่สมควรตายของข้านี่มัน!’

…

บนยอดเขาหลัก เซียนซีเสวียน เซียนเฒ่าเต้าเหลย นักพรตเต๋าจิ้งซวี และผู้อาวุโสคนอื่นๆ ล้วนนอนจมกองเลือด ร่างกายบาดเจ็บสาหัส

ผู้อาวุโสทั้งสิบแปดยอดเขาส่วนใหญ่อยู่ที่นี่ ผู้อาวุโสหลายคนที่เหลือถูกยอดฝีมือลัทธิมารฟ้ามืดตรึงกำลังอยู่ที่สำนักฝ่ายใน

เทียบกับพวกเขาแล้ว หลี่ชิงจื่อและผู้อาวุโสสูงสุดน่าสังเวชที่สุด

กายทองเทียนกังของทั้งสองถูกโจมตีทำลาย หลี่ชิงจื่อเสียแขนทั้งสองข้าง คุกเข่าอยู่ท่ามกลางซากปรักหักพัง

ผู้อาวุโสสูงสุดเลือดอาบใบหน้า กำลังนั่งสมาธิรักษาบาดแผล

ศึกครั้งนี้รู้ผลชัดเจนแล้ว

ต้วนทงเทียนยืนอยู่บนแม่เหล็กทมิฬตามธรรมชาติ ใบหน้าเผยยิ้มสัพยอก “ยังจะต่อต้านอีกหรือ พวกเจ้าลองเดาดูสิ สำนักหยกพิสุทธิ์ยังเหลือผู้รอดชีวิตอยู่อีกกี่คน”

เหล่าผู้อาวุโสเงียบงัน กระทั่งมีคนจำนวนไม่น้อยปิดเปลือกตาลงรอรับความตายแล้ว

เซียนซีเสวียนเองก็หลับตาด้วย

ในวันนี้สำนักหยกพิสุทธิ์จะพินาศย่อยยับ นับแต่นี้เป็นต้นไป แดนบำเพ็ญพรตจะไม่มีสำนักหยกพิสุทธิ์อีก

“ตัวร้ายตายเพราะพูดมาก เจ้าคงไม่เคยได้ยินประโยคนี้สินะ”

เสียงหนึ่งลอยมาตามลม

ต้วนทงเทียนเหลือบตามอง เห็นเพียงหานเจวี๋ยเหยียบกระบี่บินลอยเข้ามาอย่างไม่ช้าไม่เร็ว

ระดับสร้างฐานขั้นเก้า?

ต้วนทงเทียนหัวเราะ

บรรดาผู้อาวุโสของสำนักหยกพิสุทธิ์พากันมองตามไป

เมื่อเซียนซีเสวียนเห็นหานเจวี๋ยก็พลันร้อนรน รีบเอ่ยว่า “เจ้ามาทำไม! ยังไม่รีบหนีไปอีก!”

หลี่ชิงจื่อและผู้อาวุโสสูงสุดมองไปยังหานเจวี๋ยด้วยแววตาสับสน

พวกเขาต่างจำหานเจวี๋ยได้

พวกเขาประเมินหานเจวี๋ยไว้ต่ำมาก คิดว่าเจ้าเด็กนี่รักตัวกลัวตาย น่าอายและพึ่งไม่ได้

ไม่นึกว่าในตอนที่สำนักหยกพิสุทธิ์เจอภยันตราย จะมีเพียงหานเจวี๋ยศิษย์ผู้นี้ที่กล้าขึ้นเขามา

เฮ้อ!

อาจารย์ทั้งสองถอนหายใจพร้อมกัน

หานเจวี๋ยบินมาด้านหน้าเซียนซีเสวียน ถามด้วยความเป็นห่วงว่า “อาจารย์ ท่านปลอดภัยดีหรือไม่”

เซียนซีเสวียนผมเผ้ายุ่งเหยิง นี่เป็นครั้งแรกที่หานเจวี๋ยเห็นนางจนตรอกเช่นนี้

แต่ถึงแม้จะเป็นอย่างนั้น อาจารย์ก็ยังงดงามชวนให้คนใจสั่น

เซียนซีเสวียนกล่าวเสียงแผ่ว “เชื่อฟังข้า รีบหนีไป หนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ นับตั้งแต่วันนี้เจ้าไม่ใช่ศิษย์สำนักหยกพิสุทธิ์อีกต่อไป!”

[เผชิญหน้าเจ้าลัทธิมารผู้แข็งแกร่ง เซียนซีเสวียนปรารถนาให้ท่านหลบหนี ท่านมีตัวเลือกดังต่อไปนี้]

[หนึ่ง เชื่อฟังคำสั่งของอาจารย์ หนีไปอย่างสุดชีวิต หากหนีสำเร็จจะได้รับอาวุธเวทหนึ่งชิ้น]

[สอง สังหารระดับเปลี่ยนวิญญาณ เส้นทางการบำเพ็ญเพียรยากจะเลี่ยงจากการต่อสู้ เก็บตัวฝึกบำเพ็ญไม่ใช่ความขี้ขลาด หากกอบกู้สำนักหยกพิสุทธิ์สำเร็จจะได้รับโอสถชั้นเลิศหนึ่งขวด]

หานเจวี๋ยไม่ได้หวั่นไหวเพราะตัวเลือกด้านหน้า

เหตุผลที่เขามาที่นี่ เป็นเพราะเขาตัดสินใจไว้แล้ว

ต้วนทงเทียนยิ้มกล่าว “เจ้าหนุ่ม เจ้าใจกล้าไม่เบา ในบรรดาศิษย์สำนักหยกพิสุทธิ์ก็มีเจ้านี่แหละที่ใจเด็ด หากเจ้ายอมคุกเข่าโขกหัวคำนับข้าสามที ข้าจะไว้ชีวิตเจ้า และให้โอกาสเจ้าเข้าร่วมลัทธิมารฟ้ามืด!”

ตูม!