ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 863
สรุปบท บทที่ 863 เทพมหาทัณฑ์ แดนลึกล้ำไร้วิถี: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
สรุปตอน บทที่ 863 เทพมหาทัณฑ์ แดนลึกล้ำไร้วิถี – จากเรื่อง ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ โดย Internet
ตอน บทที่ 863 เทพมหาทัณฑ์ แดนลึกล้ำไร้วิถี ของนิยายกำลังภายในเรื่องดัง ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 863 เทพมหาทัณฑ์ แดนลึกล้ำไร้วิถี
[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]
[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านใช้เจตจำนงฟื้นฟูกายเนื้อ]
หานเจวี๋ยมองจดหมายตรงหน้า อดไม่ได้ที่จะตกใจกับความถึกทนของบรรพชนเทพปฐมกาล
คนผู้นี้ค่อนข้างมีฝีมือ!
ต้านทานพลังคำสาปแช่งของเขาพร้อมกับต่อสู้กับผู้อื่นไปด้วย
เพียงแต่ครั้งนี้ บรรพชนเทพปฐมกาลไม่ได้ฟื้นฟูตบะ
สาปแช่งต่อไป!
ฉวยโอกาสที่เขาลำบาก เอาชีวิตเขา!
โยนหินซ้ำเติมศัตรูเป็นวิธีล้างแค้นที่ดีที่สุด!
หนึ่งหมื่นหกพันล้านล้านปี!
หนึ่งหมื่นเจ็ดพันล้านล้านปี!
หนึ่งหมื่นแปดพันล้านล้านปี!
[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านวิญญาณได้รับบาดเจ็บสาหัส มรรคจิตแตกสลาย เนื่องจากคำสาบแช่งของท่าน]
[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ร่างสิ้นวิญญาณแตกดับ]
หานเจวี๋ยผงะไป
เช่นนี้คือตายแล้วหรือ
แต่พลังสาปแช่งของเขายังใช้งานได้
เขาเรียกจอหน้าต่างค่าสถานะออกมาทันที ค้นหารูปประจำตัวของบรรพชนเทพปฐมกาล
รูปประจำตัวยังอยู่ เช่นนั้นก็แปลว่ายังไม่ดับสูญ!
ในเวลานี้เอง หานเจวี๋ยพลันสัมผัสได้ถึงกระแสความโศกศัลย์ประการหนึ่ง
ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น สรรพสิ่งมรรคาสวรรค์รวมถึงสรรพสิ่งฟ้าบุพกาลต่างก็เป็นเช่นนี้
หานเจวี๋ยเงยหน้ามองขึ้นไป มหามรรคสามพันวิถีสั่นคลอน พิรุณทองโปรยปรายลงมายังดินแดนต่างๆ เกิดปรากฏการณ์บนท้องนภา
“บรรพชนเทพปฐมกาลผู้นำดวงจิตมหามรรคถูกตัวข้าเทพมหาทัณฑ์สังหารแล้ว นับจากนี้เป็นต้นไป ตัวข้าเทพมหาทัณฑ์จะขึ้นเป็นผู้นำดวงจิตมหามรรค ควบคุมกฎระเบียบในฟ้าบุพกาล! ดวงจิตมหามรรคทั้งหมดจงเร่งมาเข้าพบ!”
น้ำเสียงเผด็จการสายหนึ่งดังก้องไปทั่วฟ้าบุพกาล มีเพียงผู้ที่บรรลุระดับมหามรรคถึงจะได้ยิน กล่าวอีกนัยคือ อริยะเสรีก็ไม่ได้ยินเสียงนี้เช่นกัน
เทพมหาทัณฑ์อย่างนั้นหรือ
นั่นคือผู้ใด
หานเจวี๋ยฉงนอยู่ในใจ ไม่เคยได้ยินนามนี้มาก่อนเลย
เขาไม่ได้ผ่อนคลาย ยังคงสาปแช่งต่อ!
ในเมื่อบรรพชนเทพปฐมกาลอยากแกล้งตาย เช่นนั้นเขาจะช่วยสงเคราะห์บรรพชนเทพปฐมกาล สาปให้เขาตายอย่างสมบูรณ์!
หนึ่งหมื่นเก้าพันล้านล้านปี!
