ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 618

บทที่ 618 สาปแช่งอีกครั้ง เดิมพันด้วยอายุขัย

เขตเซียนร้อยคีรี ภายในอารามเต๋า

หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น เอ่ยด้วยความสะท้อนใจ “กลยุทธ์ยอดเยี่ยม เด็กดี สมกับเป็นบรรพชนเต๋า”

เขาทำนายได้ว่าสาเหตุที่เรื่องราวของเมิ่งเซียวลุกลามใหญ่โต เป็นเพราะฟางเหลียงคอยสุมไฟกระพือข่าว พอเรื่องนี้จบลง ฟางเหลียงก็ประกาศสถาปนาวิถีสวรรค์ทันที ดวงชะตาเพิ่มพูนขึ้นมา

บนทำเนียบดวงชะตามรรคาสวรรค์ ชื่อของฟางเหลียงพุ่งทะยานจากนอกขอบเขตพันลำดับเข้าไปอยู่ในสิบลำดับแรกทันที

สถาปนาวิถีสวรรค์ขึ้นภายใต้มรรคาสวรรค์ ไม่น่าเชื่อเลยว่าไม่มีการต่อต้านกีดกันขึ้นเลย บรรพชนเต๋าต้องสอดมือเข้าแทรกแซงแล้วเป็นแน่

หลังจากสถาปนาวิถีสวรรค์ขึ้น ฟางเหลียงจะทำอย่างไรต่อ

ในตอนนี้เอง

หลี่เสวียนเอ้ามาขอเข้าพบหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยให้เขาเข้ามา

หลังจากเข้ามาในอาราม หลี่เสวียนเอ้าคุกเข่าลงเบื้องหน้าหานเจวี๋ย เอ่ยว่า “เจ้าสำนัก เผ่าสวรรค์เกิดความเปลี่ยนแปลง จี้เซียนเสินและฟางเหลียงแตกหัก สำนักซ่อนเร้นสมควรเลือกข้างผู้ใดขอรับ”

หานเจวี๋ยย้อนถาม “เจ้าว่าสมควรเลือกผู้ใดเล่า”

หลี่เสวียนเอ้าเอ่ยอย่างใช้ความคิด “ฟางเหลียงเป็นศิษย์หลานของท่าน หลี่เต้าคงก็สนับสนุนฟางเหลียง ในเรื่องนี้ฟางเหลียงยืนอยู่บนพื้นฐานความมีเหตุผลชอบธรรม ตามหลักแล้วควรจะเลือกเขา แต่ว่า….ตอนนี้ฟางเหลียงอยู่ใต้ร่มธงของบรรพชนเต๋า เอาใจออกห่างไปแล้ว เขายังนับว่าเป็นคนของสำนักซ่อนเร้นอยู่หรือไม่”

หานเจวี๋ยเอ่ยด้วยท่าทียิ้มมิเชิงยิ้ม “เช่นนั้นเจ้าต้องการให้ข้าสนับสนุนจี้เซียนเสินหรือ”

“จี้เซียนเสินไร้บรรทัดฐาน หลงระเริงไร้คุณธรรม ข้าขอเสนอให้ท่านผลักดันศิษย์ของสำนักซ่อนเร้นสักคนเข้ารับช่วงชิงตำแหน่งบรรพชนสวรรค์ขอรับ”

หลี่เสวียนเอ้าสูดหายใจเข้าลึกๆ พลางเอ่ยอย่างจริงจัง

เขาทราบดีว่าตนล้ำเส้นอยู่บ้าง แต่หากคิดจะเป็นที่ปรึกษาของหานเจวี๋ย ก็ต้องกล้าเสนอความเห็น มิเช่นนั้นเขาจะทำอันใดได้กันเล่า

คอยวิ่งเต้นเป็นธุระ หรือเป็นคนส่งสารกันล่ะ

หลังจากหลี่เสวียนเอ้าเสนอความเห็นไป ในใจก็รู้สึกกระวนกระวายอย่างยิ่ง

หานเจวี๋ยกล่าวไปว่า “พูดจามีเหตุผล เช่นนั้นเจ้าคิดว่าควรสนับสนุนผู้ใดถึงจะดีเล่า”

หลี่เสวียนเอ้าตอบกลับว่า “นั่นย่อมขึ้นอยู่กับดุลพินิจของท่านขอรับ ”

หานเจวี๋ยตกอยู่ในภวังค์ความคิด

หลี่เสวียนเอ้ารู้สึกว่าพูดไปพอสมควรแล้ว จึงขอตัวลาทันที

หานเจวี๋ยยิ้มออกมา คนผู้นี้หาจุดยืนของตนได้แม่นยำนัก

สิ่งที่เขาพูดมามีเหตุผลจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นจี้เซียนเสินหรือว่าฟางเหลียง ล้วนไม่เหมาะสมจะเป็นตัวเบี้ยของเขาทั้งสิ้น

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ยังไม่จำเป็นต้องรีบร้อน หากจะให้จี้เซียนเสินลงจาตำแหน่งบรรพชนสวรรค์ตอนนี้ เขาไม่มีทางยอมแน่

