ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 906

บทที่ 906 เทพมารอนธการปะทะเทพมารฟ้าบุพกาล

“พี่ใหญ่ของข้าเคยติดตามท่านหรือ”

หานฮวงถามด้วยความอยากรู้ เขาได้ยินเรื่องเกี่ยวกับหานทั่วมานาน น่าเสียดายที่ไม่เคยได้พบหน้าเลย

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายพยักหน้ายิ้มๆ

หานฮวงส่ายหน้ากล่าวไปว่า “แล้วไปเถอะ ถึงแม้ท่านจะดีต่อข้ามาก แต่ท่านแข็งแกร่งไม่พอ ข้าไม่อยากติดตามท่าน บนโลกนี้นอกจากท่านพ่อท่านแม่แล้ว ไม่มีผู้ใดคู่ควรพอให้ข้าติดตาม”

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายตะลึงงัน

แววตาจอมอริยะเสวียนตูพลันวูบไหว

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายเอ่ยว่า “ออกไปท่องโลกเปิดหูเปิดตาบ้างก็ดี ท่านพ่อของเจ้ายุ่งอยู่กับการปิดด่าน ไม่มีเวลามาดูแลเจ้าหรอก”

หานฮวงตอบว่า “ข้าก็ต้องปิดด่านเช่นกัน ตบะคือรากฐาน หากยังฝึกบำเพ็ญไม่ถึงระดับที่แข็งแกร่งที่สุด ข้าไม่มีทางจากไปไหน”

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายอดไม่ได้ที่จะมองไปทางหานเจวี๋ย

หานเจวี๋ยเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “นี่เป็นความคิดของเขาเอง ก่อนหน้านี้ข้าเคยพาเขามาแดนเซียน อยู่ได้ไม่กี่วัน เขาก็หมดความสนใจ ร้องจะกลับไปท่าเดียว”

หานฮวงพยักหน้าเอ่ยไปว่า “ข้าฝึกฝนใช้จิตศักดิ์สิทธิ์ได้แล้ว เคยสำรวจฟ้าบุพกาลดู ถึงแม้จะไม่เข้าใจทั้งหมด แต่ฟ้าบุพกาลในปัจจุบันนี้ยังดึงดูดความสนใจของข้าไม่ได้”

สองพ่อลูกนั่งอยู่ข้างกัน ดูราวกับคู่พี่น้อง

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายยิ้มอย่างจนปัญญาก่อนกล่าวไปว่า “ทุกคนมีความปรารถนาต่างกันไป เราก็ไม่อยากบังคับใจใคร หากครั้งหน้าได้พบหานทั่ว จะบอกให้เขากลับมาเยี่ยมเจ้าแน่นอน”

หานฮวงยิ้มออกมา เขาคาดหวังตั้งตารอพบหานทั่วจริงๆ

จอมอริยะเสวียนตูเอ่ยถาม “มรรคาสวรรค์มีตำแหน่งอริยะเพิ่มมาหนึ่งที่ ต้องการให้หานฮวง…”

หานเจวี๋ยส่ายหน้า “ไม่จำเป็น ด้วยนิสัยของเขาไม่สามารถสั่งสอนดูแลมรรคาสวรรค์ได้ ให้เขารั้งอยู่ข้างกายข้าจะดีกว่า ส่วนตำแหน่งอริยะ พวกเจ้าจัดสรรเองได้เลย”

หานฮวงอดถามไม่ได้ “ตำแหน่งอริยะคืออะไร”

“ไม่ใช่เรื่องที่เกี่ยวกับเจ้า”

หานเจวี๋ยตอบส่งๆ ประโยคหนึ่ง

จากนั้นจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายจึงดึงตัวหานฮวงไปพูดคุยอยู่ด้านข้าง เสมือนผู้อาวุโสที่ห่วงใยใส่ใจชนรุ่นหลัง สอบถามสารทุกข์สุกดิบด้วยความเอ็นดู ส่วนหานเจวี๋ยและจอมอริยะเสวียนตูก็หารือเรื่องมรรคาสวรรค์

ยามนี้ฟ้าบุพกาลสงบสุข มรรคาสวรรค์พัฒนาได้เต็มที่ แดนเซียนกว้างใหญ่ถึงเพียงนั้น เรื่องที่อริยะต้องเข้าไปยุ่งมีน้อยยิ่ง ดังนั้นหลังจากอริยะใหม่เข้ารับตำแหน่งล้วนรับผิดชอบบุกเบิกเส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลทั้งสิ้น

