ระบบสุ่มดวงชะตา ข้าจะเป็นอมตะ นิยาย บท 963

บทที่ 963 อริยะมหามรรคนับล้าน ศึกสะท้านโลกา

ดวงจิตมหามรรครายหนึ่งเดินเข้าไปหาเทวีตราวินัย ถ่ายทอดเสียงหานางว่า “เทวี ระวังด้วย มีคนทรยศปรากฏตัวขึ้นแล้ว อย่าอัญเชิญมาเพิ่มเลย”

เทวีตราวินัยไม่ตอบ ยังพูดคุยกับเหล่าผู้ทรงพลังจากอนาคตต่อไป เหล่าดวงจิตมหามรรคก็ไม่สะดวกจะเอ่ยปากด้วยเกรงว่าจะกระทบต่อขวัญกำลังใจ

อี๋เทียนเดินเข้ามาหาหานทั่ว เอ่ยด้วยความสะท้อนใจ “ดูเหมือนอริยะสวรรค์เกรียงไกรจะยังมีอิทธิพลต่อทายาทรุ่นหลังมากยิ่ง นี่หมายความว่าครั้งนี้ก็ยากจะสังหารเขาได้กระมัง”

สีหน้าหานทั่วหมองคล้ำลง

ไม่ทราบเช่นกันว่าหานฮวงคิดอะไรอยู่

เจียงเจวี๋ยซื่อเอ่ยว่า “ก็ไม่แน่ อาจเป็นเพราะดับสูญไปแล้วชนรุ่นหลังอยากฝังกลบเรื่องนี้ ย่อมบรรยายถึงอาจารย์ในแง่ดี”

อี๋เทียนรู้สึกว่ามีเหตุผล

ในเวลานี้เอง ในตาข่ายอำนาจศักดิ์สิทธิ์ฟ้าบุพกาลยังคงมีเงาร่างปรากฏตัวขึ้นเรื่อยๆ ระดับอ่อนแอที่สุดคืออริยะมหามรรค

ยิ่งมีอริยะมหามรรคเพิ่มมากขึ้นเท่าไร เหล่าผู้ทรงพลังจากอนาคตก็ยิ่งตระหนักได้แล้วว่าศัตรูในครั้งนี้แข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งขนาดที่ผู้ทรงพลังมากมายขนาดนี้ร่วมมือกันก็ยังไม่เพียงพอ

ชั่วขณะนั้น ห้วงอวกาศใต้อำนาจศักดิ์สิทธิ์ฟ้าบุพกาลตกอยู่ในความเงียบสงัด

ผู้ทรงพลังจากอนาคตที่เพิ่งมาถึงใหม่รับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ตึงเครียด ไม่กล้าเอ่ยถามเช่นกัน ได้แต่ไปถามเอากับตัวเองในอดีต

ในไม่ช้า จำนวนอริยะมหามรรคที่อยู่ที่นี่ก็ทะลุสองหมื่นรายแล้ว แต่ยังคงเพิ่มจำนวนขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สามหมื่น!

สี่หมื่น!

ห้าหมื่น!

เมื่อจำนวนทะลุถึงหลักนี้ อริยะมหามรรคที่อยู่ในฉากนี้ไม่ตื่นเต้นอีกต่อไป ในใจเหลืออยู่เพียงความหวั่นวิตก

ศัตรูที่อริยะมหามรรคห้าหมื่นรายยังสู้ไม่ไหวเช่นนั้นจะแข็งแกร่งระดับใดกัน

ต้องบาดเจ็บล้มตายกันสาหัสแน่นอน!

ไม่มีผู้ใดกล้ารบกวนเทวีตราวินัย พวกเขาเชื่อว่าเทวีตราวินัยคำนวณมาแล้ว

เทวีตราวินัยยังคงอัญเชิญต่อก็แปลว่ายังไม่เพียงพอ

เวลาไหลผ่านไปเรื่อยๆ

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตเดินมาหยุดข้างกายเจียงเจวี๋ยซื่อ ทั้งสองถ่ายทอดเสียงพูดคุยกัน สีหน้าเจียงเจวี๋ยซื่อแปรเปลี่ยนเล็กน้อย

เจียงเจวี๋ยซื่อหันไปมองตัวเขาจากอนาคต พบว่าตัวเขาจากอนาคตค่อนข้างแตกต่างออกไป

แต่ถ้าถามว่าแตกต่างที่ตรงไหนเขาก็บอกไม่ถูกเช่นกัน

หานฮวงจ้องมองเจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคต สายตาเย็นชาอย่างยิ่ง

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตส่งยิ้มให้หานฮวงเล็กน้อย

จู่ๆ อี๋เทียนก็ถามขึ้นว่า “เหตุใดอนาคตของเจ้าจึงมีเพียงคนเดียว”

อนาคตของหานฮวงมีสามคน อนาคตของหานทั่วยิ่งมีถึงสิบกว่าคน

เจียงเจวี๋ยซื่อผงะไป ไม่ทราบว่าควรจะตอบอย่างไร

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตเอ่ยด้วยรอยยิ้ม “อนาคตของเขามีมากมายนัก แต่ล้วนถูกข้าปิดกั้นออกไป”

ปิดกั้นหรือ

หานทั่ว หานฮวง อี๋เทียนรวมถึงเทวทัณฑ์คนอื่นที่ยื่นอยู่ใกล้ๆ ล้วนตะลึงงัน

มีวิธีเช่นนี้ด้วยหรือ

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตแย้มยิ้มเอ่ยไปว่า “เอาล่ะ รอดูสถานการณ์ต่อไปเถอะ อีกเดี๋ยวจะมีละครดีๆ ให้ได้ชม”

อี๋เทียนจ้องมองเขา กระซิบถาม “คงมิใช่ว่าเจ้าก็ทรยศด้วยกระมัง”

เจียงเจวี๋ยซื่อจากอนาคตส่ายหน้าหลุดหัวเราะออกมา ไอรีนโนเวล

เจียงเจวี๋ยซื่อตัวจริงขมวดคิ้วแน่น ตกอยู่ในภวังค์ความคิด

….

ภายในอาณาเขตปฐมภพ ร่างแยกหานเจวี๋ยยังคงรออยู่

“เทวีตราวินัยช่างมีความอดทนมากจริงๆ”

หานเจวี๋ยพึมพำกับตัวเอง จำนวนอริยะมหามรรคทะลุหนึ่งแสนรายแล้ว ยอดมหามรรคที่รวมอยู่ในนั้นก็ทะลุไปหลายพันรายแล้ว เทวีตราวินัยยังคงอัญเชิญอยู่

เฮ้อ!

เนื้อเรื่องไม่ถูกต้องแล้ว

หากเป็นไปตามนิยายที่หานเจวี๋ยเคยอ่านในชาติก่อน เพราะศัตรูล้วนประเมินตัวเองต่ำไปถึงต้องพบกับความตาย หากพิจารณาจากศัตรูในอดีตของหานเจวี๋ย ทุกคนล้วนมีไพ่ตายเก็บไว้ทั้งสิ้น ไม่เคยประเมินเขาต่ำเกินไปเลย แต่ก็ยังประเมินไว้ไม่สูงพอ

เหตุผลที่ประเมินไม่สูงพอก็เป็นเพราะหานเจวี๋ยเก็บตัวเกินไป

หานเจวี๋ยจึงไม่ร้อนรนเลย

ถึงอย่างไรเขาก็เคยวิวัฒนาการถึงจุดจบของศึกนี้ไปแล้ว จึงมั่นใจอย่างยิ่ง