ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 720

บทที่ 720 ตัวตนของมิ่ง

หืม

คนผู้นี้เป็นบ้าหรือ

หานเจวี๋ยมองแจ้งเตือนระดับความเกลียดชัง ไม่แสดงสีหน้าใดๆ เขาพยักหน้าให้สวีตู้เต้านิดๆ จากนั้นก็นั่งลงข้างๆ จอมอริยะเสวียนตู

อริยะทั้งหมดล้วนนั่งกันเรียบร้อยแล้ว

จอมอริยะเสวียนตูเปิดปากเอ่ย “ระยะนี้มีผู้ทรงพลังลึกลับนามว่ามิ่งปรากฏตัวขึ้นในฟ้าบุพกาล ช่วงนี้เรืองอำนาจ ประกาศว่าจะถล่มมรรคาสวรรค์ให้ราบภายในหนึ่งแสนปี พวกเราจำเป็นต้องเตรียมการรับมือล่วงหน้า”

เมื่อเอ่ยมาเช่นนี้ เหล่าอริยะได้ฟังก็ล้วนแตกตื่น

“ถล่มมรรคาสวรรค์ให้ราบเช่นนั้นหรือ เขาเป็นผู้ใดกัน โอหังถึงเพียงนี้!”

“น่าขัน แดนเทพหวนปัจฉิมยังทำไม่ได้เลย เขาอาศัยสิ่งใดถึงกล้าพูดจาเหิมเกริม”

“คนผู้นี้มีความเป็นมาอย่างไร”

“มิ่งเช่นนั้นหรือ”

“มรรคาสวรรค์แตกต่างไปจากในอดีตแล้ว หากเขากล้ามา ก็ถือโอกาสสร้างความประหลาดใจให้ฟ้าบุพกาลได้พอดี!”

ถึงแม้เหล่าอริยะจะตกใจ ทว่าก็ไม่ได้ตระหนกลนลาน

มรรคาสวรรค์มีความพิเศษเฉพาะตัว ตัวตนที่อยู่ในระดับอริยะขึ้นไปไม่สามารถบุกเข้ามาได้ หากต้องการโจมตีมรรคาสวรรค์ ก็ทำได้เพียงส่งสิ่งมีชีวิตที่อยู่ต่ำกว่าระดับอริยะเข้ามาโจมตี ทำลายดวงชะตามรรคาสวรรค์ ทำให้ล่มสลาย ผู้ทรงพลังถึงจะสามารถเข้ามาได้

หานเจวี๋ยไม่ได้ร่วมวิจารณ์ด้วย เพียงรับฟังคำพูดของเหล่าอริยะอย่างสงบ

ถึงแม้เขาจะไม่ได้มองสวีตู้เต้าอยู่ ทว่ากำลังลอบสังเกตสวีตู้เต้า

สวีตูเต้าเกิดความเกลียดชังต่อตัวเขาในระดับ 2 ดาวอย่างไม่มีสาเหตุ ช่างประหลาดนัก

หานเจวี๋ยนึกถึงมิ่งขึ้นมาเป็นอันดับแรก

คนผู้นี้จะเกี่ยวข้องกับมิ่งหรือไม่

คงไม่บังเอิญขนาดนั้นกระมัง

หานเจวี๋ยลองใช้แบบจำลองการทดสอบตรวจสอบดู ในคำแนะนำตัวของสวีตู้เต้าไม่มีข้อมูลที่บ่งบอกว่าเกี่ยวข้องกับมิ่งเลย

‘ข้าอยากรู้ว่าสวีตู้เต้ามีความเกี่ยวข้องหรือมีการติดต่อกับภายนอกมรรคาสวรรค์หรือไม่’ หานเจวี๋ยถามไปเช่นนี้

[จำเป็นต้องหักอายุขัยสามพันปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!

[ใช่]

ว่าแล้วเชียว!

