ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 623

บทที่ 623 พิสูจน์มรรค! พิสูจน์มรรค!

“ขอบคุณเจ้าสำนัก!”

หลี่เต้าคงฝืนข่มความตื่นเต้นเอ่ยขอบคุณ เขารู้ว่าหานเจวี๋ยคิดช่วยเหลือให้เขาสำเร็จเป็นอริยะ แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้

ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีอริยะท่านใดบ้างที่ไม่ผ่านพ้นมหาเคราะห์หลายต่อหลายครั้ง อายุยาวนานนับศักราช

ด้วยอายุของหลี่เต้าคงหากเทียบกับผู้ที่อยู่ในระดับเดียวกันแล้ว นับว่าอ่อนเยาว์นัก

หานเจวี๋ยหลับตาลง กระตุ้นมหามรรคต้นกำเนิดเข้าโอบคลุมหลี่เต้าคง

แม้ว่าหลี่เต้าคงจะเป็นครึ่งอริยะ ก็ไม่สามารถต้านทานกระแสความคิดของอริยะเสรีได้ เขาแข็งทื่อไปทั้งตัว เข้าสมาธิตามสัญชาตญาณ จมจ่อมสู่สภาวะตระหนักมรรค

หานเจวี๋ยไม่จำเป็นต้องเทศนาธรรมให้หลี่เต้าคง แค่ต้องแผ่มหามรรคต้นกำเนิดออกไปเท่านั้น เขาก็ฝึกบำเพ็ญต่อเช่นกัน

วันเวลาเคลื่อนคล้อยไป

ผ่านไปปีแล้วปีเล่า

ทำเนียบดวงชะตามรรคาสวรรค์มีความเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอด หลังจากฟางเหลียงก่อตั้งวิถีสวรรค์ขึ้น สรรพสิ่งมรรคาสวรรค์ก็แห่แหนกันไปเข้าร่วม แม้แต่โลกมนุษย์ในปวงสวรรค์ก็มีร่องรอยของศิษย์แห่งวิถีสวรรค์แล้ว ดวงชะตาของเขาเองก็เพิ่มพูนขึ้น

จนกระทั่งวันหนึ่ง จู่ๆ เขาก็ครองอันดับแรกบนทำเนียบดวงชะตามรรคาสวรรค์ เขี่ยต้าซั่นเทียนลงไป

สรรพสิ่งพากันแตกตื่นฮือฮา

วิถีสวรรค์กลายเป็นสำนักที่มีชื่อเสียงเลื่องลือที่สุดไปทันที มีศิษย์เข้าร่วมกับวิถีสวรรค์มากขึ้นเรื่อยๆ ฟางเหลียงล้วนรับไว้ทั้งสิ้น แต่หากเข้าสู่วิถีสวรรค์แล้วยังก่อกรรม เขาจะลงโทษอย่างหนัก ทำให้วิถีสวรรค์ยิ่งขึ้นชื่อในเรื่องคุณธรรม

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ฟางเหลียงมีโอกาสสำเร็จเป็นอริยะคนใหม่มากที่สุด!

การแข่งขันช่วงชิงระหว่างฟางเหลียงและต้าซั่นเทียน ทำให้สรรพสิ่งมองข้ามรายชื่อหนึ่งไป

สือตู๋เต้า!

หลังจากได้รับปราณม่วงอนธการ ดวงชะตาของสือตู๋เต้าก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วมาเรื่อยๆ ฝ่าเข้าสู่สิบอันดับแรกอย่างเงียบเชียบ

สี่พันปีผ่านไป

“ข้า สือตู๋เต้า อาศัยวิถีไร้พ่ายพิสูจน์มรรคผลเบิกฟ้า ขอประกาศฉายาธรรม อริยะเอกะวิถี จะก่อตั้งอาณาเขตไร้พ่ายขึ้น ผู้ที่เข้าสู่อาณาเขตไร้พ่ายจะได้รับการคุ้มครองจากดวงชะตาของข้า!”

ครืน!

