บทที่ 484 เผ่าบรรพกาลบุก สองหมัดสังหาร
หลังจากที่หลี่มู่อีกลับไปแล้ว หานเจวี๋ยคิดว่าฉิวซีไหลจะเรียกหาเขาแต่กลับไม่เป็นเช่นนั้น
หานเจวี๋ยสัมผัสได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขาและฉิวซีไหลกลายเป็นสิ่งเปราะบาง
หากในอนาคตฉิวซีไหลไม่มาขอให้ศิษย์ของเขาเข้าร่วมสำนักพุทธอีก ก็หมายความว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองขาดสะบั้นลงแล้ว เขาจำต้องระวังไม่ให้ฉิวซีไหลหันกลับมาเล่นงานเขาด้วย
อริยะพันคนก็มีพันหน้า แม้จะมีอาณาเขตเต๋าคุ้มกัน แต่หานเจวี๋ยก็ต้องระวังตัวอยู่ดี
แม้ว่าหลี่มู่อีจะจากไปแล้ว แต่สิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าที่อยู่นอกเขตเซียนร้อยคีรีก็ยังไม่ไปไหน ดูเหมือนว่าพวกมันตั้งใจจะลงหลักปักฐานอยู่ที่นี่
ไม่เพียงเท่านั้น สิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้านับวันจำนวนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นไม่หยุด
แปดสิบปีต่อมา
โจวหมิงเยวี่ยมาเคารพหานเจวี๋ย ยังมีหานตั้วเทียนที่ตามมาด้วย
นี่เป็นครั้งแรกที่หานตั้วเทียนได้มาเยือนอารามเต๋าของหานเจวี๋ย
ศิษย์หลานสองคนนั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้าหานเจวี๋ย ท่าทางประหม่าอย่างเห็นได้ชัด
หานเจวี๋ยไม่ได้ถามขึ้นก่อน เขารอจนกระทั่งทั้งสองเอ่ยปากออกมา
โจวหมิงเยวี่ยเอ่ยอย่างระมัดระวัง “อาจารย์ปู่ขอรับ จะจัดการกับสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าข้างนอกอย่างไรดีขอรับ”
หานเจวี๋ยถามกลับ “พวกเจ้าจะรับเลี้ยงไว้หรือ”
หานตั้วเทียนเงยหน้าขึ้นถาม “เขตเซียนร้อยคีรีกว้างใหญ่ไพศาลขนาดนี้ ในเมื่อพวกสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าพวกนั้นไม่ยอมไปไหน เหตุใดถึงรับเข้ามาไม่ได้ล่ะขอรับ ข้าได้ยินมาจากเหล่าศิษย์พี่คนอื่นว่า ถ้าหากสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้ามีชีวิตรอดต่อไปได้ ภายภาคหน้าจะกลายเป็นผู้ทรงพลังแห่งโลกาสวรรค์”
หานเจวี๋ยจ้องเขม็งไปที่หานตั้วเทียน จนเขาต้องก้มหัวลงด้วยความตกใจ
แม้ว่าหยินหยางพิทักษ์ตะวันจันทราจะบดบังใบหน้าของหานเจวี๋ยเอาไว้ ทว่าแววตาที่จ้องมองมาอย่างกดข่มก็ทำให้หานตั้วเทียนรู้สึกหนาวสะท้าน
ทันใดนั้นหานเจวี๋ยก็ตระหนักได้ว่าความทะเยอทะยานของหานตั้วเทียนนั้นยิ่งใหญ่เกินไป
ความทะเยอทะยานเช่นนี้มีติดตัวมาแต่กำเนิด
และไม่อาจรู้ได้ว่านี่เป็นสิ่งที่ดีหรือไม่
โจวหมิงเยวี่ยคล้ายจะคิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงรีบเอ่ยออกมา “อาจารย์ปู่ ท่านวางใจได้เลยขอรับ ตั้วเทียนแค่จะรับเข้ามาเลี้ยงเท่านั้น ไม่มีทางพาสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าพวกนี้ออกไปก่อเรื่องอย่างแน่นอนขอรับ”
หานตั้วเทียนรีบรับปากทันที “ใช่แล้วขอรับ อาจารย์ปู่ ข้าเพียงแต่หวังดีกับสำนักซ่อนเร้นเท่านั้น สำนักซ่อนเร้นแข็งแกร่งมากก็จริง ทว่าคนส่วนใหญ่เอาแต่วุ่นกับการปิดด่านฝึกฝน ขาดคนคอยจัดการเหล่าสรรพสัตว์นอกเขตเซียนร้อยคีรี แม้ว่าข้าจะเด็กที่สุดในสำนัก แต่ข้าก็สามารถช่วยเหลือเป็นธุระได้นะขอรับ”
หานเจวี๋ยไม่คลางแคลงในความภักดีของหานตั้วเทียนแต่อย่างใด ผ่านมาหลายปี ตอนนี้ระดับความประทับใจของหานตั้วเทียนที่มีต่อเขาเพิ่มขึ้นเป็นหกดาวแล้ว
โจวหมิงเยวี่ยถลึงตามองหานตั้วเทียน แล้วตวาดลั่น “เจ้าพูดอะไรของเจ้า!”
