ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 564

บทที่ 564 จักรพรรดิเซียนวัฏจักรสวามิภักดิ์ ผู้แสวงมรรควิถี

จากการทำนาย หานเจวี๋ยพบว่าเภทภัยของเผ่ามนุษย์มีต้นตอมาจากภายในเผ่าพันธุ์มนุษย์เอง

หนึ่งหมื่นปีก่อนเผ่ามนุษย์มีครอบครัวของเด็กหนุ่มคนหนึ่งถูกสังหารล้างตระกูล เผชิญความลำบากยากเข็ญสารพัด ในใจเต็มไปด้วยความแค้นเคืองต่อเผ่ามนุษย์ ต่อมาได้รับโอกาสวาสนาในสถานที่อันน่าสิ้นหวังแห่งหนึ่ง จึงพัฒนาแบบพุ่งทะยาน

คนผู้นี้นามว่าสวีตู้เต้า ผู้เป็นอาจารย์คือ…

จักรพรรดิเซียนวัฏจักร!

หานเจวี๋ยเกือบลืมคนผู้นี้ไปแล้ว ไม่คิดเลยว่ายังคงวิ่งเต้นอย่างลับๆ อยู่

สวีตู้เต้ามีตบะระดับเทพแล้ว พิสูจน์ระดับเทพในหมื่นปี ความเร็วของเขาเกินจริงอย่างยิ่ง อย่างไรก็ตามหานเจวี๋ยสัมผัสได้ว่าพลังส่วนใหญ่ในร่างของเขาเป็นพลังเวทของจักรพรรดิเซียนวัฏจักร

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรเป็นเซียนทองต้าหลัว!

วันหน้าหากต้องการสำเร็จเป็นครึ่งอริยะ ย่อมมิใช่เรื่องยากแน่นอน

หานเจวี๋ยไม่สนใจอู้เต้าเจี้ยนอีก หันหลังจากไป กลับไปที่อารามเต๋าของตน

เขาถามอยู่ในใจ ‘เพราะเหตุใดจักรพรรดิเซียนวัฏจักรถึงเกื้อหนุนสวีตู้เต้า’

[จำเป็นต้องหักอายุขัยสองพันล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

สองพันล้านปี ไม่เลว จักรพรรดิเซียนวัฏจักรพอมีฝีมืออยู่บ้าง

ดำเนินการต่อ!

จิตรับรู้ของหานเจวี๋ยเข้าสู่ภาพลวงตาวิวัฒนาการ

ที่นี่คือห้วงมิติมืดมัวแห่งหนึ่ง ไอหมอกอบอวล จักรพรรดิเซียนวัฏจักรนั่งสมาธิอยู่ด้านหน้า ภาพลักษณ์ดูลึกลับ ราวกับเงามายา

ในยามนี้เอง ร่างคนผู้หนึ่งหล่นลงมาเบื้องหน้าจักรพรรดิเซียนวัฏจักร

เป็นสวีตู้เต้าผู้นั้น

สวีตู้เต้าอยู่ในภาวะหมดสติ ลมหายใจรวยริน

เสียงหนึ่งแว่วขึ้น “จักรพรรดิเซียนวัฏจักร เจ้าอยากเป็นอริยะมิใช่หรือ ให้การสนับสนุนเด็กคนนี้สิ ให้เขาทำลายล้างเผ่ามนุษย์ ให้เผ่ามนุษย์ตายด้วยน้ำมือตน เจ้าและข้าไม่ต้องแบกรับผลกรรมใด วันหน้าข้าจะหาวิธีจัดสรรปราณม่วงอนธการให้เจ้า”

หานเจวี๋ยแสดงท่าทีแปลกใจ

เสียงนี้…

มหาจักรพรรดิเซียว!