สองหมื่นล้านล้านปี!
[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านคุณสมบัติเทพดับสลาย ดวงชะตาอมตะถูกทำลาย เนื่องจากคำสาปแช่งของท่าน]
[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านได้รับการปกป้องจากระเบียบสูงสุด วิญญาณต้นกำเนิดถูกผนึกไว้]
พลังคำสาปแช่งของหานเจวี๋ยพลันเลื่อนลอยว่างเปล่า
เขามีความรู้สึกเหมือนเดินถนนอยู่ แต่จู่ๆ ก็เหยียบย่างบนความว่างเปล่า ไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง
เขาเก็บหนังสือแห่งความโชคร้าย พรูลมหายใจออกมา
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อย่างน้อยบรรพชนเทพปฐมกาลก็ไม่สามารถออกมาเพ่นพ่านได้ชั่วระยะหนึ่ง คาดว่าเขาคงเคียดแค้นชิงชังในตัวเทพมหาทัณฑ์มากกว่า
หานเจวี๋ยยิ้มด้วยความพอใจ
เขาถามในใจ ‘ข้าต้องการทราบข้อมูลของเทพมหาทัณฑ์’
[จำเป็นต้องหักอายุขัยหนึ่งล้านล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]
ดำเนินการต่อ!
[เทพมหาทัณฑ์: ยอดมหามรรคระยะสมบูรณ์ นักพรตเต๋าผู้หลุดพ้น สิ่งมีชีวิตแรกฟ้าบุพกาล ผู้ครอบครองมหามรรค ในยุคแรกเริ่มบุกเบิกฟ้าบุพกาล นอกจากเทพมารฟ้าบุพกาลที่เป็นตัวแทนของมหามรรคสามพันวิถีแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตแรกฟ้าบุพกาลกลุ่มหนึ่งถือกำเนิดขึ้น ผสานไว้ด้วยมหาโชคแห่งฟ้าบุพกาล เทพมหาทัณฑ์ก็คือหนึ่งในบรรดานั้น]
ยอดมหามรรคระยะสมบูรณ์ ไม่แปลกเลยที่จะกล้าโจมตีบรรพชนเทพปฐมกาล
หานเจวี๋ยถามในใจ ‘ข้าสามารถสังหารเทพมหาทัณฑ์ในเสี้ยววินาทีได้หรือไม่’
นั่นก็คือเร่งความเร็วช่วงเวลาในห้วงจักรวาลแห่งนี้ เพียงแต่พลังแห่งการสรรค์สร้างยังไม่เพียงพอ
ขอเพียงมีพลังแห่งการสรรค์สร้างมากพอ ก็เร่งเวลาได้ทุกเมื่อ อยู่ภายในอาณาเขตเต๋าหนึ่งวัน แต่จักรวาลดาราผ่านไปแล้วแสนล้านปีก็สามารถทำได้ทั้งสิ้น!ไอรีนโนเวล
หากเร่งความเร็วตอนนี้ ทว่าพลังแห่งการสรรค์สร้างไม่เพียงพอ จักรวาลนี้จะพังทลายลงในไม่ช้าก็เร็ว สูญสลายว่างเปล่า ไม่นับเป็นดอกไม้ไฟที่เบ่งบานเพียงชั่วข้ามคืนในฟ้าบุพกาลด้วยซ้ำ
เมื่อกลับเข้ามาในอาณาเขตเต๋า หานเจวี๋ยขยายโลกอนธการในส่วนลึกของวิญญาณพร้อมกับทำความเข้าใจพลังแห่งการสรรค์สร้างไปด้วย
….
