ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 558

บทที่ 558 เรื่องในสำนักซ่อนเร้น ต่อจากนี้

ผู้มาใหม่ในอาณาเขตฟ้าบุพกาลคงมีเพียงบุตรแห่งมรรคาสวรรค์นามว่าเทียนผู้นั้น

หานเจวี๋ยไม่สนใจ เขาแทบจะลืมเลือนอาณาเขตฟ้าบุพกาลไปแล้ว

โดยทั่วไปแล้ว โจวฝาน เต้าจื้อจุน และจ้าวเซวียนหยวนก็ไม่ได้ไปที่อาณาเขตฟ้าบุพกาลเช่นกัน กลับเป็นหมื่นโลกาฉายชัดที่คึกคักยิ่ง เหล่าศิษย์มักจะไปสอบถามถึงสีสันอันน่าตื่นเต้นของโลกภายนอกจากหลี่เต้าคงกับหานโยวที่นั้นเป็นประจำ

หานเจวี๋ยถาม “มีเรื่องแค่นี้หรือ”

เต้าจื้อจุนรีบเอ่ยว่า “คุณสมบัติของผู้มาใหม่สองรายนี้แข็งแกร่งมากเลยขอรับ อีกอย่าง ข้าอยากออกไปแสวงหาโชควาสนาด้านนอกสักครา”

ผู้มาใหม่สองคนหรือ

ไม่ใช่แค่เทียน แต่มีอีกคนเช่นนั้นหรือ

หานเจวี๋ยอยากรู้ขึ้นมานิดๆ แต่มิได้ใส่ใจ กลับเอ่ยถามว่า “เจ้าบรรลุครึ่งอริยะหรือยัง”

“ยังขอรับ แต่…”

“เจ้าคิดจะฝ่าฝืนเจตจำนงของข้าหรือ”

“มิได้ขอรับ…”

เต้าจื้อจุนตื่นตระหนก รีบร้อนอยากอธิบาย แต่ไม่รู้ว่าควรจะอธิบายอย่างไร

หานเจวี๋ยเอ่ยว่า “อาจารย์ไม่อยากคอยเหลือช่วยเจ้าอีก เข้าใจหรือไม่ หากเจ้ายังกล้าร้องขอเช่นนี้อีก เกณฑ์การออกจากหุบเขาจะเลื่อนขึ้นเป็นระดับอริยะแทน”

“ทราบแล้วขอรับ เป็นศิษย์ที่วู่วามเอง”

เต้าจื้อจุนเอ่ยด้วยความจนปัญญา แต่คำพูดหานเจวี๋ยมีเหตุผล หวนนึกถึงความผันผวนในมหาเคราะห์ครั้งก่อน เขายังอกสั่นขวัญแขวนมาจนถึงตอนนี้

‘ไอ้ตัวแสบ ไม่น่าเชื่อว่าคิดจะมาลวงข้า’

หลังจากเต้าจื้อจุนคิดตกแล้ว ในใจเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น

หานเจวี๋ยโบกมือ สื่อว่าให้เต้าจื้อจุนถอยออกไป

หลังจากเต้าจื้อจุนไปแล้ว หานเจวี๋ยยังไม่ไปที่อาณาเขตฟ้าบุพกาล เขาสอดส่องดูหานทั่วแทน

หานทั่วยังคงปิดด่านบำเพ็ญ ดวงชะตาและชื่อเสียงของเขายังคงอ่อนด้อยในแดนเซียน นับว่าเป็นคนนิรนามอยู่

เขาพลันบังเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมา

การปรากฏตัวขึ้นของเทียนสามารถเป็นหินลับคมให้หานทั่วได้

ในชีวิตหากไร้ซึ่งอริที่แข็งแกร่ง แล้วจะก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องได้อย่างไร

หานเจวี๋ยมีระบบ และใช้การมองสรรพสิ่งเป็นศัตรูที่แข็งแกร่งคอยผลักดันตัวเอง

หลังจากคิดดีแล้ว หานเจวี๋ยยกมือส่งลำแสงสายหนึ่งออกมา จากนั้นแสงนั้นก็เลือนหายไปอย่างรวดเร็วราวกับสายฟ้าแลบ

….

ชั่วพริบตาเดียว

เวลาผ่านไปอีกสามร้อยปี

หานเจวี๋ยพักจากการฝึกบำเพ็ญ ลืมตาขึ้นมา เริ่มตรวจดูจดหมาย

[จักรพรรดิสวรรค์สหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[ฉิวซีไหลสหายของท่านผสานรวมดวงชะตามรรคาสวรรค์ พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[หลี่เต้าคงสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากบรรพจารย์ซานชิงสหายของท่าน ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[สือตู๋เต้าสหายของท่านเข้าสู่แดนต้องห้ามอันธการ]

[ฟางเหลียงศิษย์หลานของท่านเผชิญกับการโจมตีจากพลังห้วงมิติที่ไม่รู้จัก ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[หานทั่วบุตรชายของท่านปลุกคุณสมบัติสายเลือด พลังมรรคเพิ่มขึ้นฉับพลัน]

[หานมิ่งสหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]

[ฉู่ซื่อเหรินศิษย์หลานของท่านได้รับการเข้าฝันจากฉิวซีไหลสหายของท่าน]

….

สถานการณ์ในจดหมายมีหลากหลายสารพัด หานเจวี๋ยอ่านอย่างมีอรรถรสยิ่ง

เขาสังเกตเห็นว่าฉิวซีไหลเข้าฝันฉู่ซื่อเหริน

เจ้าเฒ่าคนนี้คิดจะทำอะไร

หานเจวี๋ยอ่านจดหมายต่อไป

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม หานเจวี๋ยเรียกฉู่ซื่อเหรินมาหา

ฉู่ซื่อเหรินเข้ามาในอารามอย่างรวดเร็ว ทำความเคารพอย่างนอบน้อม

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม “ระยะนี้การฝึกบำเพ็ญเป็นอย่างไร”

ฉู่ซื่อเหรินตอบ “เป็นเช่นที่ผ่านมาขอรับ”

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง กล่าวขึ้นว่า “ท่านรู้ว่าฉิวซีไหลมาเข้าฝันข้าใช่หรือไม่ขอรับ”