ไม่นึกเลยว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังจักรพรรดิเซียนวัฏจักรคือมหาจักรพรรดิเซียว

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรลืมตาขึ้น เผยให้เห็นตาดำสองข้าง เอ่ยเสียงแผ่วว่า “ข้าจะเชื่อเจ้าได้อย่างไร”

มหาจักรพรรดิเซียวกล่าว “เจ้าทำได้เพียงเชื่อข้า อริยะรายอื่นล้วนดูแคลนเจ้า อีกทั้งเจ้าถือกำเนิดจากวัฏจักร จักรพรรดินีผืนพิภพกดหัวเจ้าอยู่”

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรเงียบงัน

ภาพลวงตาวิวัฒนาการพังทลายลงไปเช่นนี้ หานเจวี๋ยลืมตาขึ้นมา

เมื่อพูดถึงจักรพรรดิเซียนวัฏจักร ความรู้สึกที่หานเจวี๋ยมีต่อเขาช่างซับซ้อนนัก

มรดกทายาทจักรพรรดิเซียนที่ระบบจัดสรรให้เขามาจากจักรพรรดิเซียนวัฏจักร ในอดีตจักรพรรดิเซียนวัฏจักรก็เคยวางแผนต่อเขาเช่นกัน แต่มิได้ทำอันตรายเขา ในอดีตตี้ไท่ไป๋ร่างแยกของจักรพรรดิเซียนวัฏจักรก็เคยช่วยเหลือเขาอยู่หลายครั้ง

หลายหมื่นปีผ่านไป ชีวิตแปรเปลี่ยนผกผัน เขาสามารถมองหยามจักรพรรดิเซียนวัฏจักรได้แล้ว

คิดไปคิดมา หานเจวี๋ยตัดสินใจไปเข้าฝันจักรพรรดิเซียนวัฏจักร

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรหลบซ่อนมิดชิดยิ่ง แต่ไม่มีทางหลบพ้นสายตาอริยะได้ หาตัวพบอย่างง่ายดาย

ในแดนความฝัน

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรลืมตาขึ้น มองเห็นหานเจวี๋ยที่แผ่แสงเทพปกคลุมร่าง เขาอดขมวดคิ้วไม่ได้ ถามเสียงเข้มว่า “ท่านคือผู้ใด”

เขาตระหนกผวาอยู่ในใจ ไม่น่าเชื่อว่าตนจะถูกดึงเข้าสู่แดนความฝันโดยไม่ทันตั้งตัว แม้จะเป็นอริยะก็ไม่น่าหวาดกลัวขนาดนี้ หานเจวี๋ยปลดแสงเทพจากหยินหยางพิทักษ์ตะวันจันทรา เผยใบหน้าหล่อเหลาเลิศล้ำไม่เป็นสองรองใครของตนออกมา

หลังจากมองเห็นใบหน้าหานเจวี๋ยอย่างชัดเจน จักรพรรดิเซียนวัฏจักรก็แสดงสีหน้าตกตะลึง

หานเจวี๋ยเอ่ยว่า “พวกเราพบหน้ากันเป็นครั้งแรก แต่ก็มิใช่ครั้งแรกที่พบกัน”

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรเงียบงัน

ผ่านไปครู่หนึ่ง

เขาถอนหายใจ “ข้าชื่นชมเจ้า แต่ก็ดูแคลนเจ้าด้วย”

ความรู้สึกที่เขามีต่อหานเจวี๋ยซับซ้อนเช่นกัน

ปีนั้นยามที่หานเจวี๋ยเผยคุณสมบัติออกมา จักรพรรดิเซียนวัฏจักรก็จับตามองอย่างใกล้ชิดเช่นกัน แต่ไม่คิดเลยว่าหานเจวี๋ยจะผงาดขึ้นมารวดเร็วเกินไป เร็วจนเขาตอบสนองไม่ทัน หานเจวี๋ยล้ำหน้าเขาไปแล้ว

หานเจวี๋ยเอ่ยถาม “เจ้าต้องการที่พึ่งหรือไม่”

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรตะลึงงัน ขมวดคิ้วพลางเอ่ยวาจา “หมายความว่าอย่างไร”

“ข้าก็นับว่ามีกรรมติดค้างเจ้า ทำงานให้ข้า แล้วข้าจะให้การสนับสนุนเจ้า”

“เจ้ารู้หรือว่าข้าต้องการสิ่งใด”

“ก็แค่ตำแหน่งอริยะมิใช่หรือ”

จักรพรรดิเซียนวัฏจักรเงียบไปอีกครั้ง