หานตั้วเทียนรู้สึกผิด ไม่กล้าพูดขึ้นมาอีก
โจวหมิงเยวี่ยตกใจมาก เหตุใดคำพูดนี้จึงฟังดูเหมือนต้องการจะชิงอำนาจอย่างไรอย่างนั้น
แม้ว่าหานเจวี๋ยจะดีต่อศิษย์ทั้งหลาย และเหล่าศิษย์เองไม่เคยสงสัยในฝีมือของหานเจวี๋ยเลย แต่หากทำให้หานเจวี๋ยรู้สึกเป็นภัย หานเจวี๋ยไม่มีทางปรานีอย่างแน่นอน
หานเจวี๋ยตรวจสอบสิ่งมีชีวิตรอบนอกอาณาเขตเต๋า ไม่พบแม้แต่เงาของหลี่มู่อี เขาจึงใช้จิตรับรู้เคลื่อนย้ายสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้านอกอาณาเขตเต๋าเข้ามาภายในเขตเซียนร้อยคีรี
“ไปเถอะ พวกมันเข้ามาแล้ว”
หานเจวี๋ยพูดจบก็หลับตาลง
โจวหมิงเยวี่ยและหานตั้วเทียนต่างก็ตื่นเต้นดีใจ รีบคำนับขอบคุณและจากไปทันที
เมื่อเข้ามาสู่เขตเซียนร้อยคีรี เหล่าสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าต่างก็รู้สึกตื่นตระหนก จนทำให้ทั่วเขตเซียนร้อยคีรีมีแต่เสียงร้องระงม แต่ไม่นานพวกมันก็สงบลง
เต้าจื้อจุนลงมือแล้ว!
หานเจวี๋ยไม่คาดหวังอะไรกับสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าเหล่านี้มากนัก
หากสมมติว่าเผ่าเอกาหมื่นคนสามารถฝึกบำเพ็ญจนไปถึงระดับครึ่งอริยะได้ สิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าเหล่านี้ก็ไร้ความหมาย
แต่มีอยู่ข้อหนึ่ง!
ตราบใดที่เข้ามาในเขตเซียนร้อยคีรีแล้ว ก็อย่าหวังจะได้ออกไปอีก!
เว้นเสียแต่จะฝึกบำเพ็ญจนถึงระดับครึ่งอริยะ!
…
หลังจากผ่านการวิวัฒนาการนับพันๆ ปี บวกกับสำนักดวงชะตาที่แสดงธรรมอยู่ทั่วทุกหนแห่ง ทำให้สิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าทวีจำนวนเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ไม่ว่าจะเป็นสิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าหรือสัตว์อสูรล้วนแต่ชอบพุ่งเข้าไปหาแหล่งที่เต็มเปี่ยมด้วยพลังวิญญาณ
บริเวณรอบข้างของเขตเซียนร้อยคีรี เนื่องมาจากอาณาเขตเต๋า พลังวิญญาณรอบด้านจึงเพิ่มพูนขึ้นไม่หยุดส่งผลให้สิ่งมีชีวิตก่อนกำเนิดฟ้าปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อยๆ
เวลาผันผ่านไปราวกับติดปีก ผ่านไปอีกหนึ่งพันปี
ถูหลิงเอ๋อร์เข้าสู่ระดับเทพ อู้เต้าเจี้ยน ฉู่ซื่อเหริน และมู่หรงฉี่ก็เริ่มมุ่งหน้าสู่ระดับเทพเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...