ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 54

บทที่ 54 ดาวตัวซวยแดนสวรรค์ พรสวรรค์ไร้เทียมทาน
เมื่อได้ฟังคำพูดของสิงหงเสวียน สีหน้าของหานเจวี๋ยยิ่งประหลาดใจขึ้นไปอีก เป็นเพราะพลังจิตของเขาพบว่าภายในไข่มุกมีวิญญาณซุกซ่อนอยู่

วิญญาณนี้ยังเป็นวิญญาณร้าย เต็มไปความอาฆาตแค้น

แค่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่ของดี!

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม “ไข่มุกนี้เจ้าเก็บมาได้จากที่ใด”

เขาบอกเรื่องวิญญาณร้ายในไข่มุกออกไป เมื่อสิงหงเสวียนได้ฟังถึงกับเบิกตาโต สีหน้ายากที่จะเชื่อ

ไม่นาน นางขมวดคิ้วขึ้นแล้วกล่าวเสียงเบาว่า “ข้าได้มันมาจากตลาดแห่งแดนบำเพ็ญพรต ข้าเข้าร่วมการประมูลและได้รับสมบัติมาหนึ่งชิ้น แต่มีคนจับตามองข้า ถึงได้ตามข้ามาและพยายามแย่งชิงสมบัติของข้า แต่กลับถูกข้าชิงสังหารเสียก่อน ข้าจึงได้ของชิ้นนี้มาจากแหวนเก็บสมบัติของเขา สหายเต๋าที่ติดตามไปด้วยกันบอกข้าว่าของสิ่งนี้คือหยกรวมวิญญาณฟ้าประทาน หาได้ยากยิ่งนัก เป็นสมบัติศักดิ์สิทธิ์สำหรับการฝึกบำเพ็ญ เมื่อข้าได้ยินว่าร้ายกาจเช่นนี้ จึงได้นำมาให้ท่าน”

หานเจวี๋ยมักจะรู้สึกว่ามันมีบางอย่างที่ผิดแปลกไป

แต่เขากลับคิดไม่ออก

เขาสำแดงพลังดูดวิญญาณหกสายออกมาในทันที กำจัดวิญญาณร้ายที่อยู่ในนั้น จากนั้นจึงนำหยกผสานวิญญาณฟ้าประทานคืนให้กับสิงหงเสวียน

“เจ้าก็เก็บไว้เถอะ วิญญาณร้ายที่อยู่ในนั้นถูกข้ากำจัดไปแล้ว สำหรับข้าสมบัติสิ่งนี้ช่วยได้ไม่มาก กลับกันกับเจ้าที่ใกล้จะทะลวงระดับรวมแก่นปราณ ก็ต้องการใช้สมบัติสิ่งนี้” หานเจวี๋ยกล่าวอย่างจริงจัง

สิงหงเสวียนอยากจะปฏิเสธในทันใด แต่หานเจวี๋ยพูดต่อว่า “ความเร็วในการฝึกบำเพ็ญของเจ้าเชื่องช้าเกินไป หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ความเป็นไปได้ที่ข้าจะกลายเป็นสามีของเจ้านับวันยิ่งน้อยลง สิ่งที่เจ้าควรคิดตอนนี้คือพยายามเร่งการฝึกบำเพ็ญตนเองให้เร็วขึ้น”

ได้ยินดังนั้น รอยยิ้มบนใบหน้าของสิงหงเสวียนก็ดูขมขื่นขึ้นมา

หานเจวี๋ยทนมองต่อไปไม่ได้ ถึงอย่างไรสตรีที่อยู่ตรงหน้านี้ก็มีค่าความประทับใจต่อเขาสูงที่สุด

หานเจวี๋ยพลิกหงายฝ่ามือขวา ส่งโอสถวิญญาณชั้นยอดที่ตนเองยึดมาได้จากครั้งก่อนให้กับสิงหงเสวียน

โอสถเหล่านี้สามารถช่วยสิงหงเสวียนทะลวงระดับรวมแก่นปราณได้ และยังช่วยเสริมความแข็งแกร่งตบะระดับรวมแก่นปราณของนาง

“ก่อนหน้านี้มีแต่เจ้าที่มอบสมบัติให้กับข้า ตอนนี้ข้ามอบให้เจ้าบ้าง อีกอย่างเจ้าสามารถเปิดใช้ถ้ำเทวาหลังเขาเพื่อฝึกบำเพ็ญได้” หานเจวี๋ยกล่าวอย่างจริงจัง

สิงหงเสวียนพลันประหลาดใจในทันใด ในใจเต็มไปด้วยความหวานซึ้ง

เมื่อหานเจวี๋ยเห็นเช่นนี้ ในใจพลันรู้สึกตื่นตระหนก กล่าวขึ้นอย่างเคร่งขรึม “เจ้าและข้ายังไม่ใช่สามีภรรยา หวังว่าเจ้าจะพยายามฝึกบำเพ็ญอย่างเต็มที่ อีกอย่าง อย่าได้ประกาศความสัมพันธ์ระหว่างเรา ข้าสังหารศัตรูที่แข็งแกร่งมากมายเพื่อสำนักหยกพิสุทธิ์ เจ้าอย่าได้กลายเป็นจุดอ่อนให้ศัตรูขู่ข้า เข้าใจหรือไม่”

สิงหงเสวียนพยักหน้าลงอย่างเชื่อฟัง

‘ฮึ เจ้าเด็กบ้า

ที่แท้เจ้าก็เป็นห่วงเป็นใยข้าจริงๆ ด้วย

บอกว่ากลัวข้าเป็นจุดอ่อนอะไรกัน จริงๆ แล้วก็แค่เป็นห่วงความปลอดภัยของข้า’

