ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 538

บทที่ 538 ความสามารถใหม่ของระบบ แดนเซียนโกลาหล

สำหรับคำพูดของฉิวซีไหล เหล่าอริยะต่างเงียบงัน ไร้วาจาจะกล่าว

เบื้องหน้าพวกเขาเหลือเพียงวิธีนี้เท่านั้น

พวกเขาต่างก็รู้สึกหมองเศร้าอยู่ในใจ หากรอดพ้นมหันตภัยนี้ไปแล้วจะเป็นอย่างไรต่อ

ต่อไปมิใช่ต้องก้มหัวยอมสยบต่อฉิวซีไหลหรอกหรือ

มหาจักรพรรดิเซียวเปิดปากเอ่ย “ผ่านมหันตภัยนี้ไปให้ได้แล้วค่อยว่ากันเถิด ฉิวซีไหลเข้าปะทะมารมรรคาสวรรค์ด้วยตัวเอง มีความกดดันกว่าพวกเรามากนัก ตอนนี้จำเป็นต้องได้รับการสนับสนุน”

คำพูดของเขาได้รับความเห็นชอบจากอริยะรายอื่น

เรื่องนี้จึงตัดสินกันตามนี้

….

เวลาผ่านไปปีแล้วปีเล่า

ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งร้อยปี

ภายในระยะเวลาหนึ่งร้อยปีนี้เกิดเรื่องใหญ่ขึ้นไม่น้อย มีทั้งผู้ทรงพลังบุกเบิกสร้างโลกมนุษย์ และมีเผ่าพันธุ์ใหม่ก่อตั้งขึ้น มุ่งหมายแย่งชิงดวงชะตา

อีกาทองภายในดวงอาทิตย์ถือกำเนิดสู่โลกา เริ่มก่อตั้งเผ่าปีศาจขึ้น

เผ่าปีศาจที่กระจายตัวอยู่ทั่วสรวงสวรรค์ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง!

แนวคิดภาพรวมของเผ่าปีศาจนั้นคลุมเครือนัก นอกเหนือจากเผ่าพันธุ์แห่งมรรคาสวรรค์แล้ว ที่เหลือล้วนสามารถเป็นเผ่าปีศาจได้ และด้วยคำขวัญนี้ กลุ่มอิทธิพลของอีกาทองจึงขยายตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว

ตำนานแห่งเขตเซียนร้อยคีรีซาลงอีกครั้ง ไม่ถูกสรรพสิ่งเอ่ยถึงอีก

จักรพรรดิเซียนหนึ่งพันคนที่สำนักซ่อนเร้นส่งตัวออกไปก็ได้ตั้งรกรากบนดินแดนใหม่แห่งนั้นแล้ว โลกนี้ยังมิถูกรวมเป็นปึกแผ่น ยังอยู่ในยุคโกลาหลวุ่นวาย

สำหรับศิษย์ในนามหนึ่งพันคนนี้หานเจวี๋ยไม่ได้ให้ความสนใจเลย หากเผชิญปัญหายุ่งยากเข้าจริงๆ อย่างมากก็ใช้วิถีอัญเชิญเทพเรียกตัวกลับมาทั้งหมด

ระยะนี้หานเจวี๋ยทุ่มเทความคิดและจิตใจไปกับการทำความเข้าใจมหามรรคต้นกำเนิด พลังศักดิ์สิทธิ์เพิ่มพูนขึ้นเรื่อยๆ ไล่ไขว่คว้าระดับเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าระยะกลางอย่างบ้าคลั่ง

มีแต่การบรรลุถึงระดับเซียนทองต้าหลัวเบิกฟ้าระยะกลางเท่านั้นถึงจะทำให้พลังของหานเจวี๋ยเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว สามารถสังหารฉิวซีไหลและมารมรรคาสวรรค์ในเสี้ยววินาทีได้

จนปัญญาที่การฝึกบำเพ็ญของระดับอริยะจำเป็นต้องค่อยๆ สั่งสมไปตามกาลเวลาจริงๆ

ในวันนี้

ชั้นฟ้าที่สามสิบสามเกิดการต่อสู้อย่างดุเดือดอีกครั้ง หานเจวี๋ยสามารถรับรู้ได้ เขาเงยหน้ามองขึ้นไป ฉิวซีไหลปรากฏตัวหน้าหลุมดำ รอบกายมียอดสมบัติสามชิ้นที่ลักษณะแตกต่างกันไปลอยวนอยู่ เปล่งแสงเทพสามสีออกมา