หานเจวี๋ยทำนายต่อไป

‘สวีตู้เต้าติดต่อกับผู้ใด’

[ไม่สามารถทำนายได้ ไม่ปรากฏบ่วงกรรมนี้]

หานเจวี๋ยลอบยิ้มแล้ว

มิ่งสามารถปกปิดบ่วงกรรมของตนได้ แต่ไม่สามารถปกปิดความจริงที่สวีตู้เต้าติดต่อกับเขาได้

สถานการณ์เป็นเช่นเดียวกับตอนที่หานเจวี๋ยถามจอมเทพข่งเซวี่ยว่าได้รับบาดเจ็บเพราะผู้ทรงพลังที่มาช่วยเทพมารต้องสาปหรือไม่ ถามผลลัพธ์ออกมาได้ แต่ถามถึงตัวตนที่แท้จริงของมิ่งไม่ได้

มิ่งเอ๋ย เจ้าช่างลึกลับเสียจริง

หากว่าหานเจวี๋ยไม่มีระบบ ไม่ทราบถึงทัศนคติที่อริยะมีต่อตน อาจจะถูกมิ่งวางแผนเล่นงานสำเร็จจริงๆ

หานเจวี๋ยยิ้มเยาะอยู่ในใจ ทว่าไม่ได้ลุกขึ้นมาเปิดโปงสวีตู้เต้าทันที

เขากำลังคิดว่าจะใช้ประโยชน์จากสวีตู้เต้าเพื่อทำความเข้าใจตัวตนของมิ่งอย่างไรดี

จะได้ทราบว่ามิ่งแข็งแกร่งแค่ไหน

จากนั้น จอมอริยะเสวียนตูก็เริ่มจัดแจงมอบหมายงาน

นอกจากหานเจวี๋ยแล้ว อริยะทั้งหมดล้วนถูกจัดสรรหน้าที่

จู่ๆ สวีตู้เต้าก็เอ่ยถามขึ้นมา “ผู้อาวุโสหานเล่า หากมรรคาสวรรค์ไร้ผู้อาวุโสหานคอยพิทักษ์ ข้าไม่มีความมั่นใจเลย”

เขาแสดงสีหน้ากังวล ราวกับกำลังเป็นห่วงมรรคาสวรรค์อยู่จริงๆ

เทพสูงสุดอู๋ฝ่าเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยว่า “เขาคืออาวุธลับ”

อริยะที่เหลือก็แสดงสีหน้าลุ่มลึกมีนัยเช่นกัน

คิดจะมาเล่นเล่ห์ต่อหน้าเหล่าอริยะ สวีตู้เต้ายังอ่อนหัดเกินไป

ผานซินก็มิใช่คนมุทะลุเช่นแต่ก่อนแล้ว มองเจตนาของสวีตู้เต้าออกเช่นกัน อดไม่ได้ที่จะแสดงสีหน้าอับอาย ถลึงตาใส่สวีตู้เต้าคราหนึ่ง ตำหนิว่า “สหายเต๋าหานจะทำอะไร ไหนเลยต้องให้อริยะใหม่อย่างเจ้ามาจู้จี้”

สวีตู้เต้าเอ่ยด้วยความยำเกรง “ข้ามิได้จู้จี้ ข้าได้ยินตำนานเล่าขานของอริยะสวรรค์เกรียงไกรเปี่ยมกุศล มิใช่เพียงข้าเท่านั้น ในใจของสรรพสิ่ง ผู้อาวุโสหานคือเทพพิทักษ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของมรรคาสวรรค์”

จอมอริยะเสวียนตูเอ่ยว่า “เอาล่ะ อยู่ในสภาวะวิกฤต อย่ามาขุ่นข้องกันเองเลย”

เหล่าอริยชนพยักหน้ารับ

หานเจวี๋ยนิ่งเงียบอยู่ตลอด ใบหน้าเจือรอยยิ้มไว้เล็กน้อย ดูเข้าถึงง่ายยิ่งนัก