ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 863

บทที่ 863 เทพมหาทัณฑ์ แดนลึกล้ำไร้วิถี

[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ได้รับบาดเจ็บสาหัส]

[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านใช้เจตจำนงฟื้นฟูกายเนื้อ]

หานเจวี๋ยมองจดหมายตรงหน้า อดไม่ได้ที่จะตกใจกับความถึกทนของบรรพชนเทพปฐมกาล

คนผู้นี้ค่อนข้างมีฝีมือ!

ต้านทานพลังคำสาปแช่งของเขาพร้อมกับต่อสู้กับผู้อื่นไปด้วย

เพียงแต่ครั้งนี้ บรรพชนเทพปฐมกาลไม่ได้ฟื้นฟูตบะ

สาปแช่งต่อไป!

ฉวยโอกาสที่เขาลำบาก เอาชีวิตเขา!

โยนหินซ้ำเติมศัตรูเป็นวิธีล้างแค้นที่ดีที่สุด!

หนึ่งหมื่นหกพันล้านล้านปี!

หนึ่งหมื่นเจ็ดพันล้านล้านปี!

หนึ่งหมื่นแปดพันล้านล้านปี!

[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านวิญญาณได้รับบาดเจ็บสาหัส มรรคจิตแตกสลาย เนื่องจากคำสาบแช่งของท่าน]

[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านเผชิญกับการโจมตีจากผู้ทรงพลังลึกลับ ร่างสิ้นวิญญาณแตกดับ]

หานเจวี๋ยผงะไป

เช่นนี้คือตายแล้วหรือ

แต่พลังสาปแช่งของเขายังใช้งานได้

เขาเรียกจอหน้าต่างค่าสถานะออกมาทันที ค้นหารูปประจำตัวของบรรพชนเทพปฐมกาล

รูปประจำตัวยังอยู่ เช่นนั้นก็แปลว่ายังไม่ดับสูญ!

ในเวลานี้เอง หานเจวี๋ยพลันสัมผัสได้ถึงกระแสความโศกศัลย์ประการหนึ่ง

ไม่ใช่แค่เขาเท่านั้น สรรพสิ่งมรรคาสวรรค์รวมถึงสรรพสิ่งฟ้าบุพกาลต่างก็เป็นเช่นนี้

หานเจวี๋ยเงยหน้ามองขึ้นไป มหามรรคสามพันวิถีสั่นคลอน พิรุณทองโปรยปรายลงมายังดินแดนต่างๆ เกิดปรากฏการณ์บนท้องนภา

“บรรพชนเทพปฐมกาลผู้นำดวงจิตมหามรรคถูกตัวข้าเทพมหาทัณฑ์สังหารแล้ว นับจากนี้เป็นต้นไป ตัวข้าเทพมหาทัณฑ์จะขึ้นเป็นผู้นำดวงจิตมหามรรค ควบคุมกฎระเบียบในฟ้าบุพกาล! ดวงจิตมหามรรคทั้งหมดจงเร่งมาเข้าพบ!”

น้ำเสียงเผด็จการสายหนึ่งดังก้องไปทั่วฟ้าบุพกาล มีเพียงผู้ที่บรรลุระดับมหามรรคถึงจะได้ยิน กล่าวอีกนัยคือ อริยะเสรีก็ไม่ได้ยินเสียงนี้เช่นกัน

เทพมหาทัณฑ์อย่างนั้นหรือ

นั่นคือผู้ใด

หานเจวี๋ยฉงนอยู่ในใจ ไม่เคยได้ยินนามนี้มาก่อนเลย

เขาไม่ได้ผ่อนคลาย ยังคงสาปแช่งต่อ!

ในเมื่อบรรพชนเทพปฐมกาลอยากแกล้งตาย เช่นนั้นเขาจะช่วยสงเคราะห์บรรพชนเทพปฐมกาล สาปให้เขาตายอย่างสมบูรณ์!

หนึ่งหมื่นเก้าพันล้านล้านปี!

สองหมื่นล้านล้านปี!

[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านคุณสมบัติเทพดับสลาย ดวงชะตาอมตะถูกทำลาย เนื่องจากคำสาปแช่งของท่าน]

[บรรพชนเทพปฐมกาลศัตรูคู่อาฆาตของท่านได้รับการปกป้องจากระเบียบสูงสุด วิญญาณต้นกำเนิดถูกผนึกไว้]

พลังคำสาปแช่งของหานเจวี๋ยพลันเลื่อนลอยว่างเปล่า

เขามีความรู้สึกเหมือนเดินถนนอยู่ แต่จู่ๆ ก็เหยียบย่างบนความว่างเปล่า ไม่สบอารมณ์อย่างยิ่ง

เขาเก็บหนังสือแห่งความโชคร้าย พรูลมหายใจออกมา

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม อย่างน้อยบรรพชนเทพปฐมกาลก็ไม่สามารถออกมาเพ่นพ่านได้ชั่วระยะหนึ่ง คาดว่าเขาคงเคียดแค้นชิงชังในตัวเทพมหาทัณฑ์มากกว่า

หานเจวี๋ยยิ้มด้วยความพอใจ

เขาถามในใจ ‘ข้าต้องการทราบข้อมูลของเทพมหาทัณฑ์’

[จำเป็นต้องหักอายุขัยหนึ่งล้านล้านปี จะดำเนินการต่อหรือไม่]

ดำเนินการต่อ!

[เทพมหาทัณฑ์: ยอดมหามรรคระยะสมบูรณ์ นักพรตเต๋าผู้หลุดพ้น สิ่งมีชีวิตแรกฟ้าบุพกาล ผู้ครอบครองมหามรรค ในยุคแรกเริ่มบุกเบิกฟ้าบุพกาล นอกจากเทพมารฟ้าบุพกาลที่เป็นตัวแทนของมหามรรคสามพันวิถีแล้ว ยังมีสิ่งมีชีวิตแรกฟ้าบุพกาลกลุ่มหนึ่งถือกำเนิดขึ้น ผสานไว้ด้วยมหาโชคแห่งฟ้าบุพกาล เทพมหาทัณฑ์ก็คือหนึ่งในบรรดานั้น]

ยอดมหามรรคระยะสมบูรณ์ ไม่แปลกเลยที่จะกล้าโจมตีบรรพชนเทพปฐมกาล

หานเจวี๋ยถามในใจ ‘ข้าสามารถสังหารเทพมหาทัณฑ์ในเสี้ยววินาทีได้หรือไม่’