ปวงสวรรค์แดนเซียนไหวสะเทือน สรรพสิ่งต่างรับรู้ถึงแรงกดดันมหาศาลที่ปกคลุมฟ้าดิน เมื่อเงยหน้ามองขึ้นไป พลันเห็นลำแสงสายหนึ่งที่จรดเชื่อมฟ้าดิน พุ่งทะลุเมฆหมอก ไม่อาจทราบได้ว่าสูงเท่าไร

นั่นคือสือตู๋เต้า!

สือตู๋เต้าที่พิสูจน์มรรคสำเร็จค่อยๆ ลอยขึ้นไปท่ามกลางแรงกุศลมรรคาสวรรค์ สรรพสิ่งในแดนเซียนล้วนคุกเข่าคารวะอริยะ หวังจะได้รับความเอ็นดูจากอริยะ

เขาทะลุผ่านชั้นฟ้าขึ้นไปเรื่อยๆ เหล่าผู้ทรงพลังในแต่ละชั้นฟ้าต่างออกมาร่วมแสดงความยินดี

ใบหน้าสือตู๋เต้าเรียบเฉยไร้อารมณ์ ตระหนักรู้ถึงมรรคผลแห่งอริยะมรรคาสวรรค์

‘นี่น่ะหรืออริยะ’

สือตู๋เต้าสะท้อนใจอยู่ภายใน ไม่แปลกใจเลยที่กล่าวกันว่าผู้อยู่ต่ำกว่าอริยะล้วนเป็นมดปลวก เมื่อสำเร็จเป็นอริยะ เขาสัมผัสได้ว่าตนก้าวข้ามอดีตมาแล้ว หากตัวเขาในอดีตปรากฏตัวต่อหน้าตัวเขาในปัจจุบัน เขาสามารถขยี้ให้ตายได้ด้วยนิ้วเดียว

จู่ๆ เขาก็รู้สึกอยากหัวเราะออกมา

ตัวเขาในอดีตหาญกล้าไปท้าทายอริยะ ต้องขอบคุณที่กฎเกณฑ์มรรคาสวรรค์ผูกมัดอริยะไว้ มิเช่นนั้นเขาคงตายไปนานแล้ว

ไม่นานนัก สือตู๋เต้าก็มาถึงชั้นฟ้าที่สามสิบสาม เหล่าอริยะต่างมาร่วมแสดงความยินดี ไม่สนเรื่องลำดับอาวุโส เมื่อสือตู๋เต้าพิสูจน์มรรคสำเร็จ ก็ถือว่าอยู่ในระดับเดียวกันกับพวกเขา ในอนาคตอีกยาวไกล พวกเขายังต้องร่วมกันดูแลจัดการมรรคาสวรรค์อีก

ณ เขตเซียนร้อยคีรี

ภายในอารามเต๋า

หลี่เต้าคงขมวดคิ้วแน่น ใบหน้าฉายแววไม่สบอารมณ์

เขาไม่คิดเลยว่าสือตู๋เต้าจะนำหน้าพิสูจน์มรรคไปก่อน

หลายหมื่นปีมานี้ ทั้งสองต่อสู้กันเป็นประจำ แม้จะไม่ได้ผูกอาฆาตเกลียดชัง แต่ก็มิได้เป็นมิตรมีไมตรีต่อกัน

ทั่วทั้งแดนเซียน คนที่ทำให้หลี่เต้าคงมองเป็นศัตรูได้มีน้อยยิ่ง สือตู๋เต้าก็คือหนึ่งในนั้น

นอกเหนือจากบรรพจารย์ซานชิงแล้ว สือตู๋เต้าคืออันดับหนึ่งรองลงมาจากอริยะแน่นอน แม้แต่หลี่เต้าคงก็ยังต้องยอมรับ

หานเจวี๋ยเอ่ย “ตาเจ้าแล้ว”

ไม่นานนัก หลี่เต้าคงก็ทะลวงขั้นบรรลุครึ่งอริยะระยะสมบูรณ์ เหลือแค่พิสูจน์มรรคเท่านั้น