ตอนนี้มีเส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลสิบห้าสายแล้ว เชื่อมต่อไปสู่ทิศทางต่างๆ ในฟ้าบุพกาล เนื่องจากเส้นทางสวรรค์ฟ้าบุพกาลจะปกป้องสิ่งมีชีวิตที่ระดับต่ำกว่าอริยะลงไป ทำให้มีสิ่งมีชีวิตฟ้าบุพกาลเข้าร่วมกับมรรคาสวรรค์มากขึ้นเรื่อยๆ ในส่วนนี้โลกอริยะไตรวิสุทธิ์เทียบไม่ติดเลย

โลกอริยะไตรวิสุทธิ์ก็เคยบุกเบิกเส้นทางสวรรค์ไตรวิสุทธิ์เช่นกัน แต่น่าเสียดาย กฎเกณฑ์ไม่เสถียรพอ แข็งแกร่งเกินไปก็ถูกฟ้าบุพกาลต่อต้าน อ่อนแอเกินไปก็พังถล่มได้ง่ายๆ กลายเป็นเรื่องน่าขบขัน สถานการณ์ในปัจจุบันนี้เหลือเพียงสองฝ่ายยังไม่เปิดศึกกันเท่านั้น ไม่ช้าก็เร็วมรรคาสวรรค์จะทิ้งห่างโลกอริยะไตรวิสุทธิ์ไปไกล นี่คือความเห็นโดยรวมของฟ้าบุพกาล

หานเจวี๋ยฟังสรุปงานจากจอมอริยะเสวียนตู พอใจเป็นอย่างยิ่ง

เขาเอ่ยชื่นชม “มรรคาสวรรค์มีจอมอริยะอยู่ นับเป็นโชคมหาศาลโดยแท้ วันหน้าหากเจ้ามีเวลาว่าง ก็มาที่อาณาเขตเต๋าของข้าได้ ข้าจะเทศนาธรรมให้เจ้า ช่วยเจ้าก้าวสู่มหามรรคในเร็ววัน”

เมื่อจอมอริยะเสวียนตูได้ยินก็ตื่นเต้นปรีดา รีบเอ่ยขอบคุณ

นับตั้งแต่เลือกอยู่ฝั่งมรรคาสวรรค์ เขาก็ติดต่อกับเหล่าจื่อน้อยลงเรื่อยๆ เรื่องที่จะได้รับสืบทอดสมบัติต่อนั้นแทบเป็นไปไม่ได้เลย เขาก็ไม่สะดวกจะกล่าวถึงเช่นกัน

หลายชั่วยามต่อมา หานเจวี๋ย หานฮวงและจักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายเดินออกมาจากตำหนักเอกภพ

จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายมองหานฮวง เอ่ยด้วยรอยยิ้มเมตตา “อย่าลืมข้อตกลงของพวกเราเสียเล่า”

หานฮวงโบกมือกล่าวไปว่า “วางใจเถอะ หากข้าไปยังฟ้าบุพกาล จะไปหาท่านเป็นคนแรก”

เขามีสีหน้าหยิ่งยโส หานเจวี๋ยมองแล้วนึกขัน 艾琳小說

หลังจากร่ำลากันตามมารยาทแล้ว จักรพรรดิสวรรค์ผู้ชั่วร้ายก็จากไป หานเจวี๋ยพาหานฮวงกลับไปยังเขตเซียนร้อยคีรี

หานเจวี๋ยคิดเล็กน้อย พาหานฮวงเคลื่อนย้ายไปยังอาณาเขตเต๋าแห่งที่สอง

ภายในอารามเต๋า ลี่เหยาและอู้เต้าเจี้ยนยังคงฝึกบำเพ็ญอยู่ เมื่อรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายของหานฮวง พวกนางลืมตาขึ้นทันที

ดวงตาของพวกนางพลันเปล่งประกายขึ้นมาพร้อมกัน ลุกขึ้นมาทันที

“หวา นี่ก็คือบุตรชายคนรองของท่านหรือเจ้าคะ”

อู้เต้าเจี้ยนปราดเข้ามาหาหานฮวง หานฮวงตกใจถอยหลังไป

หานเจวี๋ยเอ่ยยิ้มๆ “ถูกต้อง เขาชื่อหานฮวง ฮวงเอ๋อร์ สองคนนี้คือแม่สี่และแม่ห้าของเจ้า”