บทที่ 835 เทพมารอนธการระดับยอดมหามรรค!
ห้าหมื่นปีผ่านไป
หานเจวี๋ยลืมตาขึ้น ดวงดาวนับไม่ถ้วนในดวงตาส่องประกายสะท้อนกันและกัน ราวกับมีโลกกว้างใหญ่สองใบซุกซ่อนอยู่ด้านใน
เวลานี้ ภายในโลกอนธการ ดวงดาวกว่าหนึ่งร้อยแปดพันล้านล้านล้านล้านดวงล้วนกลายเป็นสีม่วงคราม ส่องประกายระยิบระยับชวนหลงใหลอยู่ในโลกอนธการที่เต็มไปด้วยหมอกม่วง
ระหว่างที่ฝึกบำเพ็ญเป็นเวลาหลายแสนปี ดวงดาวกว่าหนึ่งร้อยแปดพันล้านล้านล้านล้านดวงนี้ เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นเก้าครั้ง บรรลุถึงขีดจำกัด ไม่อาจเกิดความเปลี่ยนแปลงได้อีก!
ในดาวแต่ละดวงล้วนแฝงพลังเวทแกร่งกล้าไร้ที่สิ้นสุดไว้
หลังจากนั้นเรื่องที่หานเจวี๋ยต้องใคร่ครวญถึงก็คือทำอย่างไรกายเนื้อและวิญญาณของตนถึงจะเกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นพร้อมกัน ก้าวเข้าสู่ระดับยอดมหามรรคอย่างแท้จริง!
เขามีความมั่นใจแล้ว
จากนั้น เขาผสานมหามรรคต้นกำเนิดเข้าไปในดวงดาวกว่าหนึ่งร้อยแปดพันล้านล้านล้านล้านดวงนี้ ดำเนินการทดสอบดู สุดท้ายแล้วยอดมหามรรคก็ยังคงเป็นมหามรรคอยู่ คาดว่าคงมีความเกี่ยวข้องกับมหามรรคอยู่บ้าง ขอเพียงก้าวข้ามยอดมหามรรคไปได้ บรรลุถึงระดับผู้สร้างมรรคา ถึงจะหลุดพ้นจากมหามรรค หรืออย่างน้อยมหามรรคก็ไม่ได้สำคัญถึงเพียงนั้นอีก
หานเจวี๋ยเรียกกล่องจดหมายออกมาตรวจดู อยากเห็นสถานการณ์ของฟ้าบุพกาลในช่วงหลายปีที่ผ่านมา
[นักพรตมิ่งอวิ้นสหายของท่านเผชิญกับคำสาปแช่งลึกลับ]
[เทพสูงสุดหยวนสื่อสหายของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ]
[ผานกู่สหายของท่านฟื้นคืนชีพ]
[หวงจุนเทียนสหายของท่านรับสืบทอดอำนาจศักดิ์สิทธิ์ชะตามหามรรค]
[หานทั่วบุตรชายของท่านครอบครองพลังวิเศษอำนาจศักดิ์สิทธิ์]
[อี๋เทียนสหายของท่านครอบครองพลังวิเศษอำนาจศักดิ์สิทธิ์]
[นักพรตเต๋าเสินเผาสหายของท่านได้รับการเข้าฝันจากผู้ทรงพลังลึกลับ วิญญาณได้รับความเสียหาย]
….
นับตั้งแต่ผานกู่มาเข้าฝันหานเจวี๋ย ค่าความเกลียดชังก็กลายเป็นค่าความประทับใจ เพียงแต่ระดับความประทับใจไม่สูงนัก
สำหรับการฟื้นคืนชีพของผานกู่ หานเจวี๋ยไม่ได้ประหลาดใจ ถึงขั้นที่รู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว
แต่หวงจุนเทียนกลับทำให้หานเจวี๋ยรู้สึกประหลาดใจ
คนผู้นี้มีความสามารถในการแทรกซึมจริงๆ!
หานทั่วและอี๋เทียนถูกสะกดไว้นานหลายปี ขณะนี้ไม่สิ้นชีพ กลับได้เรียนรู้พลังวิเศษ ก็นับว่าสมเหตุสมผล
มองจากจุดนี้ บางทีผู้นำเหล่าดวงจิตอาจจะมีแผนการอื่นสำหรับพวกเขา
หานเจวี๋ยไล่อ่านลงไปเรื่อยๆ พวกเต้าจื้อจุนทั้งสี่ไม่ได้ถูกทุบตีแล้ว ทำให้เขารู้สึกไม่คุ้นชินอยู่บ้าง
หลังอ่านจดหมายเสร็จ หานเจวี๋ยก็สอดส่องมรรคาสวรรค์ต่อ พบว่าพวกเต้าจื้อจุนรออยู่ ณ ชั้นฟ้าที่สามสิบสามแล้ว เนื่องจากแดนเซียนไม่อนุญาตให้อริยะเข้ามา พวกเขาจึงกลับเข้าสู่เขตเซียนร้อยคีรีไม่ได้
เหล่าตานก็มาด้วย กำลังรออยู่ที่ตำหนักเอกภพ
ภายในแดนเซียน มหาเคราะห์ระเบิดขึ้นแล้ว!