ท่ามกลางความมืดมิด กระแสอากาศสายหนึ่งไหลล่อง ลอยไปตามสายลมโหมกระหน่ำที่อยู่ในทิศทางหนึ่ง
ท่ามกลางสายลมมีคนเดินอยู่สี่คน เป็นเต้าจื้อจุน จ้าวเซวียนหยวน เจียงอี้และเหล่าตาน
เต้าจื้อจุนหันไปมองเหล่าตานที่อยู่ด้านหลัง เอ่ยเร่งว่า “ตาเฒ่า เหตุใดถึงไปอยู่ด้านหลัง รีบไปนำทางด้านหน้าเถอะ”
เหล่าตานเอ่ยอย่างไม่สบอารมณ์ “ถนนก็มีอยู่แค่เส้นเดียว ต้องนำทางอันใดอีก”
จ้าวเซวียนหยวนพูดประชดประชัน “ตาเฒ่าคนนี้ยังโกรธอยู่น่ะสิ เห็นกันอยู่ชัดๆ ว่าเขาหมายปองสมบัติของผู้อื่น ถูกผู้อื่นจดบัญชีแค้น ยังจะมาโทษอีกว่าเป็นเพราะพวกเราไร้มารยาทไปล่วงเกินอีกฝ่ายเข้า”
พอเขาเอ่ยเช่นนี้ เหล่าตานก็ระเบิดอารมณ์ทันที
“ผู้อื่นเป็นอริยะมหามรรค ผู้เฒ่าจะหมายปองสมบัติของผู้อื่นได้อย่างไร หากไม่ใช่เพราะผู้เฒ่าเกี่ยวข้องกับเหล่าจื่อ พวกเจ้าตายกันหมดแล้ว”艾琳小說
เหล่าตานกล่าวอย่างขุ่นเคืองต่อความอยุติธรรม โกรธจนตาโปนหายใจฟึดฟัด
เจียงอี้เอ่ยว่า “ชื่อเสียงของเหล่าจื่อยิ่งใหญ่เท่าอริยะสวรรค์เกรียงไกรหรือ เชื่อหรือไม่ว่าหากพวกเราบอกว่าพวกเราคือศิษย์ของอริยะสวรรค์เกรียงไกร เขาจะเข้ามาต้อนรับขับสู้ด้วยสีหน้ายิ้มแย้มทันที”
“ฮ่าๆ พวกเจ้าจะพิสูจน์อย่างไรเล่า”
“อริยะเสรีแห่งมรรคาสวรรค์ ยังไม่เพียงพอจะใช้พิสูจน์อีกหรือ”
เหล่าตานเงียบไป
ถึงแม้มรรคาสวรรค์จะพัฒนาไปอย่างก้าวกระโดด แต่อริยะเสรียังมีอยู่น้อยจริงๆ อีกทั้งดวงชะตามรรคาสวรรค์ของพวกเต้าจื้อจุนทั้งสามก็แยกแยะได้ง่ายยิ่ง
จ้าวเซวียนหยวนหันกลับไปยกแขนคล้องคอเหล่าตาน ลากเขาไปอยู่ด้านหน้า เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ตาเฒ่า จะโมโหไปไย พวกเราก็นับว่าลงเรือลำเดียวกัน จะรุ่งก็รุ่งไปด้วยกัน รอจนไปถึงแดนลึกล้ำไร้วิถีแล้ว เจ้าต้องนำทางให้ดีเล่า”
เต้าจื้อจุนตามเข้ามาถามว่า “แดนลึกล้ำไร้วิถีมีโอกาสวาสนาอันยิ่งใหญ่อยู่จริงหรือ”
เหล่าตานสะบัดแขนจ้าวเซวียนหยวนออก ลูบเคราพลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “แน่นอนอยู่แล้ว จุดที่ผานกู่ฟื้นคืนชีพก็คือแดนลึกล้ำไร้วิถี ไร้ซึ่งกฎเกณฑ์มหามรรค ไร้ซึ่งบ่วงกรรม ไร้ซึ่งกาลเวลา ที่นี่เคยมีศึกใหญ่อุบัติขึ้นฉากหนึ่ง นั่นคือก่อนที่ผานกู่จะบุกเบิกฟ้าดิน เทพมารฟ้าบุพกาลที่สิ้นชีพในแดนลึกล้ำไร้วิถีอย่างน้อยๆ ก็ร้อยตน สมบัติที่พวกเขาหลงเหลือไว้ไหนเลยจะไม่ใช่โอกาสวาสนาอันยิ่งใหญ่”
………………………………………………………………
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ
รอดสักทีนะหวงจุนเทียน...
สงสารหวงจุนเทียน.......
จะได้เห็นพิสูจน์เทพผู้สร้างไหมหนอ...
จะไม่กลับมาจริง ๆ เหรอ...