รอให้ถึงเวลาที่จี้เซียนเสินและฟางเหลียงห้ำหั่นกันจนเผ่าสวรรค์อ่อนกำลังลง ถึงจะเป็นโอกาสเหมาะสำหรับผลักดันบรรพชนสวรรค์คนใหม่

หานเจวี๋ยหลับตาลง ฝึกบำเพ็ญต่อ

ถึงจะบรรลุถึงระดับอริยะเสรีแล้ว เขาก็ยังต้องมุมานะต่อไป พยายามบรรลุถึงระดับอริยะมหามรรคให้ได้ในเร็ววัน ตามด้วยระดับยอดมหามรรค จากนั้นก็เป็นระดับผู้สร้างมรรคา

เขาต้องการก้าวไปสู่จุดสูงสุดทีละขั้นๆ จนอยู่ในระดับเดียวกับบรรพชนเต๋า จนถึงขั้นที่เหนือกว่าบรรพชนเต๋า!

ขนาดผู้แข็งแกร่งอย่างบรรพชนเต๋ายังถูกเหล่าผู้ทรงพลังในแดนเทพหวนปัจฉิมวางแผนเล่นงานได้ ดังนั้นต่อให้หานเจวี๋ยแข็งแกร่งเท่าบรรพชนเต๋า ก็ยังไม่รู้สึกปลอดภัยอยู่ดี ดังนั้นจะต้องเหนือกว่าบรรพชนเต๋าให้ได้

….

วันเวลาดำเนินไป

ภายในเผ่าสวรรค์เกิดความวุ่นวาย ทำให้แดนเซียนเริ่มปั่นป่วนไปด้วย สำหรับผู้ทรงพลังที่มีใจทะเยอทะยานบางคน นี่คือโอกาสดี

เผ่าปีศาจหายใจคล่องขึ้นมาบ้าง ที่ผ่านมาพวกเขาเผชิญกับการกระหนาบโจมตีจากเผ่าสวรรค์และนิกายเจี๋ย แตกพ่ายกระจัดกระจาย ดิ้นรนเอาชีวิตรอด ตอนนี้ในที่สุดพวกเขาก็ได้โอกาสปลดเปลื้องพันธนาการแล้ว เริ่มขยายอิทธิพลอีกครั้ง

เหล่าอริยะคล้ายจะไม่สนใจความขัดแย้งภายในเผ่าสวรรค์เลย เจ้านิกายเทียนเจวี๋ยประกาศเชิญชวนผู้บำเพ็ญทั่วปวงสวรรค์มาสดับธรรม ณ ชั้นฟ้าที่สามสิบสามเสียด้วยซ้ำ

ดำเนินไปเช่นนี้จนเวลาผ่านพ้นไปอีกหนึ่งพันปี

ในวันนี้

เทพมารขุนพลสวรรค์ฟูมฟักเสร็จสิ้นแล้ว

หานเจวี๋ยเคลื่อนย้ายมายังอาณาเขตเต๋าแห่งที่สอง ปล่อยเทพมารขุนพลสวรรค์ออกมา

เทพมารขุนพลสวรรค์รูปร่างบึกบึนกำยำ ผิวกายขาวดำปะปนกันไป ร่างมนุษย์เศียรมังกร มีปีกสองคู่อยู่บนหลัง หน้าตาดุร้าย ลมหายใจที่พ่นออกมาเจือไอร้อนผ่าว

นี่ก็คือเทพมารฟ้าบุพกาล ดูน่าสะพรึงกว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ ในโลกหล้า!

เทพมารขุนพลสวรรค์เพิ่งถือกำเนิดขึ้นก็มีตบะระดับเซียนทองต้าหลัวแล้ว

เมื่อเทพมารขุนพลสวรรค์เห็นหานเจวี๋ย เขาคุกเข่าลงทันที ประสานหมัดคารวะ

เหล่าเทพมารมิมีมารยาทพิธีการเช่นนี้ แต่ทันทีที่เทพมารขุนพลสวรรค์ถือกำเนิดขึ้นก็ประจักษ์แจ้งเข้าใจโลกได้ในทันที ดังนั้นจึงแสดงความภักดีตามพิธีการที่หานเจวี๋ยคุ้นเคย

หานเจวี๋ยเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “นับจากนี้เจ้าจงอยู่ฝึกบำเพ็ญอยู่ที่นี่ไปก่อน อย่าได้ทะเลาะวิวาทกับผู้อื่น พวกเจ้าล้วนมีรากเหง้าเดียวกัน เข้าใจหรือไม่”

“เข้าใจขอรับ!”

เทพมารขุนพลสวรรค์ตอบรับ น้ำเสียงแหบพร่าน่าลุ่มหลงยู่บ้างเพราะกำเนิดจากศิลาก่อวิญญาณ เขาจึงเคารพเชื่อฟังหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยโบกมือ สื่อให้เขาออกไปได้

หลังออกมาจากอารามเต๋า เทพมารขุนพลสวรรค์บังเอิญพบต่งจั๋วเข้า ทั้งสองฝ่ายไม่ได้พูดคุยทักทายอันใดกัน บรรยากาศชวนอึดอัดอยู่บ้าง