ฉินหลิงและซย่าจื้อจุนนำเหล่าผู้บำเพ็ญนับไม่ถ้วนเปิดศึกกับสำนักพุทธ สำนักดวงชะตามากมายหลายแห่งส่งกำลังไปสนับสนุนสำนักพุทธ สงครามขยายตัวเป็นวงกว้าง เผ่าพันธุ์และกลุ่มอิทธิพลผู้บำเพ็ญที่เข้าร่วมก็เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
สำหรับเรื่องนี้ หานเจวี๋ยมองอยู่ครู่เดียวก็หมดความสนใจ
อาจเป็นเพราะมหาเคราะห์ถูกวางแผนไว้แล้ว ทำให้ในมุมมองของเขารู้สึกว่ามหาเคราะห์ขาดความตื่นเต้นสดใหม่ไป
จากนั้น หานเจวี๋ยก็เข้าฝันนักพรตเต๋าเสินเผา
ในแดนความฝัน
นักพรตเต๋าเสินเผาลืมตาขึ้น หลังจากมองเห็นหานเจวี๋ยก็รีบคุกเข่าทำความเคารพ
หานเจวี๋ยสอบถามสถานการณ์ที่เขาพบเจอในระยะนี้ นักพรตเต๋าเสินเผาก็ไม่ได้ปิดบัง บอกเล่าออกมาอย่างละเอียด
ก่อนหน้านี้ผู้นำเหล่าดวงจิตเรียกรวมตัวดวงจิตมหามรรคทั้งหมดให้มุ่งไปสังหารผานกู่ เขาไม่ได้ไป จึงล่วงเกินผู้นำเหล่าดวงจิตเข้า ภายหลังเผชิญการเข้าฝันลงโทษจากผู้นำเหล่าดวงจิต แน่นอนว่าเป็นเพียงการลงโทษเท่านั้น
ผู้นำเหล่าดวงจิตตักเตือนนักพรตเต๋าเสินเผา ว่าอย่าได้ขัดขืนต่อหน้าที่ของดวงจิตมหามรรค
หานเจวี๋ยถาม “ผู้นำเหล่าดวงจิตแข็งแกร่งมากหรือ เทียบกับเทวีตราวินัยแล้วเป็นอย่างไร”
นักพรตเต๋าเสินเผาเอ่ยด้วยรอยยิ้มขมขื่น “ย่อมแข็งแกร่งกว่ามากนักขอรับ ถึงขั้นที่เรียกได้ว่าเป็นตัวตนระดับสุดยอดแข็งแกร่งจากทั่วทั้งฟ้าบุพกาล ตอนแรกเหล่าดวงจิตมหามรรคมิใช่คู่ต่อสู้ของผานกู่เลย ผู้นำเหล่าดวงจิตจำเป็นต้องลงมือด้วยตัวเอง สังหารผานกู่ หากเปลี่ยนคำพูดคือ ผานกู่สิ้นชีพด้วยน้ำมือของผู้นำเหล่าดวงจิต”
“เมื่อเอ่ยถึงผู้นำเหล่าดวงจิต มีความลึกลับอย่างยิ่ง พวกเราเหล่าดวงจิตมหามรรคก็ไม่เคยพบตัวจริงของเขามาก่อน ได้ยินว่าเบื้องบนของเขายังมีตัวตนอย่างจอมเทวาฟ้าบุพกาลอยู่ แต่ข้าก็เพียงเคยได้ยินเขาพูดมาเท่านั้น คาดเดาว่าไม่ได้มีจอมเทวาฟ้าบุพกาลอยู่ ตัวเขาต่างหากที่เป็นผู้ปกครองฟ้าบุพกาลที่แท้จริง”
สีหน้าหานเจวี๋ยไม่เปลี่ยนแปลง ทว่าในใจกลับนึกสงสัยในตัวผู้นำเหล่าดวงจิตยิ่งขึ้น
คนผู้นี้ปกปิดฐานะตัวตนเอาไว้ตลอดมาอย่างนั้นหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...