สิงหงเสวียนยิ่งคิด ในใจก็ยิ่งหวานซึ้ง

นึกย้อนไปเมื่อปีนั้น ในสายตาของนางหานเจวี๋ยยังเป็นเพียงเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ตอนนี้เขาได้กลายเป็นผู้อาวุโสสังหารเทพของสำนักหยกพิสุทธิ์ที่ยิ่งใหญ่แล้ว

คุณสมบัติเช่นนี้กวาดสายตามองหาทั่วทั้งแดนบำเพ็ญพรตล้วนยากที่จะพบได้

นางเองก็ควรพยายามจริงๆ บ้างแล้ว

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป นางอาจจะไม่คู่ควรกับหานเจวี๋ย

สิงหงเสวียนก็ไม่ได้รั้งอยู่นานนัก เพียงไม่นานก็จากไป

เดิมทีนางคิดจะใช้โอกาสนี้ใกล้ชิดกับหานเจวี๋ยสักหน่อย แต่ไก่คุกรัตติกาลและสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นกลับจ้องมาที่พวกเขาตลอด ดวงตาที่จ้องมองมานั่นเบิกกว้าง ทำเอานางรู้สึกเคอะเขิน

……

หนึ่งปีครึ่งหลังจากนั้น

รัศมีพลังวิญญาณของขุนเขาที่หานเจวี๋ยอาศัยอยู่ได้ยกระดับขึ้น นอกจากค่ายกลรวมวิญญาณแล้ว หลี่ชิงจื่อยังวางกลคุ้มกันขนาดใหญ่

ด้วยการแนะนำของหานเจวี๋ย สิงหงเสวียนจึงย้ายไปยังภูเขาด้านหลังอย่างเงียบๆ เพลิดเพลินไปกับพลังวิญญาณที่มีพลังมหาศาลของที่นี่

วันนี้เอง

การเฉลิมฉลองใหญ่หนึ่งพันปีของสำนักหยกพิสุทธิ์กำลังจะเปิดฉากขึ้น สำนักสายหลักในแดนบำเพ็ญพรตต่างก็ส่งคนมาแสดงความยินดี สำนักหยกพิสุทธิ์จึงครึกครื้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน

กล่าวกันว่าเจ้าลัทธิศักดิ์สิทธิ์อาภรณ์ป้องพิรุณหายสาบสูญหลังจากที่มายังสำนักหยกพิสุทธิ์ หรือจะกล่าวว่ามีความเป็นไปได้สูงที่เจ้าลัทธิศักดิ์สิทธิ์อาภรณ์ป้องพิรุณจะสิ้นชีวิตที่สำนักหยกพิสุทธิ์แห่งนี้

การคาดเดาเช่นนี้ทำให้สถานะของสำนักหยกพิสุทธิ์ในแดนบำเพ็ญพรตสูงขึ้นเป็นอย่างมาก ไม่มีผู้ใดที่จะกล้าไม่ไว้หน้า

หลังจากที่นักพรตเต๋าจิ่วติ่งกลับมา เขาเริ่มปฏิรูปสำนักหยกพิสุทธิ์ด้วยตนเอง พลังวิญญาณทั้งสิบแปดยอดเขาและเมืองสำนักฝ่ายในก็เพิ่มรัศมีขึ้นอย่างกว้างขวาง ถึงแม้จะไม่เทียบเท่าภูเขาของหานเจวี๋ย แต่ก็แข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนหลายเท่าตัว

ไม่เพียงเท่านี้ นักพรตเต๋าจิ่วติ่งยังจับปีศาจขนาดใหญ่ที่เทียบเท่ากับระดับปราณก่อกำเนิดหลายตัว กักขังมันไว้ในแดนหมื่นปีศาจ

สำนักหยกพิสุทธิ์กำลังแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่ขึ้นทุกวัน

หานเจวี๋ยไม่สนใจการเฉลิมฉลองใหญ่หนึ่งพันปี จึงไม่ได้ออกไป ฝึกบำเพ็ญอย่างต่อเนื่อง

สิ่งที่ควรจะกล่าวถึงก็คือ ในขณะที่ไก่คุกรัตติกาลและสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นเติบโตขึ้นเรื่อยๆ ถ้ำเทวาก็ไม่สามารถรองรับพวกมันได้อีก หานเจวี๋ยไล่พวกมันออกไปตั้งแต่ครึ่งปีก่อน

ให้พวกมันหาที่อยู่บนเขาด้วยตนเอง ในขณะเดียวก็กำชับพวกมันห้ามลงจากเขา และอวดตัวgv’อย่างเด็ดขาด

ไก่คุกรัตติกาลถูกหานเจวี๋ยปลูกฝังค่านิยมมาตั้งแต่มันยังเล็ก จนถึงตอนนี้มันได้กลายเป็นไก่ที่ขี้ขลาดตาขาวอย่างมาก อ้อ ไม่สิ เป็นไก่ที่ระมัดระวังและรอบคอบยิ่งนัก มันมักจะพร่ำสอนสุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้น และต้องการให้สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นมีนิสัยเหมือนกันกับมัน

จนใจก็แต่สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นนั้นเย่อหยิ่งโดยกำเนิด และสำหรับมันถือว่าเป็นการดูถูกเหยียดหยาม

ถึงแม้สุนัขสวรรค์ฮุ่นตุ้นจะไม่เคารพตัวเองอย่างมาก แต่ไก่คุกรัตติกาลยังคงควบคุมมันด้วยพลังแข็งแกร่งของตัวเอง

ไม่ว่าจะพูดอย่างไร เจ้าสุนัขตัวนี้ก็เป็นมันที่ฟักออกมา

หรือหากอิงตามคำพูดของหานเจวี๋ย นี่ก็คือลูกสุนัขของมัน