ไกลออกไป เหล่าอริยะที่เหลือเฝ้ามองอยู่ไกลๆ

ทันใดนั้นฉิวซีไหลพุ่งเข้าไปในหลุมดำ

วินาทีนั้น สายฟ้าสีม่วงส่องวูบวาบ เลื้อยพัวพันปานมังกร หดตัวเข้าหากันอีกครั้งอย่างรวดเร็วยิ่ง จากนั้นก็หายลับไป

เหล่าอริยะต่างตกตะลึง

เทพสูงสุดหนานจี๋ขมวดคิ้วพลางถาม “เกิดอะไรขึ้น สัมผัสถึงกลิ่นอายของพวกเขาไม่ได้อย่างสิ้นเชิงเลย”

เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยเอ่ยด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ “พวกเราทำได้แค่รอเท่านั้น รอดูต่อไปเถอะ”

อีกด้านหนึ่ง

หานเจวี๋ยที่ได้เห็นฉากนี้ อดตรวจดูจดหมายไม่ได้

[ฉิวซีไหลสหายของท่านผสานรวมกับดวงชะตามรรคาสวรรค์ ก้าวเข้าสู่ดินแดนมรรคาสวรรค์]

[ฉิวซีไหลสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมารสวรรค์ลึกลับ]

….

ต่อจากนั้น ฉิวซีไหลเผชิญกับการโจมตีจากมารสวรรค์อยู่เรื่อยๆ ดูเหมือนในหลุมดำจะไม่ได้มีแค่มารมรรคาสวรรค์เพียงตนเดียวแล้ว

หานเจวี๋ยเปิดกล่องจดหมายค้างไว้ตรงหน้า ฝึกบำเพ็ญไปพลาง จับตามองสถานการณ์ของฉิวซีไหลไปพลาง

สามร้อยปีต่อจากนั้น ฉิวซีไหลเผชิญกับการโจมตีจากมารสวรรค์ลึกลับเกินกว่าล้านครั้ง

มารมรรคาสวรรค์ยังคงแข็งแกร่งยิ่งนัก แม้ว่าจะผสานรวมกับดวงชะตามรรคาสวรรค์ ฉิวซีไหลก็ยังไม่สามารถเอาชนะเขาได้

มองจากจุดนี้ แปลว่าฉิวซีไหลก็ไม่ได้แข็งแกร่งนัก

ถึงแม้หานเจวี๋ยจะไม่สามารถสังหารมารมรรคาสวรรค์ในเสี้ยววินาทีได้ แต่ยังคงสังหารมารมรรคาสวรรค์ได้ภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูป

จุดที่เขากังวลคือสังหารในเสี้ยววินาทีไม่ได้ มิใช่ว่าเอาชนะไม่ได้

ในวันนี้เอง

[ฉิวซีไหลสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากมารสวรรค์ลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

ฉิวซีไหลยังคงพ่ายแพ้อยู่ดี!

หานเจวี๋ยส่ายหน้า

ดูเหมือนพลังของฉิวซีไหลจะไล่เลี่ยกับมารมรรคาสวรรค์ เพียงแต่พลังความอึดของมารมรรคาสวรรค์แข็งแกร่งกว่า

อริยะมรรคาสวรรค์ก็คืออริยะมรรคาสวรรค์ ไม่ได้เรื่อง!

หานเจวี๋ยลอบเหยียดหยาม

ในเวลาเดียวกันนี้

ท้องนภาพลันเต็มไปด้วยเมฆแดงฉาน ทั่วทั้งแดนเซียนต่างเป็นเช่นนี้ บรรยากาศกดดันเหลือคณาปกคลุมไปทั่วฟ้าดิน

ทันใดนั้น ท้องนภาพลันปรากฏหลุมดำใหญ่น้อยแตกต่างกันไปขึ้นทีละหลุม นภาราวกับเต็มไปด้วยรูพรุน น่าสะพรึงอย่างยิ่ง

ฉากนี้ทำให้สรรพสิ่งทั่วโลกหวาดผวา